Η αμυγδαλιά ήταν μια όμορφη κόρη που κατοικούσε σε έναν μεγάλο πύργο. Η μητέρα της την είχε μονάκριβη και δεν την άφηνε να βγει έξω τον χειμώνα, για να μην κρυώσει. Έτσι, η αμυγδαλιά καθόταν τις χειμωνιάτικες μέρες μέσα στο δωμάτιό της και έβλεπε τη βροχή και τον άνεμο να λυσσομανάει και το χιόνι να ντύνει κάτασπρη τη γη.
Μια μέρα, ο Βοριάς, ο πιο ψυχρός άνεμος, έτυχε να περάσει έξω από τον πύργο, είδε την αμυγδαλιά πίσω από το παράθυρό της, τον θάμπωσε η ομορφιά της και έβαλε σκοπό να την παντρευτεί.
Έτσι, ο βοριάς, επειδή ήξερε ότι καμιά κοπέλα δε θα τον παντρευτεί, αποφάσισε να μεταμορφωθεί σε άνθρωπο. Είχε μαγικές δυνάμεις και έτσι μεταμορφώθηκε σε ένα ωραίο παλικάρι, ιππότη. Στάθηκε, λοιπόν, έξω από το παράθυρό της. Όταν τον είδε η αμυγδαλιά, θαμπώθηκε από την ομορφιά του και τον αγάπησε!
Μια μέρα της είπε να βγει έξω, μα του είπε τον λόγο για τον οποίο δεν της το επιτρέπει η μητέρα της, συμπληρώνοντας: «Όταν έρθει το καλοκαίρι θα τον γνωρίσει». Η μητέρα της της απάντησε να μη βιάζεται να εμπιστευτεί έναν άγνωστο και δεν την άφησε να βγει έξω. Η αμυγδαλιά δεν άκουσε, όμως, τη μητέρα της και μια μέρα έφυγε κρυφά από τον πύργο, ντύθηκε στα λευκά σα νύφη και πήγε να συναντήσει τον ιππότη της. Ο Βοριάς την έσφιξε στην αγκαλιά του, μα ήταν τόσο παγωμένος και η αμυγδαλιά άμαθη, καθώς ήταν στο κρύο, πάγωσε το σώμα της και η καρδιά της και ξεψύχησε! Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ήταν ο Βοριάς που ήταν τόσο παγωμένος!
Ο Θεός, όμως, τη λυπήθηκε και πάνω στον τάφο της έκανε να ανθίσει ένα δέντρο που πήρε το όνομά της. Από τότε, ακόμα και μέσα στο βαρύ χειμώνα, η αμυγδαλιά βιάζεται να ανθίσει! Τα λευκά της λουλούδια μοιάζουν με νυφικό πέπλο! Βιάζεται να συναντήσει τον αγαπημένο της βοριά και να τον παντρευτεί! Εκείνος, όμως, παγώνει και μαραίνει, χωρίς να το θέλει, τα λουλούδια της.
Η αμυγδαλιά είναι ένα δέντρο που σηματοδοτεί την έναρξη της άνοιξης. Όλοι την αγαπούν, γιατί συμβολίζει την αγνότητα, την ελπίδα, την αγάπη που δεν μπορεί να νικηθεί από τον θάνατο.
Πηγή
Family time
Μαρία Δαγκλή ( μαθήτρια της Α” Λυκείου)
