Τα φυτά έχουν ζωή
Στην αγκαλιά της φύσης ένα αεράκι ψιθυρίζει
ιστορίες που λένε τα φυτά ανάμεσα στα δέντρα
«Το “ξερα ότι θα “ρθεις», οι φωνές τους είναι αληθινές
Στη σιωπηλή γλώσσα, ήξεραν να ερμηνεύσουν
Στα μάτια σου μεσάνυχτα είδα ανατολή
Και δεν κουνήθηκες ποτέ γιατί φυσά πολύ
Είμαι σαν αγρίμι πάλι έξω απ” το κλουβί
Γύρω μου αλλάζουν εποχές, μα δεν αλλάζει κάτι
Φυτά με ζωή, συναισθήματα βαθιά
Στον κόσμο τους κρατούν μυστικά
Κατανόηση πέρα απ” την όρασή μας
Μας καθοδηγούν μέσα στη μέρα και τη νύχτα
Καθώς σιγοτραγουδώ για σένα
Δεν υπάρχουν λόγια που δεν μπορούν να εκφράσουν τη χαρά
που έφερες στη ζωή μου
Εψαχνα λέξεις για να πω πώς αισθάνομαι
Όποτε είσαι κοντά, απλά θέλω
Ταξίδι σου να γίνει κάθε μου αναπνοή
Να φύγω και να αφήσω πίσω κάθε μου πνοή
Ξημέρωσε μου λες, μα ακόμη εγώ δε βλέπω φως
Ο δρόμος για το χάος ήταν πάντα ανοιχτός
Μια μελωδία ρέει απ΄ την καρδιά στα χείλη
Κάθε μέρα ένα νέο τραγούδι εμπνευσμένο απ” τη χάρη σου
Η συμφωνία της αγάπης σε κάθε τόπο
Η σύνδεσή μας συνεχής, αυταπόδεικτη
Χαμένος από λόγια, στην αγκαλιά της μελωδίας
Νιώθοντας τη ζεστασιά της αγάπης σε κάθε χώρο
Σιγοτραγουδώντας μαζί με το τραγούδι της φύσης
Σε αρμονία όπου ανήκουμε
Υπνοβατούσα στη βροχή, ενώ στη γη μιλούσα
Μέσα στο δάσος κι αν χαθώ, ξέρω από κει να βγω
Τη μυρωδιά σου ακολουθώ σα μονοπάτι
Κι οι νύχτες έφυγαν γι” αυτό κι οι φλόγες σβήσαν
Για τη φύση που απορρίπτεις
δεν είμαι εγώ εκεί
Και για τη φύση που λατρεύεις
δεν είμαι εγώ εκείνος
Σαν ταινία, αλλά δεν είναι ταινία, δε γυρνάει πίσω αν συμβεί
Το ξερα ότι θα “ρθεις, ήξερα ακόμη και την ώρα
Μου το παν τα φυτά! Τα φυτά έχουν ζωή, έχουν αισθήσεις
Καταλαβαίνουν πολύ καλύτερα από μας…
Θοδωρής Δεμερτζίογλου
