Αναφερόμαστε, φυσικά, στη Δανάη Θεοδωροπούλου, η οποία από 11-18 Ιανουαρίου διοργάνωσε στο Μέγαρο Λόγου και Τέχνης την πρώτη της ατομική έκθεση, έπειτα από δύο ομαδικές τον Ιούνιο και το Σεπτέμβριο του 2011. Και είναι μόλις 15 χρονών!
Μπαίνουμε στην αίθουσα. Η Δανάη είναι εκεί και μας περιμένει χαμογελαστή. «Κοιτάξτε ό,τι θέλετε.» Ναι, να κοιτάξουμε. Αλλά τι; Ή μάλλον τι να πρωτοκοιτάξουμε;
Γυρίζουμε το χώρο δύο και τρεις και τέσσερις φορές! Έχουμε μείνει έκθαμβοι! Αφού συγκεντρωθούμε όλοι, αρχίζουμε τις φωτογραφήσεις των έργων. Αστειευόμαστε περιπαικτικά: «Μην ανησυχείς, Δανάη, τις ατέλειες θα τις φτιάξουμε στο photoshop!» Αποφασίζουμε να συγκεντρωθούμε και να στρωθούμε στη δουλειά. Έχουμε και μια συνέντευξη να πάρουμε! Καθόμαστε λοιπόν στο τραπέζι, βγάζουμε τετράδια, στυλό, κάνουμε τις πρώτες ερωτήσεις. Όλο στην πλάκα το φέρνει η κουβέντα. Άλλωστε, η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη για όλους μας. Από συμμαθητές και φίλοι πρέπει να μπούμε στο ρόλο σοβαρών επαγγελματιών. Από τη μια, οι ικανοί δημοσιογράφοι, από την άλλη, η διάσημη ζωγράφος. Αν και κάτι μας λέει ότι και αυτό (για τη Δανάη τουλάχιστον, εμείς θέλουμε δουλειά ακόμη), δε θ’ αργήσει να έρθει!
Ποια είναι η πορεία σου με τη ζωγραφική;
Άρχισα να ζωγραφίζω από 3 χρονών στο σπίτι μου. Πήγαινα κάτω από τα τραπέζια και ζωγράφιζα. «Η γιαγιά η καλή, το Γιωτάκι», επειδή με έβλεπε να ζωγραφίζω συνέχεια, αποφάσισε να ρωτήσει σε μια σχολή δίπλα στο σπίτι μου αν θα μπορούσα να παρακολουθήσω μαθήματα από τόσο μικρή ηλικία. Στην αρχή αρνήθηκαν αλλά η γιαγιά μου επέμενε. «Έστω για μια φορά», τους είπε. Πήγα για εκείνη τη φορά, αλλά συνέχισα μετά από παρότρυνση του καθηγητή μου. Μέχρι την ηλικία των 9 χρονών έκανα μαθήματα σ’ αυτή τη σχολή και μετά έκανα ιδιαίτερα για 2 χρόνια. Στη συνέχεια, εγγράφτηκα σε δεύτερη σχολή όπου για 2 χρόνια διδάχτηκα πολλά. Τώρα πια ζωγραφίζω μόνη μου.
Γιατί ζωγραφίζεις;
Η ζωγραφική με βοηθάει να χαλαρώνω, είναι για μένα ένα μέσο εκτόνωσης. Όταν ζωγραφίζω ξεχνιέμαι, η ώρα περνάει γρήγορα. Πολλές φορές διαπιστώνω πως θα έπρεπε να είχα σταματήσει για να διαβάσω (γέλια). Άλλωστε, λόγω μαθημάτων δεν προλαβαίνω να ασχολούμαι με τη ζωγραφική όσο θα ήθελα.
Από πού αντλείς την έμπνευσή σου;
Αρχικά, έπαιρνα εικόνες από περιοδικά ή έψαχνα εικόνες σε ιστοσελίδες και τις διαφοροποιούσα. Τον τελευταίο καιρό, εμπνέομαι από φωτογραφίες αγαπημένων προσώπων ή υλοποιώ δικές μου ιδέες.
Πώς βλέπεις το μέλλον σου;
Στο μέλλον, θα ήθελα να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη ζωγραφική αλλά διστάζω, γιατί δε θέλω να μισήσω ποτέ αυτό που κάνω. Γι’ αυτό το λόγο, σκέφτομαι να φύγω στο εξωτερικό, αφού η χώρα μας δυστυχώς δεν ξέρει να εκτιμά την τέχνη.
