Ο ναυτικός- πατέρας απουσιάζει από το σπίτι του. Το μυαλό του όμως είναι στην οικογένειά του (του μαθητή Σταύρου Μ.).
Μονεμβάσια 10 Δεκεμβρίου
Αγαπητό μου παιδί,
Σου στέλνω αυτή την επιστολή για να σου δώσω κουράγιο και για να ξέρεις πως δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω πίσω τα Χριστούγεννα να γιορτάσουμε μαζί.
Μου λείπετε πολύ εσύ κι η μάνα σου και θέλω να της πεις πως την αγαπώ και αν κάνει λίγη υπομονή γιατί θα μοιραζόμαστε αγκαλιές σύντομα.
Επίσης, σου δίνω το λόγο μου ότι θα επιστρέψω με πολλά δώρα καθώς έχω μαζέψει ένα για κάθε νησί που περνούσε το καράβι μου.
Εκτός απ’αυτό, θα ήθελα να σε ρωτήσω, πώς τα περνάτε εκεί πέρα; Είναι όλα καλά ή έχετε προβλήματα;
Ό,τι κι αν γίνει μη σταματήσεις να βοηθάς την μητέρα σου και μην την κουράζεις πολύ, έχει πολλά στο κεφάλι της, μην της το βαραίνεις κι άλλο.
Να ψαρεύεις κάθε μέρα για να έχετε ψάρια να τρώτε και να κάνεις τις δουλειές του σπιτιού. Έστω μία την ημέρα, αρκεί.
Για εμένα μην ανησυχείς, τα καταφέρνω στο καράβι. Ο καιρός είναι ηλιόλουστος και η θάλασσα είναι ήρεμη.
Έχει να με πιάσει φουρτούνα ένα μήνα. Το καλύτερο είναι το ότι αγόρασα φρούτα απ’το απέναντι νησί και τρώω.
Γιέ μου σ’α,γαπώ και λαχταρά η καρδιά μου να καθίσουμε γύρω απ’τη φωτιά και να ψήσουμε ψάρια μαζί τον χειμώνα.
Θα τα πούμε σύντομα,
Ο πατέρας σου
