Μέσα σε ένα δάσος περπατούσαν πέντε κουνελάκια που έψαχναν για φαγητό. Στον δρόμο τους εμφανίστηκε ένα διαφορετικό κουνελάκι πιο μικρόσωμο από τα άλλα και είχε διαφορετικό χρώμα από τα άλλα γιατί ήταν μαύρο.Τα κουνελάκια με το που το είδαν έσκασαν στα γέλια και άρχισαν να το κοροϊδεύουν για τη διαφορετικότητα που είχε. Τότε το κουνελάκι άρχισε να κλαίει και ρώτησε τα άλλα κουνελάκια τι τους έκανε και το κοροϊδεύουν. Τότε αυτά του είπαν: «Δεν βλέπεις πώς είσαι; Είσαι διαφορετικός από εμάς εσύ,είσαι μαύρος ενώ εμείς είμαστε άσπρα.Κανένας δεν θα σε θέλει έτσι όπως είσαι τόσο άσχημο και διαφορετικό», του είπαν και γελούσαν όλα μαζί. Τότε το κουνελάκι με δάκρυα στα μάτια γύρισε και τους είπε: «Σημασία δεν έχει ούτε το χρώμα ούτε η εμφάνιση του καθενός. Σημασία έχει ο χαρακτήρας και η ψυχή του καθένα. Δηλαδή εσείς αρχίσατε να με κοροϊδεύετε χωρίς να σας έχω κάνει κάτι με κοροϊδεύατε μόνο και μόνο με αυτό που έχετε δει εξωτερικά και όχι εσωτερικά. Σημασία έχει η ψυχή του καθένα αλλά από ό,τι φαίνεται εσείς δεν έχετε ψυχή μέσα σας», είπε το κουνελάκι. Τότε τα άλλα κουνελάκια έσκυψαν το κεφάλι τους προς τα κάτω έκλαψαν για αυτό που έκαναν, του ζήτησαν συγνώμη και έφυγαν μελαγχολικά.
Κωνσταντίνα Μπότη
