Οι κατοικίες τους βρίσκονταν σε παραποτάμιους χώρους, τα δε ειδικότερα ονόματά τους τα λάμβαναν από τους ποταμούς που κατοικούσαν. Ας πούμε αν κατοικούσαν στον ποταμό Στρυμόνα θα ονομάζονταν Στρυμονίδες.
Αποδίδονταν σ’ αυτές, όπως και το νερό , μαντικές και ιαματικές ικανότητες.
Πίστευαν επίσης ότι εάν ένα νεαρό αγόρι ή κορίτσι πέθαινε κοντά στα νερά που βρίσκονταν οι Ναϊάδες ή άλλες νύμφες, το άρπαζαν.
Οι Ναϊάδες έδιναν τον έρωτα τους αδιακρίτως στους Θεούς και στους ανθρώπους, ιδίως σε ωραίους νέους, και από αυτή την ένωση γεννιούνταν ήρωες, μεγάλοι καλλιτέχνες, ποιητές και σοφοί. Τιμωρούσαν όμως με σκληρότητα τις απιστίες αυτών που είχαν συνδεθεί μαζί τους.
Αποτελούσαν, μαζί με τους Σάτυρους, την τιμητική συνοδεία του Διονύσου κατά τις εορτές του. Σε καμία από τις γιορτές Θεών που ευνοούσαν την γονιμότητα δεν έμεναν αμέτοχες.
Παριστάνονταν συνήθως σε αγγεία να αντλούν ή να φέρνουν εντός δοχείου νερό ή κρατώντας κομψά όστρακα.
Χάρης Γεωργαλεδάκης, Δ΄2 τάξη