Σε ένα στάβλο ζούσε ένα άλογο που δεν είχε πόδι. Τα άλλα άλογα το κορόιδευαν γιατί δεν έτρεχε γρήγορα και γέλαγαν μαζί του.
Μια μέρα που τα άλογα έβοσκαν στο κοπάδι, εμφανίστηκε κοντά στο κοπάδι ένας άγριος λύκος. Το κουτσό άλογο είπε στα αδέρφια του να φύγουν γρήγορα για να γλιτώσουν. Τους είπε ότι σίγουρα ο λύκος θα το έπιανε πρώτο. Έτσι το κουτσό άλογο έμεινε πίσω και ο λύκος όλο και το πλησίαζε.
Το κουτσό άλογο στάθηκε απέναντί στον λύκο με θάρρος και του είπε. » Στάσου μη με φας! Περίμενε! Το κρέας μου δεν είναι νόστιμο επειδή δεν μπορώ να τρέξω. Κοίτα είμαι κουτσό. Έλα μαζί μου και θα σου δείξω στο δάσος πού κρύβονται τα άλλα άλογα. Θα έχεις να τρως για ένα μήνα» . Ο λύκος άκουσε το άλογο και το άφησε να τον οδηγήσει στην κρυψώνα των αλόγων.
Αλλά στην πορεία μέσα στο δάσος το άλογο κατάφερε να κρυφτεί πίσω από πυκνές φυλλωσιές. Ο λύκος το έχασε από τα μάτια του και δεν άκουγε ούτε τον καλπασμό του. Μετά από λίγη ώρα ο λύκος κουράστηκε να το ψάχνει και έφυγε. Όταν νύχτωσε το άλογο βγήκε από την κρυψώνα του και γύρισε πίσω στο στάβλο. Εκεί διηγήθηκε στα άλλα άλογα τι είχε συμβεί. Όλα τα άλογα άρχισαν να ευγνωμονούν το κουτσό άλογο.
Ηθικό δίδαγμα ποτέ μην υποτιμάς κάποιον. “Ολοι είμαστε χρήσιμοι.
Αλέξανδρος Τσιτούρας και Φαίδωνας Πέϊκος Α τάξη
