Στις 20 Απριλίου είχα την τιμή και τη χαρά να πάρω την πρώτη μου συνέντευξη από μία υπέροχη κοπέλα και εξίσου υπέροχη μουσικό, τη Σμαράγδα Αλεξανδρή, ή αλλιώς SMA RAG DA. Μπορώ να πω ότι ήταν ένα όνειρο να πάρω συνέντευξη από τη συγκεκριμένη κοπέλα και προσωπικά πιστεύω ότι είναι ένα ανερχόμενο αστέρι. Την ευχαριστώ πάρα πολύ που με έβαλε στο σπίτι της και που μοιράστηκε μαζί μου τις ιδέες και τις αντιλήψεις της.

 

Σμαράγδα μου, πώς ξεκίνησε η σχέση σου με τη μουσική;

ΣΜ. Δεν το είχα σκεφτεί από νωρίς. Ήμουν ένα υπερκινητικό παιδί και βρισκόμουν συνέχεια σε υπερένταση (το λέει ενώ χτυπούσε τα χέρια της πάνω στα πόδια της ρυθμικά) και για αυτό το λόγο η μαμά μου σκέφτηκε ότι θα ήταν μια καλή ιδέα να πάω στο Μουσικό σχολείο, παρόλο που δεν είχα καμία σχέση με τη μουσική μέχρι τότε.

Και γιατί δεν συνέχισες στο Μουσικό σχολείο;

ΣΜ. Γιατί όταν πήγα στο λύκειο αποφάσισα να ασχοληθώ μόνο παράλληλα με τη μουσική, παρόλο που είχα σκεφτεί ότι θα μπορούσα να ασχοληθώ και επαγγελματικά. Αυτό συνέβη κυρίως λόγω της νοοτροπίας του «να μπω πρώτα σε μια σχολή για να έχω καβάντζα», και έτσι είχα αποφασίσει να δώσω Πανελλαδικές.

Όμως τελικά γιατί δεν θα δώσεις;

ΣΜ. Είναι τόσα τα παιδιά που σε αυτή την ηλικία είχαν όνειρα καλλιτεχνικά ή «αντισυμβατικά», αλλά αρκούνται στο να περάσουν σε μια μέτρια ή πολλές φορές αδιάφορη σχολή ελπίζοντας ότι στο μέλλον θα ασχοληθούν με τα όνειρά τους, πράγμα που φυσικά συμβαίνει όντως αρκετά σπάνια. Ε, εγώ είπα να το ρισκάρω.

Πότε ξεκίνησες να γράφεις;

ΣΜ. Στη δευτέρα γυμνασίου ξεκίνησα να γράφω και να παίζω διάφορα όργανα. Ευτυχώς στο Μουσικό σχολείο μου δόθηκε η ευκαιρία να έρθω σε επαφή με πολλά όργανα. Βέβαια κιθάρα ξεκίνησα κυρίως για πρακτικούς λόγους. Είναι λίγο δύσκολο να παίζεις ντραμς στην παραλία γύρω από μια φωτιά και με παρέα.      (γελάει)

Και τελικώς πώς αποφάσισες να ασχοληθείς επαγκελματικά με τη μουσική και το τραγούδι;

ΣΜ. Να ασχοληθώ με το τραγούδι προέκυψε τυχαία. Είχα ανεβάσει κάποια βίντεο που τραγουδούσα στο YouTube γιατί μου είχε ζητήσει μια φίλη μου να της τα στείλω και ήταν μεγάλα σε χωρητικότητα. Δεν είχα άλλο τρόπο. Παρόλα αυτά, είχαν μεγάλη απήχηση και επιτυχία και έτσι με πλησίασαν διάφοροι άνθρωποι που ασχολούνται με το αντικείμενο (κάποιος που έπαιζε κιθάρα, κάποιος άλλος που είχε ένα στούντιο, κ.λπ). Από εκεί με βρήκε και η δισκογραφική μου, αν και δεν ήταν η μόνη δισκογραφική εταιρεία που με πλησίασε. Συνεργάζομαι με αυτή, διότι πιστεύω πως ταιριάζει περισσότερο στον τρόπο που σκέφτομαι.

Θες να πας για σπουδές στο εξωτερικό;

ΣΜ. Ναι γιατί δεν υπάρχει κάποια σχολή στην Ελλάδα η οποία να ασχολείται ακριβώς με το αντικείμενο που θέλω.

Δεν «φοβάσαι» να αφήσεις πίσω σου τους φίλους σου και την οικογένειά σου;

ΣΜ. Όχι πολύ. Κάθε αρχή και δύσκολη, αλλά δεν υπάρχει κάτι που να λατρεύω περισσότερο από τις καινούριες περιπέτειες.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι η ελλάδα «τρώει» τα παιδιά της. Εσύ έχεις σκοπό να γυρίσεις κάποια στιγμή πίσω;

ΣΜ. Αυτό εξαρτάται από το πώς θα εξελιχθεί η ζωή μου στο εξωτερικό. Αν όμως συνηθίσεις να ζεις με τον ήλιο, είναι πολύ δύσκολο να ξεσυνηθίσεις.

Αυτό είναι αλήθεια. Και σε ποιά χώρα θέλεις να πας για σπουδές;

ΣΜ. Στην Αγγλία, γιατί εκεί έτυχε να βρω τη σχολή που θέλω, και φυσικά βοηθάει σε μεγάλο βαθμό το γεγονός ότι ξέρω καλά τη γλώσσα.

Μάλιστα. Υπάρχει κάποιος που να έχεις σαν πρότυπο;

ΣΜ. Για μένα δεν υπάρχει το απόλυτο πρότυπο, όμως είναι μερικά άτομα που θαυμάζω και από τα οποία προσπαθώ συνεχώς να μαθαίνω έτσι ώστε να «φτιάξω» κάτι τελείως δικό μου.

Οι μουσικές σου επιρροές ποιές είναι;

ΣΜ. Παραδόξως, τα ακούσματα που είχα από το σπίτι και την οικογένειά μου δεν με έχουν επηρεάσει τόσο. Είναι σα να ανακάλυψα τη μουσική από την αρχή, καμία σχέση με τη μουσική που άκουγαν οι αδερφές μου ή οι γονείς μου. Είμαι κυρίως επηρεασμένη από τη βρετανική indi/alternative pop rock σκηνή, αν και ποτέ δεν σνόμπαρα κάποιο είδος. Τα σέβομαι όλα, ανεξάρτητα από την απήχησή τους. Άλλο βέβαια το τι μου αρέσει και μπορώ να ακούσω και άλλο το τι σέβομαι.

Στις 15 Απριλίου πήγες στους Ράδιο Αρβύλα. Πώς ένιωσες κατά τη διάρκεια της εμφάνισης σου εκεί;

ΣΜ. Ήταν μια πολύ δυνατή εμπειρία. Το θέμα είναι πως δεν έχω παίξει πολλές φορές μπροστά σε κόσμο, οπότε με άγχωσε πολύ το γεγονός ότι θα έπαιζα σε μια ζωντανή τηλεοπτική εκπομπή με τους υψηλότερους τηλεοπτικούς δείκτες τηλεθέασης. Γινόταν μια μάχη μέσα μου, γιατί από τη μία σκεφτόμουν ότι στην ουσία παίζω μπροστά σε 10 άτομα, όμως από την άλλη σκεφτόμουν πόσος πολύς κόσμος με βλέπει από το σπίτι του και άγχωνα μόνη μου τον εαυτό μου πάλι.   Γενικά όλη αυτή η διαδικασία της προβολής και σχετικές εμπειρίες νομίζω ότι με έχουν κάνει να ωριμάσω πάρα πολύ, γιατί αναγκαστικά πρέπει να σκεφτώ πώς θα τα διαχειριστώ όλα αυτά και να προσέξω να μην το «πάρω πάνω μου».

Δεν το φοβάσαι αυτό;

ΣΜ. Δεν με αγχώνει προς το παρόν γιατί ξέρω τον εαυτό μου, ξέρω ποια είμαι.

Όσα τραγούδια σου έχω ακούσει είναι στα αγγλικά. Σου «βγαίνει» να εκφράζεσαι περισσότερο στην αγγλική γλώσσα από ό,τι στην ελληνική;

ΣΜ. Ναι. Γενικά για μένα το να γράφω τραγούδια είναι ανάγκη έκφρασης. Τώρα δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, απλά μου είναι πολύ πιο εύκολο να γράφω στα αγγλικά. Εκτός αυτού, από τη στιγμή που δεν με ενδιαφέρει τόσο μια επιτυχία στην Ελλάδα, πιστεύω πως είναι καλύτερη η επιλογή ξένου στίχου. Δυστυχώς, γράφοντας στα Ελληνικά περιορίζεις τη μουσική σου μόνο στο ελληνικό κοινό.

Έχεις σκεφτεί ή δοκιμάσει να γράψεις στα Ελληνικά;

ΣΜ. Φυσικά. Έχω γράψει και κάποια τραγούδια τα οποία είναι στα Ελληνικά, αλλά προτιμώ να τα κρατάω για τον εαυτό μου.

Πιστεύεις αυτό που λένε πως τα άσχημα συναισθήματα είναι αυτά που «βγάζουν» τα καλά τραγούδια;

ΣΜ. Δεν είναι τυχαίο που τα περισσότερα τραγούδια μιλάνε για πόνο από χωρισμό, έρωτα κ.λπ. Είναι πολύ πιο πηγαία ανάγκη, για εμένα τουλάχιστον, να μετουσιώνω τις άσχημες στιγμές, καταστάσεις και συναισθήματα σε τραγούδια. Θεωρώ ότι είναι ο πιο υγιής τρόπος εκτόνωσης.