Κάθε χρόνο επισκεπτόμουν, όπως όλα τα παιδιά, ένα χριστουγεννιάτικο πάρκο στην Ελλάδα αλλά φέτος, λόγω του κορονοïού, σκέφτηκα να κάνω ένα ταξιδάκι πιο μακριά έστω με την φαντασία μου.
Όπως όλοι ξέρουμε, το Ροβανιέμι της Λαπωνίας στη Φιλανδία, 3000 χλμ μακριά από την πόλη μας, κοντά στον Βόρειο Πόλο, θεωρείται ότι είναι το χωριό του Αϊ -Βασίλη. Κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι το επισκέπτονται για να δουν τα ξωτικά, τον Αϊ-Βασίλη, τους ταράνδους του και το ταχυδρομείο γεμίζει με γράμματα παιδιών από όλο τον κόσμο.
Η ιστορία του χωριού ξεκίνησε από το χτίσιμο μιας καλύβας το 1950 . Κατασκευάστηκε βιαστικά μέσα σε μια βδομάδα από κορμούς δέντρων για να υποδεχθεί την γυναίκα του προέδρου της Αμερικής που ήταν μέλος μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης όπως είναι η UNISEF σήμερα, η οποία ήθελε να επισκεφτεί το Ροβανιέμι που είχε καταστραφεί από τον πόλεμο και ξαναχτιζόταν από την αρχή. Στην τελετή υποδοχής πήραν μέρος πολλοί επίσημοι αλλά και κάτοικοι της περιοχής και έτσι δημιουργήθηκε το πρώτο αξιοθέατο της περιοχής. Αργότερα το 1984 κάποιοι κάτοικοι της πόλης δημιούργησαν ένα ξύλινο χωριουδάκι γύρω από την καλύβα και με τα χρόνια έγινε και επίσημα το χωριό του Αϊ -Βασίλη.
Ακόμα και αν κάποιο παιδάκι δεν πιστεύει στον Αϊ -Βασίλη αξίζει να το επισκεφτεί για να κάνει βόλτα με έλκηθρο που το σέρνουν χαριτωμένοι τάρανδοι, να δει το βόρειο σέλας όπου χιλιάδες λαμπάκια παίζουν στον ουρανό, να κοιμηθεί σε ξενοδοχείο από πάγο…(κρύο, κρύο… μπρρρρ), να κάνει κρουαζιέρα με παγοθραυστικό, να χαρεί το χιονισμένο τοπίο και να φτιάξει χιονάνθρωπο που δεν λιώνει ποτέ…
Ένα άρθρο από μια δική μου ευχή να καταφέρω να πάω εκεί με την οικογένειά μου.
Εβελίνα Χατζηαντωνίου, Γ΄2
