¨Αν σταματήσω να ζωγραφίζω, θα πεθάνω»

 Η ζωή ενός τόπου είναι πάντα οι άνθρωποί του. Αυτοί που τον αγαπούν, τον φροντίζουν και πολλές φορές τον βγάζουν από την αφάνεια. Η Γρανίτσα έχει βγάλει πολλούς σπουδαίους ανθρώπους. Ένας από αυτούς είναι και ο Λευτέρης Θεοδώρου, ένας σπουδαίος γνήσιος  ζωγράφος που όπου κι αν ταξίδεψε, η ψυχή του παρέμεινε στη Γρανίτσα και σ΄ αυτή βρίσκει την ουσία της. «Επέστρεψα στη Γρανίτσα και το οξυγόνο με ανανέωσε τόσο, που τα περισσότερα από τα προβλήματα τα ξεχνώ. Όποιος θέλει τον Λευτέρη τον Θεοδώρου θα έρχεται εδώ να τον βρίσκει, θα τον φιλοξενώ στο φτωχικό μου κι από δω δεν φεύγω. Εδώ θα πεθάνω…».

Τα παιδικά χρόνια

Ο Λευτέρης Θεοδώρου γεννήθηκε το 1945. Ο πατέρας του Στέφανος Θεοδώρου, για δέκα χρόνια προϊστάμενος λογιστηρίου στην Εμπορική Τράπεζα, επιστρατεύθηκε όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Αλβανία και έγινε αρχινοσοκόμος. Τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε μέσα στη φτώχεια. Ξεκίνησε να ζωγραφίζει από την ηλικία των 3 χρόνων. Ζωγράφιζε  πάνω σε μια πλάκα με κονδύλι. Δεν υπήρχε η οικονομική άνεση για χρώματα και υλικά. Παρακολουθούσε, όπως λέει, το θείο του, το Χρήστο Καγκαρά, μεγάλο λαϊκό ζωγράφο.

Η μετέπειτα ζωή του

Στη ζωή του αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες. Μετά τη Γρανίτσα έζησε στην Αθήνα, τη Γερμανία, το Παρίσι. Έκανε όλες τις δουλειές για να ζήσει:  οικοδομή, βοηθός σερβιτόρου σε κέντρα διασκέδασης και καφενεία, έπλυνε πιάτα. Πάντα όμως ζωγράφιζε. Στο Ντίσελντοφ, όπου κατέφυγε κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας μπήκε στη Σχολή Καλών Τεχνών ενώ πούλησε πολλά από τα έργα του. Έπειτα από μια περιπλάνηση ζωής αποφάσισε να ξαναγυρίσει στον τόπο του, τη Γρανίτσα.  Το ισόγειο του σπιτιού του το έχει μετατρέψει σε μουσείο. Όλοι οι τοίχοι του είναι καλυμμένοι από έργα, κειμήλια, δώρα, φωτογραφίες και στο κέντρο βρίσκεται ένα επιβλητικό ξυλόγλυπτο διά χειρός του.

Το έργο του

Γνήσιος λαϊκός ζωγράφος αυτοδίδακτος και ξυλογλύπτης, έχει παρουσιάσει τα έργα του σε μεγάλες εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό   με σπουδαίες κριτικές. Ζωγραφίζει, εκτός από όμορφα τοπία της περιοχής και τις καθημερινές σκηνές της αγροτικής ζωής και των τοπικών συνηθειών, και άλλα θέματα όπως αγιογραφίες, προσωπογραφίες, γυμνά και νεκρές φύσεις. Έργα του έχουν πολλοί συλλέκτες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ενώ υπάρχουν και στην Αγροτική Τράπεζα.

Οι αγαπημένοι του πίνακες

«Όλους τους πίνακες τους έχω σαν παιδιά μου. Όπως κανένας πατέρας δεν ξεχωρίζει τα παιδιά του, έτσι κι εγώ δεν τους ξεχωρίζω». Ανάμεσα όμως σε όσους περιγράφει νιώθεις ότι υπάρχουν δυο που διακρίνει. Ο ένας είναι ο ουρανός και η θάλασσα τον οποίο ζωγράφιζε πέντε ολόκληρα χρόνια. Ο δεύτερος είναι ένας πίνακας στον οποίο απεικονίζεται ο Παύλος Μπακογιάννης.

Τι είπε ο Γιάννης Ρίτσος για τον Λευτέρη Θεοδώρου:

«Φαίνεται πως είναι το ευκολότερο πράγμα του κόσμου να καθίσεις να γράψεις για τον Λευτέρη Θεοδώρου Κι’ ωστόσο είναι δυσκολότερο. Γιατί άνθρωποι και τεχνίτες πλασμένοι από το υλικό που είναι ο Λευτέρης Θεοδώρου, αυτός ο ίσιος, ο τίμιος και ακέραιος, ο πλήρης, ο γεννημένος ζωγράφος, δεν εξαντλούνται με λίγα λόγια. Νομίζεις, πως του έχεις συλλάβει σαν εικαστική παρουσία και ξαφνικά ανακαλύπτεις πως πίσω από τη γραμμή του, πίσω από την πλαστικότητα των μορφών του, υπάρχει ένας πλατύτατος κόσμος, μια θεωρία, του απέραντου κόσμου του ήλιου. Έξω από τις στιγμές του τοπίου και του μύθου, ο Θεοδώρου δεν απίστησε στο σύμβολο της γυναίκας».

Οι εκθέσεις του

Έχει εκθέσει έργα του στη Γερμανία, Αμερική, Αγγλία, Γαλλία, Κοπεγχάγη, Καναδά, Καρπενήσι και Αθήνα.

1980 Αίθουσα Τέχνης «ΑΙΧΜΗ»

1981 Γκαλερί «ΚΡΕΩΝΙΔΗΣ»
1983 Γκαλερί «ΠΛΕΙΑΔΕΣ»

1985 «ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΕΛΛΑΔΟΣ»
1987 Γκαλερί «ΠΛΕΙΑΔΕΣ»
1991 Αίθουσα Τέχνης «ΜΠΟΥΖΙΑΝΗ» υπό την αιγίδα του Αντώνη Τρίτση Δημάρχου Αθηνών
και σε πολλές ομαδικές μέσου Εθνικής Πινακοθήκης Εκθέσεις με ιδιαίτερη επιτυχία.

Καλλιτεχνικές δραστηριότητες
Καλλιτεχνική αφίσα για το 5ο Διεθνές χορωδιακό Φεστιβάλ στο Καρπενήσι το 1992
Σκηνογραφίες διαφόρων θεατρικών έργων όπως: «Οι Φοιτηταί» του Γρηγορίου Ξενόπουλου, «Δεν Πουλάμε, δεν πουλάμε» του Νταριό Φω, «Το Σοκάκι που βελάζει» του Στανισλαβ Στρατιέβ.
Έχει φιλοτεχνήσει ποιητικές συλλογές διαφόρων Νεοελλήνων ποιητών..

                                                                      Επιμέλεια: Γιώργος Καρδαμπίκης