Η μέρα ξεκινάει με την ομορφιά σου στα ύψη
ένα φως να λάμπει και να φεύγει η δύση
με τα κόκκινα μαλλιά σου να λάμπουν στο σκοτάδι
θυμίζουν ουλές πάνω σ´ άκαρδο διαμάντι
οι ζωές να αναγεννιούνται από όρεξη κι ευημερία
και εσύ να ξεκινάς τη δικιά σου ιστορία
γεμάτο πάθη απ” το τίμημα που πληρώνεις
ο κόσμος έτσι είναι πρέπει να πληγώνεις
τροφή για σκέψη είσαι στην ζωή κάθε όντος
μαγεύονται με την όψη σου απανταχού παρόντος
και βλέπουν ασυναρτησίες όταν σε κοιτούν πολύ
τα μάτια ζαλισμένα αλλά η καρδιά το ποθεί
τα λουλούδια να ξυπνάν και να φωνάζουν
στέλνοντας πέταλα σε όλη την περιοχή
οι μέλισσες επιτίθενται δίχως να διστάζουν
έχουν μια οικογένεια και μια διανομή
παρ” όλα αυτά χωρίς την εμφάνισή σου
τίποτα δεν θα ήταν επιτρεπτό
είσαι ο πρωταγωνιστής στη ζωή, εμφανίσου
σκέψου και τους άλλους, δεν θα ταν αποδεκτό
φύγε, φύγε γρήγορα να ξεφύγεις απ΄ τον αιώνιο πόνο
μοιάζεις με τριαντάφυλλο που γνωρίζει το φθινόπωρο
να αποφύγεις την δικιά μου μίζερη φθορά
και να βρεις κάτι άλλο που να σ΄ έχει αγκαλιά
Δ.Γ. , Α” Λυκείου
