Λίγο πριν αρχίσουν το ταξίδι τους τα e-μολύβια, σκέφτομαι τα λόγια του ποιητή:
«…να γίνομαι άνεμος για το χαρταετό και χαρταετός για τον άνεμο, ακόμη και όταν ουρανός δεν υπάρχει…» και με κατακλύζει ευφορία και περηφάνια για τους μικρούς μας ήρωες και τις μικρές μας ηρωίδες, που έγιναν χαρταετοί και αέρηδες μαζί. Και με τα μολύβια τους ζωγράφισαν γύρω μας, έναν πολύχρωμο, λαμπερό, γελαστό ουρανό!
Καλοτάξιδα e-μολύβια! Να ανταμώσετε πολλούς αναγνώστες!
Μαρία Αυγερινού Γ΄2, Νίκος Βουδρισλής Γ΄1
