Ημερίδα με θέμα – Η Ευρωπαϊκή Πραγματικότητα και Ελληνική Εμπειρία για τη δωρεά ανθρώπινων οργάνων
Οι μεταμοσχεύσεις ιστών και οργάνων αποτελούν μεγάλο επίτευγμα της ιατρικής επιστήμης και προσφέρουν εδώ και δεκαετίες τη συνέχιση της ζωής σε χιλιάδες συνανθρώπους μας που πάσχουν . Μετά την πρώτη επιτυχή μεταμόσχευση το 1954 από το Murray στη Βοστόνη όλοι μας θυμόμαστε τον Cristian Barnard , με τη μεταμόσχευση καρδιάς που προκάλεσε σάλο θετικών και αρνητικών αντιδράσεων . Είναι αλήθεια ότι, τότε , οι μεγάλες επιπλοκές και η συχνή απόρριψη των μοσχευμάτων λόγω έλλειψης ανοσοκατασταλτικών φαρμάκων καθιστούσαν την επιβίωση των ασθενών προβληματική . Η πραγματικότητα σήμερα είναι διαφορετική δεδομένου ότι η χειρουργική επιστήμη μπορεί να υποστηρίξει θετικά τα περισσότερα μεταμοσχευμένα όργανα ,με εξαίρεση τον εγκέφαλο .
Οι πρώτες μεταμοσχεύσεις στη χώρα μας έγιναν πριν από 35 χρόνια και αφορούσαν νεφρούς από συγγενείς και δότες . Από την προσφορά ενός μοσχεύματος νεφρού και μια επιτυχή μεταμόσχευση εξαρτάται η πλήρης αποκατάσταση και θεραπεία ενός νεφροπαθούς που συντηρείται στη ζωή με την πολυδάπανη , 50.000 ευρώ το χρόνο , μέθοδο της αιμοκάθαρσης , που είναι συντήρηση και όχι θεραπεία .
Με το νόμο 2737/1999 τέθηκε στη χώρα μας το πλαίσιο που διέπει τις μεταμοσχεύσεις ιστών και οργάνων και ιδρύει τον ΕΘΝΙΚΟ 0ΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ (ΕΟΜ) . Αν και στην πενταετία που μεσολάβησε έγιναν θετικά βήματα στον τομέα αυτό και από την πλευρά του επιστημονικού προσωπικού και από την πλευρά της τεχνολογικής υποστήριξης, δυστυχώς το επίπεδο των δωρητών παραμένει σημαντικά χαμηλό, με αποτέλεσμα τη μακροχρόνια αναμονή των υποψήφιων ληπτών. ο χρόνος αναμονής κυμαίνεται από 2,8-5,7 χρόνια , με αποτέλεσμα πολλοί ασθενείς να μεταμοσχεύονται σε άλλες χώρες τις Ευρώπης , ακόμη και της Ασίας.
Είναι αλήθεια ότι για να γίνει επαύριον της ζωής πάλι Ζώη όπως λέει και ο ποιητής Οδ. Ελύτης, χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια ευαισθητοποίησης , γνώσης, ενεργού συμμετοχής και δράσης. τελικός στόχος θα είναι βέβαια όχι μόνο η παθητική αλλαγή στάσης αλλα η ενεργός και συγκεκριμένη πράξη, που δεν είναι άλλη από αύτη της συνειδητής και έγκαιρης δήλωσης δωρεάς ιστών ή οργάνων.
Αιμοδοσία : Ο θεσμός της εθελοντικής αιμοδοσίας έχει καθιερωθεί και στη χώρα μας. Εμείς όμως οι Έλληνες αργήσαμε να συνειδητοποιήσουμε την αναγκαιότητα της κοινωνικής αυτής προσφοράς και έτσι οι ανάγκες της Ελλάδας σε αίμα δεν καλύπτονται ακόμη όλες. Κύριες αιτίες γι” αυτό είναι ο αδικαιολόγητος φόβος , η προκατάληψη και η άγνοια γύρω από τη διαδικασία της αιμοδοσίας.
Μη φοβάστε να δώσετε αίμα. Πολλοί άνθρωποι διστάζουν να προσφέρουν αίμα, ακόμη και αν πρόκειται να βοηθήσουν δικό τους άνθρωπο. Αυτό συμβαίνει επειδή φοβούνται. Ο φόβος αυτός είναι αδικαιολόγητος, γιατί η αφαίρεση μικρής ποσότητας αίματος από τον οργανισμό είναι ακίνδυνη. Η ποσότητα που παίρνεται , με τελείως ανώδυνο τρόπο δεν ξεπερνάει τα 450 γραμμάρια. Οι ανάγκες της χώρας μας σε αίμα είναι μεγάλες και κάθε χρόνο αυξάνονται και αυτό γιατί :
α) με την πρόοδο της ιατρικής , η μετάγγιση χρησιμοποιείται όλο και πιο συχνά.
β) Έχουμε όλο και περισσότερα τροχαία ατυχήματα.
Το αίμα είναι ζωή!!! Μόνο ο άνθρωπος μπορεί να το προσφέρει σε άλλο άνθρωπο. Είναι χρέος όλων μας να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία αυτής της προσφοράς. Δώστε αίμα!!! Σώστε μια ζωή με το αίμα σας!!!!
Αγγελή Ασημίνα
