Οι μαθητές υποδυόμενοι ιστορικά πρόσωπα αναφέρονται σε ιστορικά γεγονότα και σε ιστορικές συνθήκες.
Σταύρος Τσώνος
Ο Ξέρξης μιλά στους Πέρσες πριν τη μάχη των Θερμοπυλών.
«Πολεμιστές μου, σήμερα πετύχαμε μια σπουδαία νίκη. Οι Θερμοπύλες ήταν το τελευταίο εμπόδιο στην κατάληψη ενός μεγάλου μέρους της Ελλάδας. Ο στόλος μας ήταν νικηφόρος και στο Αρτεμίσιο και αναγκάσαμε τον εχθρό να υποχωρήσει στην Σαλαμίνα. Πληροφορηθήκαμε από έναν Έλληνα αποστάτη πως ο ελληνικός στόλος θα επιχειρήσει να φύγει από το στενό της Σαλαμίνας και πως αν παρατάξουμε τα πλοία μας μπορούμε να τους εμποδίσουμε και να τους παγιδεύσουμε στο στενό. Θα χρησιμοποιήσουμε την αριθμητική μας υπεροχή και τον εξοπλισμό μας για να καταστρέψουμε τον στόλο τους και να προχωρήσουμε στην κατάληψη της υπόλοιπης Ελλάδας. Η νίκη μας είναι σίγουρη. Μην ξεχνάτε Πέρσες, πως οι Αθηναίοι και οι Ερετριείς βοήθησαν τους Ίωνες να εξεγερθούν εναντίον μας. Αυτό φανερώνει πως οι Έλληνες αναζητούσαν μια αφορμή για να μας επιτεθούν. Ας τους την δώσουμε, και ενωμένοι ας καταστρέψουμε τους εχθρούς μας.»
Δόμνα Νικολιντάη
Ο Λεωνίδας ενθαρρύνει τους Πέρσες
Πιστέ λαέ μου,
Σήμερα, συγκεντρωθήκαμε, για ακόμα μια φορά, στο κέντρο του τόπου μας για να συζητήσουμε ένα πολύ σοβαρό θέμα που προέκυψε.
Οι Πέρσες, με ηγέτη τον Ξέρξη, σχεδιάζουν δεύτερη εκστρατεία για την Ελλάδα μας, καθώς απέτυχαν στην πρώτη.
Καλούμαστε λοιπόν, για το καλό της πατρίδας μας, να πολεμήσουμε στο πλάι των Αρκάδων, των Θηβαίων, των Μυκηναίων και των Κορινθίων εναντίον τους. Έτσι, θα πρέπει να είμαστε πολύ δυνατοί και προσεκτικοί στη στρατηγική μας για να καταφέρουμε να τους σταματήσουμε. Θα σας κατευθύνω όσο καλύτερα μπορώ και θα πολεμήσω μαζί σας μέχρι το τέλος.
Σπαρτιάτες, πάμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και να γράψουμε ιστορία!
Βασιλιάς της Σπάρτης, Λεωνίδας
ΑΝΤΑΛΉ ΔΉΜΗΤΡΑ
Στην αρχαία Αίγυπτο
Αυλικός: Μεγαλειωτατη έχει φθάσει εις την χώραν μας ένας επισκέπτης του αδερφού σας. Ήταν να συναντηθούν σήμερον όταν η σκιά του μεγάλου φοίνικα θα γίνει παράλληλη με το ανακτορον μας. Υπολογίζονται λίγες στιγμές μέχρι τότε.
Εγώ: Α ρε Άμσου τι με έχει βρει. Παράθεμά τον Αμενοφι τον αδερφό μ που ήθελε να κάνει τόσες μεταρρυθμίσεις και πέθανε κι όλας πριν τις ολοκληρώσει. Άκου εκεί να θέλει να εξαλείψει την πολυθεΐα. Αγύριστο κεφάλι, από τον μπαμπά θα πήρε. Τέλος πάντων πες στον καλεσμένο να περάσει μέσα.
Αχιλλέας: Χαίρεται της εσπέρας ου Μεγαλειωτατη. Ονομάζομαι Αχχιλευς ο Αθηναίος του Καλλικρατη και είμαι εδώ για να μάθω από τον Φαραώ τις νέες μεταρρυθμίσεις της Αιγύπτου και αν αυτές θα αναταράξουν τις εμπορικές σχέσεις σας με την Αθήνα. Θα μπορούσα παρακαλώ να μιλήσω με τον Φαραώ?
Εγώ: Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσω πως ο αδερφός μου συνεχίζει την ζωή του μετά θάνατον. Η επίσημη Φαραώ μέχρι να ενηλικιωθεί ο γιος του είμαι εγώ, ονομάζομαι Νεφερη κόρη του Αμενωφι Γ και της Νεφερτίτης.
Αχιλλέας: Μεγαλειωτατη ζητώ συγγνώμη για την άγνοια μου. Θα ήθελα να με ενημερώσετε σχετικά με την κατάσταση του βασιλείου σας.
Εγω: Φαντάζομαι θα γνωρίζεις για τις μεταρρυθμίσεις στην θρησκεία της Αιγύπτου, εξάλλου εκεί φαντάζομαι οφείλεται και η επίσκεψη σου.
Αχιλλέας: Πολύ σωστά
Εγώ: Η Αίγυπτος ή όπως την λέτε εσείς οι Αθηναίοι το δώρο του Νείλου, ως γνωστών παράγει λωτούς, παπύρους, σιτάρι, κριθάρι, λινάρι, εσπεριδοειδή και κυπευτικα. Ωστόσο ασχολούμαστε με την ζύμωση κριθαρένιου ψωμιού, την κτηνοτροφία και το ψάρεμα στα νερά του ποταμού. Όπως καταλαβαίνεις η βάση της οικονομίας μας βασίζεται κυρίως στην γεωργία. Α και στην εξόρυξη χρυσού. Δωξα τω Ρα έχουμε πολύ από αυτό. Αυτά τα προϊόντα εξάγουμε στην χώρα σας και φυσικά εισάγουμε ύλες όπως ξυλεία, χαλκό, αργυρό και άλλα.
Αχιλλέας: Η χώρα μας εκτιμάει πολύ το γεγονός ότι μας θεωρείται τους καλύτερους προμηθευτές για τις ύλες που εισάγεται. Δεν θέλω να σας κρύψω όμως πως μετά τις μεταρρυθμίσεις στην θρησκεία που έκανε ο αδερφός σας φοβόμαστε πως θα χαλάσουν οι εμπορικές μας σχέσεις και θα θέλαμε ως χώρα να το ανατρέψουμε αυτό.
Εγώ: Αχιλλέα μου, το κράτος μου είναι θεοκρατικό, δηλαδή βασίζεται στην ιδέα της θεοποίησης του Φαραώ. Επιπλέον η θρησκεία μας είναι πολυθεϊστικής μορφής κάτι το οποίο ο αδερφός μου ήθελε να καταργήσει. Κάτι το οποίο δωξα τη Ίσι δεν κατάφερε. Μετά τον θάνατο της μητέρας μας έπεσε σε βαριά κατάθλιψη και έφυγε από κοντά μας μην έχοντας ολοκληρώσει το καινούριο του νομοσχέδιο, το οποίο είχε και ως μεταρρύθμιση να κόψουμε τις εμπορικές μας σχέσεις με την Αθήνα. Αλλά αφού εγώ είμαι η Φαραώ πλέον αποφάσισα και την πολυθεΐα να κρατήσουμε και τις εμπορικές μας σχέσεις.
Αχιλλέας: Μεγαλειωτατη, δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο με ανακουφίζει αυτή σας η κουβέντα. Εμένα και όλη την Αθήνα. Σας ευχαριστώ για την καλοσύνη σας. Θα ήθελα όμως μιας και βρίσκομαι μπροστά σας να μάθω περισσότερα για την χώρα και τον πολιτισμό σας.
Εγώ: Ο λαός μου συνεργάζεται για το καλύτερο μέλλον της χώρας μας. Η τάξη των ισχυρών αποτελείται πρώτα από τους ιερείς, οι οποίοι καλύπτουν τις ανάγκες της θεοκρατικής Αιγύπτου. Στην συνέχεια οι ανώτατοι κρατικοί υπάλληλοι μαζί με τους γράφεις γνωρίζουν να γράφουν και να διαβάζουν την ιερογλυφική γλώσσα. Αξίζει να προσθέσω πως ο κάθε ελεύθερος πολίτης μπορεί να εκπαιδευτεί ως γραφίστας και να μάθει την δύσκολη γραφή μας. Οι γράφεις μας καταγράφουν σε παπύρους την δράση και τα έργα των Φαραώ. Να εκεί στην γωνία αυτήν την στιγμή είναι ένας γραφέας και καταγράφει την δική μας συζήτηση. Στην συνέχεια της κοινωνικής κατάταξης βρίσκονται οι επαγγελματίες στρατιώτες οι οποίοι κληρονομούν το επάγγελμα τους από τους προγόνους τους και είναι υποχρέωση μας, μιας και προστατεύουν το βασίλειο μας εμείς τους παραχωρούμε εκτάσεις γης ώστε να την καλλιεργούν. Τέλος το μεγαλύτερο ποσοστό του λαού μου είναι ελεύθεροι πολίτες. Οι περισσότεροι από αυτούς είναι γεωργοί και ειδικευμένη τεχνίτες όπως μεταλλουργοί, κεραμοποιίοι και άλλα πολλά. Ωστόσο κάποιοι από τους πολίτες μας εργάζονται στην οικοδόμηση ανακτόρων και ναών. Τώρα είναι υπό κατασκευή μια πανέμορφη πυραμίδα, να πάτε να την επισκεφθείτε.
Αχιλλέας: Μην ανησυχείτε θα την επισκεφτώ στα σίγουρα. Δούλους δεν έχετε στο βασίλειο σας?
Εγώ: Προτιμώ να μην μιλώ για αυτό αλλά ναι έχουμε. Χωρίζονται σε κρατικούς και σε ιδιωτικούς και εργάζονται κυρίως στα ορυχεία και στην οικοδόμηση λαών.
Αχιλλέας: Χαίρομαι που είστε ειλικρινής μαζί μου. Θα ήθελα να σας ενημερώσω πως άκουσα ενώ ερχόμουν πως ετοιμάζεται μια εξέγερση εναντίον σας από τους δούλους.
Εγώ: Μην ανησυχείς θα τους αναθέσουμε κάτι δημιουργικό. Καμιά ζωγραφιά καμιά γλυπτική και θα ηρεμήσουν. Η τέχνη χαλαρώνει τους ανθρώπους και ευτυχώς που είναι ανεπτυγμένη μαζί την γεωμετρία και την ιατρική.
Αχιλλέας: Χαίρομαι που το ακούω αυτό. Μεγαλειωτατη φοβάμαι πως η σκιά του ήλιου δεν φαίνεται πλέον οπότε πιστεύω ότι πρέπει να αποχωρήσω. Ευχαριστώ πολύ για τον πολύτιμον χρόνον σας.
Εγώ: Παρακαλώ! Να έχεις μια γρήγορη επιστροφή και να σε βοηθήσει ο Ρα.
Μάρθα Ρούση
Μιλτιάδης, ομιλία μετά τη μάχη του Μαραθώνα
Αγαπητοί μου συμπολίτες,
Θα ήθελα να δώσω τα συγχαρητήριά μου στον ελληνικό στρατό που μπόρεσε, αντιμετώπισε και νίκησε τον Περσικό στρατό σε αυτή τη δύσκολη μάχη. Επίσης, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που επιλέξατε εμένα, τον Μιλτιάδη για αρχηγό του στρατού σας. Αξίζει όμως τη στιγμή αυτή να κάνουμε μια ανασκόπηση όλων των σημαντικών γεγονότων που μας έφεραν σήμερα σε αυτό το σημείο.
Αρχικά, πρέπει να τονισθεί πως η σύγκρουση με τους Πέρσες ήταν αναπόφευκτη, αφού από το 490 π.Χ. οι Πέρσες με αρχηγούς τον Δάτι και τον Αρταφέρνη ξεκίνησαν από τα παράλια της Μικράς Ασίας και με τα πλοία τους οδηγήθηκαν στο Αιγαίο, με σκοπό να υποτάξουν ολόκληρη την Ελλάδα. Συγκεκριμένα, έπλευσαν προς τις Κυκλάδες και κατάφεραν να καταλάβουν τη Νάξο και τη Δήλο. Στη συνέχεια, αποβιβάστηκαν στην Ερέτρια, την οποία και κατέστρεψαν ολοσχερώς. Το επόμενο βήμα τους ήταν να αποβιβαστούν και να στρατοπεδεύσουν στον Μαραθώνα. Καταλαβαίνουμε όλοι, πως ο κίνδυνος για την πόλη μας, τον Μαραθώνα, καθώς και για τις υπόλοιπες ελληνικές πόλεις ήταν πολύ μεγάλος και έτσι έπρεπε να κάνουμε κάτι, ώστε να ανακόψουμε την πορεία των Περσών.
Αξιοσημείωτο ήταν το γεγονός πως ο περσικός στρατός ήταν πολύ μεγαλύτερος από τον δικό μας, αφού εκείνος αποτελούνταν από 60.000 στρατιώτες σε αντίθεση με τον ελληνικό στρατό που πολέμησε στη μάχη του Μαραθώνα και αποτελούνταν από 10.000 Αθηναίους και 1.000 Πλαταιείς. Είχαν πει και οι Σπαρτιάτες πως θα βοηθήσουν τον αγώνα μας, στέλνοντας μας 2.000 στρατιώτες, όμως καθυστέρησαν πολύ να καταφθάσουν στην πόλη μας, για λόγους που απ’όσο γνωρίζω είναι κυριώς θρησκευτικοί. Το γεγονός πως ήμασταν λιγότεροι αποτέλεσε την αιτία για να διχαστούν οι απόψεις των στρατηγών μας. Ειδικότερα, κάποιοι Έλληνες στρατηγοί υποστήριξαν πως δεν θα πρέπει να πολεμήσουμε τους Πέρσες με το επιχείρημα πως ο Αθηναϊκός στόλος ήταν πολύ μικρότερος από τον Περσικό και έτσι υπήρχαν πολλές πιθανότητες να χάσουμε. Ωστόσο, εγώ και αρκετοί ακόμα στρατηγοί υποστηρίξαμε με σθένος πως θα πρέπει να πολεμήσουμε με τους Πέρσες και να σταματήσουμε την πορεία τους. Η τελική απόφαση για τη μάχη πάρθηκε με τη προσθήκη της γνώμης του Καλλίμαχου, τον οποίο είχα συναντήσει εγώ με σκοπό να του επισημάνω την σημασία που είχε για μας τους Έλληνες αυτή η μάχη. Άλλωστε, δεν είχε σημασία που ήμασταν λιγότεροι, αυτό που χρειαζόμασταν για να κερδίσουμε ήταν ένα ευφυές σχέδιο δράσης.
Το σχέδιο δράσης το εφάρμοσα εγώ με τη βοήθεια των υπόλοιπων στρατηγών. Σκέφτηκα πως θα ήταν αρκετά ευφυές αν οι Έλληνες ήταν παρατεταγμένοι με τέτοιον τρόπο ώστε πτέρυγες, δηλαδή τα άκρα να ήταν ενισχυμένα και το κέντρο να ήταν ασθενέστερο. Φρόντισα όμως, το ανίσχυρο κέντρο να το καθοδηγήσουν ο Θεμιστοκλής και ο Αριστείδης, οι οποίοι διέθεταν την αναγκαία στρατιωτικοί ικανότητα ώστε να ανταπεξέλθουν σε αυτό το δύσκολο εγχείρημα. Έτσι λοιπόν, όπως είχα σχεδιάσει το κέντρο μας εξασθένησε γρήγορα αλλά τα άκρα του ελληνικού στρατού αναπτύχθηκαν γρήγορα και μπόρεσαν και περικύκλωσαν τον Περσικό στρατό, όταν τους δόθηκε το σύνθημα. Τότε, οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή και έτσι καταφέραμε και σημειώσαμε αυτή τη σπουδαία Μάχη, τη Μάχη του Μαραθώνα. Υπήρχαν βέβαια αρκετές απώλειες συμπολιτών μας και συγκεκριμένα 192 γενναίοι συμπολίτες μας χάθηκαν στη μάχη, ενώ οι εχθροί μας έχασαν περίπου 6.000 στρατιώτες.
Στο σημείο αυτό αξίζει να αφιερώσουμε λίγο χρόνο στον σπουδαίο αγγελιοφόρο Φειδιππίδι που έφυγε πεζός από τον Μαραθώνα με σκοπό να μεταφέρει τη χαρμόσυνη είδηση της νίκης μας στους Αθηναίους. Όμως, ο Φειδιππίδης από την εξάντλησή τους αφού φώναξε το «Νενικήκαμεν» έπεσε νεκρός.
Κλείνοντας αυτή την ομιλίας, θα ήθελα να τονίσω πως με αυτήν τη μάχη καταφέραμε και δείξαμε σε όλους πως οι Πέρσες δεν είναι αήττητοι. Πολλοί πίστεψαν πως δεν θα τα καταφέρουμε, όμως εμείς τους αποδείξαμε ότι έκαναν λάθος που υποτίμησαν τους Έλληνες. Επίσης, μέσα από αυτή τη μάχη καταφέραμε να αναδείξουμε τη δύναμη των Ελλήνων και να καταλάβουμε εμείς οι ίδιοι πως πρέπει να είμαστε ενωμένοι για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τον εχθρό μας.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας!
