Δυο μαθητές του Α2 μιλούν για τη στάση τους απέναντι στη διαφορετικότητα.

Πιστεύω ότι το περιβάλλον μου κι ο τρόπος που με μεγάλωσαν παίζουν καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση και στη διαμόρφωση της γνώμης μου για τους διαφορετικούς ανθρώπους. Άλλωστε, έχω συναναστραφεί από πολύ μικρή ηλικία με ανθρώπους διαφορετικής καταγωγής και θρησκείας, αφού έχω ζήσει πέντε χρόνια στη Γερμανία. Στο νηπιαγωγείο όπου πήγαινα, τα περισσότερα παιδιά ήταν από διαφορετικές χώρες: Τουρκία, Ρωσία, Τσεχία, κτλ. Επιπλέον, θυμάμαι πάντα την μαμά μου να μου λέει ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, παρόλο που δεν είναι ίδιοι κι ότι θα πρέπει να τους φέρομαι, όπως θα ήθελα να μου φέρονται κι εμένα οι άλλοι. Βέβαια, και το σχολείο με βοήθησε να καταλάβω ότι το φύλο, το χρώμα, η εμφάνιση, το ύψος, το στυλ, οι ικανότητες και η θρησκεία δεν καθορίζουν την προσωπικότητα του ανθρώπου, η οποία,  είναι η μόνη που μετράει τελικά. Με στενοχωρούν οι ρατσιστικές και ξενοφοβικές αντιλήψεις που επικρατούν σε κάποιες ομάδες ανθρώπων στις μέρες μας και θέλω να αλλάξουν. Ελπίζω εμείς, η νέα γενιά, να μπορέσουμε να αναδείξουμε το πραγματικό νόημα της ζωής, δηλαδή, ότι όλοι μας είμαστε ίσοι κι ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για τέτοιους διαχωρισμούς και τέτοιες έχθρες!

Κωνσταντίνα , Α2

Προσωπικά, δεν επηρεάζομαι καθόλου από διχαστικές απόψεις που μπορούν να ακουστούν στο περιβάλλον μου και δεν αποδέχομαι τις ρατσιστικές αντιλήψεις. Αντιθέτως, σέβομαι όλους τους ανθρώπους, παρά την διαφορετικότητά τους. Εξάλλου, όλοι είμαστε διαφορετικοί! Κι αυτή η διαφορετικότητα είναι η γοητεία της ζωής… Τέλος, πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να αντιμετωπίζουμε όλους τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο, καθώς πρέπει να υπάρχει ισότητα μεταξύ μας και να πασχίζουμε να τη διατηρούμε.

Άγγελος, Α2

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης