Το όρος Χελμός που σημαίνει χιονισμένο βουνό είναι οροσειρά της βόρειας Πελοποννήσου που βρίσκεται κατά το μεγαλύτερο μέρος της στο νομό Αχαΐας και λιγότερο στο νομό Κορινθίας, βόρεια της επαρχίας Καλαβρύτων σε υψόμετρο 2.355 μ. (η Ψηλότερη Κορφή). Η αρχαία ονομασία του βουνού ήταν Αροάνια Όρη εκ του Αροάνιου ποταμού που πηγάζει στο Πλανητέρο, μια θαυμάσια περιοχή στην πλαγιά του όρους.
Ταξίδι στους αρχαίους μύθους
Οι μύθοι, οι θρύλοι αλλά και η ιστορία εντυπωσιάζουν τον επισκέπτη και προκαλούν τους ιστορικούς ερευνητές. Από τη Νεραϊδόραχη ως τα Ύδατα της Στυγός, από το Πλανητέρο ως το Χιονοδρομικό Κέντρο των Καλαβρύτων, από το Ελατόφυτο ως το Σούβαρδο, εκατοντάδες είναι τα σημεία που προκαλούν το θαυμασμό του επισκέπτη. Οι περισσότεροι έχουμε ακούσει για τα μυθικά Ύδατα της Στυγός, τα νερά του φοβερού ποταμού που διέρρεε στον κάτω κόσμο. Γύρω από το εντυπωσιακό τοπίο της Στύγας έχει στηθεί μια ιδιόμορφη μυθολογία. Η Στύγα ήταν κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος και συμμετείχε στην Τιτανομαχία παίρνοντας το μέρος του Δία. Στα νερά της Στυγός έλουσε η Νηρηίδα Θέτιδα το γιο της Αχιλλέα για να παραμείνει αθάνατος αφήνοντας τον με ένα μόνο τρωτό σημείο, την φτέρνα από όπου τον κράταγε.
Το όρος Χελμός αποτελεί οροσειρά της βόρειας Πελοποννήσου καλύπτοντας ένα μεγάλο κομμάτι της Αχαΐας και ένα μικρότερο του νομού Κορινθίας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της επαρχίας των Καλαβρύτων και η υψηλότερη κορφή του αγγίζει τα 2.355 μέτρα.[1]
Πήρε την ονομασία του από την ίδια τη φύση του βουνού καθώς το χειμώνα αποτελεί το “χιονισμένο βουνό”. Στους αρχαίους Έλληνες το βουνό ήταν γνωστό ως «Αροάνια Όρη», χάρη στον ποταμό Αροάνιο, που πηγάζει από τις πλαγιές του, σε μία εξαιρετικής ομορφιάς περιοχή κοντά στο χωριό Πλανητέρο.
Μυθολογικά στοιχεία
Τα μυθικά Ύδατα της Στυγός είναι γνωστά και αναφέρονται σε πολλούς αρχαίους μύθους. Πρώτα από όλα, θεωρούνταν πως το ποτάμι διέτρεχε τον κάτω κόσμο και ο Παυσανίας το είχε αποκαλέσει θανατηφόρο για τους θνητούς. Η Ίριδα σαν αγγελιοφόρος του Δία ήταν η μόνη που μπορούσε να πηγαινοέρχεται ανάμεσα στους δύο κόσμους μεταφέροντας το «ιερό ύδωρ» στους Θεούς.
Στα νερά της Στυγός έλουσε η Νηρηίδα Θέτιδα το γιο της Αχιλλέα για να παραμείνει αθάνατος αφήνοντας τον με ένα μόνο τρωτό σημείο, την φτέρνα από όπου τον κράταγε.
Στα Ύδατα της Στυγός ορκίζονταν οι Θεοί παίρνοντας τον πιο ιερό τους όρκο. Όποιος τον παρέβαινε δεν συμμετείχε πλέον στα συμβούλια τους αλλά ούτε μπορούσε να απολαύσει το νέκταρ και την αμβροσία για δέκα ολόκληρα χρόνια.[1][2]
Τέλος στα Ύδατα της Στυγός ορκίστηκε ο Ήλιος, με σκοπό να πραγματοποιεί τις επιθυμίες του γιου του Φαέθοντα. Έτσι λοιπόν όταν ο Φαέθοντας του ζήτησε να οδηγήσει το άρμα του, αυτός δεν μπορούσε να αρνηθεί, με αποτέλεσμα ο αδέξιος και άπειρος νέος να προκαλέσει το θάνατό του.Η δημιουργία του χιονοδρομικού κέντρου ήταν μια ιδέα του Πάνου Πόλκα, ο οποίος υπηρέτησε δήμαρχος Καλαβρύτων από το 1974 ως το 1990, για να προωθήσει την ανάπτυξη της περιοχής με βάση τον τουρισμό. Το όρος του Χελμού αποτελούσε ανέκαθεν πόλο έλξης για τους λάτρεις της ορειβασίας και της χιονοδρομίας και η ιδέα είχε προοπτικές, όμως αντιμετωπίστηκε με σκεπτικισμό. Έτσι, ο Πόλκας δημιούργησε την πρώτη δημοτική επιχείρηση στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα, με σκοπό την εκμετάλλευση του έργου. Το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων άνοιξε τις πόρτες του για το κοινό το χειμώνα του 1988. Το 2002 το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων πήρε το όνομα του δημιουργού του Πάνου Πόλκα, με σκοπό να τιμηθεί ο ίδιος μετά τον ξαφνικό το.
