Η Νissan Motors είναι μια ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία, η οποία παλαιότερα κατασκεύαζε αυτοκίνητα με την επωνυμία Datsun, και είναι μια από τις μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες παγκοσμίως.
Τα κεντρικά γραφεία τις εταιρείας βρίσκονται στην Γκίνζα, κοντά στο Τόκιο, αλλά τα σχέδια της εταιρείας είναι να μετακινήσει τα κεντρικά της γραφεία στην Καναγκάβα (Kanagawa) της Γιοκοχάμα μέχρι το 2010, με την κατασκευή του καινούργιου κτιρίου που ξεκίνησε το 2007.
Το 1999 ένα μερίδιο της εταιρίας εξαγοράστηκε από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία Renault S.A.
Η Nissan βρίσκεται ανάμεσα στις τρεις μεγαλύτερες ιαπωνικές εταιρίες που διεκδικούν το μεγάλο αγοραστικό κοινό των ΗΠΑ.
Οι κινητήρες VQ της Nissan σε συστοιχία V6 έχουν ψηφιστεί μέσα στους δέκα καλύτερους κινητήρες της χρονιάς σε έναν ετήσιο διαγωνισμό τον Ward’s 10 Best Engines που διοργανώνει το περιοδικό αυτοκινήτου Ward’s AutoWorld.
Η αρχή της Nissan
Το 1928 o Yoshisuke Aikawa ίδρυσε την εταιρία Nihon Sangyo. Το όνομα Nissan προήλθε από το Nihon(ή Nippon)Sangyo. Εκείνη την εποχή θυγατρικές της εταιρίας ήταν η Hitachi και η Tobata Casting καθώς και άλλες εταιρίες σχετικές με την αυτοκινητοβιομηχανία, χωρίς όμως η Nissan να έχει εμπλακεί η ίδια στην παραγωγή αυτοκινήτων, τουλάχιστον μέχρι το 1933.
Η Nissan συνεχώς επεκτεινόταν σε σημείο να συμπεριλαμβάνονται σε αυτή 74 εταιρίες, πράγμα που την τοποθέτησε ανάμεσα στις πέντε μεγαλύτερες εταιρίες της Ιαπωνίας κατά την διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου και συγκεκριμένα στην τέταρτη θέση.
Τον Ιούνιο του 1934 ο Yoshisuke Aikawa αγόρασε το 100% των μετοχών της Jidosha Seizo Co., Ltd και η εταιρία μετονομάστηκε σε Nissan, αυτή ήταν και η αρχή της ως αυτοκινητοβιομηχανία.
Οι πρώτες σχέσεις της Nissan με την Αμερική
Βασικό ρόλο στην ιστορία της Nissan έπαιξαν ο Ουίλιαμ Γκόρχαμ (William R. Gorham), διευθυντής του τμήματος σχεδίασης της DAT Motors, καθώς και η επίσκεψη του Aikawa το 1908 στο Ντιτρόιτ.Κύριος στόχος του Aikawa ήταν η χρησιμοποίηση τελευταίας τεχνολογίας από τις ΗΠΑ στα αυτοκίνητα που κατασκεύαζε και σε αυτό τον βοήθησε ο Γκόρχαμ. Όλα τα μηχανήματα, καθώς και τα σχέδια των αυτοκινήτων, αλλά και μηχανικά μέρη, εισάγονταν από τις ΗΠΑ, πολλά εκ των οποίων προέρχονταν από το εργοστάσιο Γκράχαμ (Graham), εργοστάσιο το οποίο ήταν το πρότυπο της Nissan για την κατασκευή φορτηγών, καθώς επίσης επέβλεπε και την παραγωγή αυτών. Τα μηχανήματα εισάγονταν στην Ιαπωνία από την Mitsubishi για λογαριασμό της Nissan τα οποία και πήγαιναν στο πρώτο εργοστάσιο στην Γιοκοχάμα (Yokohama).
H συγχώνευση της Prince Motor
H Prince Motor ιδρύθηκε το 1947 και το 1966 συγχωνεύτηκε με την Nissan Motor Company. Αυτή η συγχώνευση επέφερε στην Nissan νέα μοντέλα, όπως το Skyline και το Gloria. Eν τέλει το όνομα Prince εγκαταλείφθηκε και τα παραπάνω μοντέλα κυκλοφόρησαν ως μοντέλα της Nissan. Παρόλα αυτά το όνομα Prince χρησιμοποιείται ακόμα από μερικούς αντιπροσώπους της εταιρείας.
Η μονάδα παραγωγής στην Ελλάδα
Στην δεκαετία του 1970 ιδρύθηκε στο Βόλο η Teokar/Teocar (Θεοχαράκης και Nissan Car) που κατασκεύαζε αυτοκίνητα Nissan.Το 1980 το πρώτο αυτοκίνητο είχε βγει απ’ την γραμμή παραγωγής και ακολούθησαν 170.000 ακόμα Ι.Χ και επαγγελματικά. Tο εργοστάσιο αυτοκινήτων έκλεισε τον Mάιο του 1995, ενώ δίπλα στο εργοστάσιο είχε φτιαχτεί μια ακόμη μονάδα, που κατασκεύαζε καθίσματα και μεταλλικά μέρη αυτοκινήτων.
Nissan και Οικολογία
Η Nissan παρήγαγε το πρώτο ηλεκτροκίνητο όχημα στην ιστορία της (Nissan Tama) το 1947.
To 1997 η Νissan παρήγαγε το Prairie Joy EV το πρώτο ηλεκτροκίνητο όχημα με μπαταρίες ιόντων λιθίου. Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τόκιο το 2005 παρουσιάστηκε το πρωτότυπο Pivo και το 2007 στην ίδια διοργάνωση παρουσιάστηκε το Pivo 2, το οποίο είχε και μεγαλύτερη εμβέλεια κίνησης. Στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τόκιο το 2011 αποκαλύφθηκε το Pivo 3.
Επίσης τον Αύγουστο του 2009 η Νissan ανακοίνωσε την παραγωγή του Leaf, το οποίο ξεκίνησε την εμπορική του καριέρα στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία τον Δεκέμβριο του 2010 και στην Ευρώπη το 2011, με σκοπό την παγκόσμια διάθεσή του εντός του 2012.
Συνεργασία Nissan – Ford
Από το 1993 έως και το 2002 η Nissan και η Ford συνεργάστηκαν προκειμένου να σχεδιάσουν και να παράγουν ένα μίνι-βαν. Τα όνοματά τους ήταν Mercury Villager και Nissan Quest για την Ford και την Nissan αντίστοιχα. Τα δυο αυτοκίνητα μηχανικά ήταν πανομοιότυπα και οι μόνες διαφορές που εντοπίζονται είναι στην εξωτερική τους εμφάνιση. Η παραγωγή και των δυο οχημάτων γινόταν στις εγκαταστάσεις της Ford στην λίμνη Avon του Οχάιο.
Το 2002 η Ford σταμάτησε την παραγωγή του Villager δίνοντας βάση σε επόμενα μοντέλα, όπως τα Freestar και Monterey σε αντίθεση με τη Nissan που το 2004 παρουσίασε την τρίτη γενιά του αυτοκινήτου η οποία ήταν σχεδιασμένη από το μηδέν.
Το 1992 η Nissan παρήγαγε το τετρακίνητο Terrano, του οποίου το δικαίωμα παραγωγής είχε δώσει και στην Ford. To Terrano ήταν μηχανικά και εμφανισιακά όμοιο με το Ford Maverick, ενώ και τα δύο αυτοκίνητα παράγονταν στο εργοστάσιο της Nissan στην Ισπανία. Η παραγωγή του τότε Ford Maverick σταμάτησε το 1998, λόγω του ότι δεν υπήρξαν οι προσδοκώμενες πωλήσεις. Σε αντίθεση το Nissan Terrano το οποίο απεδείχθη δυνατό χαρτί στις πωλήσεις της εταιρίας έμεινε στις γραμμές παραγωγής μέχρι το 2005, όταν αντικαταστάθηκε από το Nissan Pathfinder.
Συμμαχία με τη Renault
Προς το τέλος του 20ού αιώνα με τη Nissan να αντιμετωπίζει σοβαρές οικονομικές δυσκολίες, η εταιρεία συνήψε εταιρική συμμαχία με την γαλλική Renault (Renault S.A. France). Υπογεγραμμένη στις 27 Μαρτίου 1999 η συμφωνία Renault-Nissan ήταν η μοναδική του είδους της, αφού περιλάμβανε μια ιαπωνική και γαλλική επιχείρηση, κάθε μία με την δική της πολιτική και νοοτροπία. Η Renault κατέχει το 44,3% των μετοχών της Nissan, ενώ η Nissan μόλις το 15% των μετοχών της Renault.
Στο πλαίσιο του «σχεδίου αναγέννησης της Nissan» υπό τον πρόεδρο Carlos Ghosn, η επιχείρηση ανανεώθηκε. Πολλοί κορυφαίοι οικονομολόγοι θεωρούν αυτή την αλλαγή μία από τις πιο θεαματικές εταιρικές ανανεώσεις στην ιστορία, με την Nissan να καταγράφει υψηλά κέρδη. Παρά την «αναγέννηση» οι πωλήσεις της Infiniti δεν είναι οι προσδοκώμενες.
