Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μακρινό εξωτικό νησί, ζούσαν τρεις καλοί φίλοι. Ενώ χαλάρωναν στην παραλία άκουσαν ένα δυνατό «ΚΡΡΡΑΣ-ΜΠΟΥΜ!». Ξαφνιάστηκαν και πήγαν προς το δάσος απ’ όπου ακούστηκε ο ήχος για να δουν τι τον προκάλεσε. Ξαφνιάστηκαν ακόμα περισσότερο όταν είδαν ένα γιγάντιο παγωτό χωνάκι στην αρχή του δάσους! Πίσω απ’ το χωνάκι εμφανίστηκαν πέντε παγωτά με πόδια, χέρια και πρόσωπο!
Ήταν παγωτοεξωγήινοι! Δουλειά τους ήταν να φτιάχνουν παγωτό και να το παραδίδουν στους εξωγήινους όλων των πλανητών του διαστήματος. Τα παιδιά τους ρώτησαν από πού έρχονται και εκείνοι τους απάντησαν ότι είχαν έρθει απ’ τον «Πλανήτη των Γλυκών», το σπίτι όλων των παγωτοεξωγήινων.
Τους εξήγησαν με κάθε λεπτομέρεια πώς έφτιαχναν τα παγωτά: όταν τελείωνε ένα καλοκαίρι οι παγωτοεξωγήινοι ετοίμαζαν τα υλικά έτσι ώστε να έχουν παγωτό για το καλοκαίρι της επόμενης χρονιάς. Μόλις ξεκινούσε το καλοκαίρι, οι παγωτοεξωγήινοι έριχναν τα υλικά στην παγωτομηχανή και εκείνη τα μετέτρεπε σε γεύσεις παγωτού που κατέληγαν σε διαφορετικό μέρος. Χωρίζονταν δηλαδή σε ένα κομμάτι της παγωτομηχανής: π.χ. η βανίλια πήγαινε από άλλο δρόμο, το φιστίκι από άλλο, η σοκολάτα από άλλο κ.ο.κ.
Μόλις τελείωνε η διαδρομή που ακολουθούσαν τα παγωτά, οι άλλοι παγωτοεξωγήινοι έπρεπε να αλλάζουν τις κούτες κάθε φορά που μία γέμιζε. Στη συνέχεια, τις μετέφεραν σε ένα δωμάτιο όπου άλλοι παγωτοεξωγήινοι τις ξεχώριζαν (τις έκαναν μπάλες) και τις έβαζαν σε χωνάκια. Μετά τις φόρτωναν σε ταχυδρομικά διαστημόπλοια που τα παρέδιδαν σε όλους τους πλανήτες του διαστήματος.
Οι παγωτοεξωγήινοι που προσγειώθηκαν στο νησί ήταν απ’ αυτούς που είχαν την περισσότερη δουλειά μετά το καλοκαίρι, δηλαδή αυτοί που ετοίμαζαν τις γεύσεις για το επόμενο καλοκαίρι. Οπότε, το μόνο που είχαν να κάνουν ήταν να ρίχνουν τις γεύσεις στην παγωτομηχανή. Επειδή τα ταχυδρομικά διαστημόπλοια είχαν πολλή δουλειά, ο αρχηγός των παγωτοεξωγήινων τους ζήτησε να πάνε να παραδώσουν μερικά παγωτά στον πλανήτη Άρη και στο φεγγάρι. Όμως η γαλάζια τρούφα με την οποία λειτουργούσε το διαστημόπλοιο τελείωσε πριν προλάβουν οι παγωτοεξωγήνοι να φτάσουν στον πλανήτη Άρη. Και έτσι αντί να προσγειωθούν σε αυτόν, πήγαν γύρω του και προσγειώθηκαν στο εξωτικό νησί.
- Άρα τώρα πρέπει να βρείτε έναν τρόπο να στείλετε ένα μήνυμα στους παγωτοεξωγήινους για να σας φέρουν γαλάζια τρούφα έτσι ώστε να συνεχίσετε; ρώτησε ένα από τα παιδιά.
- Ακριβώς, αλλά πρέπει να μας βοηθήσετε.
- Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να ξεπεράσουμε την ατμόσφαιρα και τη βαρύτητα της Γης, είπε ένα άλλο παιδί από την παρέα.
- Ναι, αλλά πώς; ρώτησε ένας παγωτοεξωγήινος.
- Ο καλύτερος τρόπος είναι με έναν πύραυλο, αλλά πού θα βρούμε πύραυλο; είπε ένα από τα παιδιά.
- Δεν υπάρχουν πύραυλοι εδώ, αλλά έχει το διαστημόπλοιό σας, σωστά;
- Ναι, απάντησε ένας παγωτοεξωγήινος.
- Και έχουμε εργαλεία εδώ. Άρα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε έναν πύραυλο απ’ το διαστημόπλοιό σας και να του προσθέσουμε ένα κουτί που θα έχει μέσα το γράμμα που θα στείλετε.
- Ναι, αλλά πώς θα ξέρει ο πύραυλος πού είναι ο «Πλανήτης των Γλυκών»;
- Μπορούμε να τον κατευθύνουμε με ένα χειριστήριο αν έχουμε μια οθόνη που να δείχνει την πορεία του πυραύλου και τότε θα φτάσει στον «Πλανήτη των Γλυκών».
Έτσι λοιπόν τα παιδιά ζήτησαν βοήθεια απ’ τους γονείς τους και μετά από 20 λεπτά το σχέδιό τους τέθηκε σε εφαρμογή. Ο πύραυλος ξεκίνησε και όλα πήγαν ευτυχώς μια χαρά! Άργησε βέβαια να φτάσει στον «Πλανήτη των Γλυκών» καθώς ήταν αρκετά μακριά. Οι παγωτοεξωγήινοι έλαβαν το μήνυμα και σύντομα ένα διαστημόπλοιο γεμάτο γαλάζια τρούφα προσγειώθηκε στο εξωτικό νησί.
Αφού γέμισαν το γιγάντιο χωνάκι με γαλάζια τρούφα, συνέδεσαν ξανά τον πύραυλο και οι παγωτοεξωγήινοι ξεκίνησαν τις παραδόσεις τους. Για να ευχαριστήσουν φυσικά τα παιδιά που τους βοήθησαν τους άφησαν μια κούτα παγωτά!
Τα παιδιά και οι παγωτοεξωγήινοι σας εύχονται ένα υπέροχο και πολύ περιπετειώδες ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!
Μάγδα Πούλακα, Δ΄2 τάξη
