Καλαθοσφαίριση

Η καλαθοσφαίριση (κυπριακή διάλεκτος: καλαθόσφαιρα, αγγλικά basketball, προφέρεται μπάσκετμπολ) ή πιο συχνά μπάσκετ, είναι ένα ομαδικό άθλημα. Εμπνευστής και δημιουργός του ήταν ο Καναδός, καθηγητής φυσικής αγωγής στο Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης των ΗΠΑ, Τζέιμς Νάισμιθ. Ημερομηνία δημιουργίας – γέννησης του αθλήματος έχει καταγραφεί η 15/29 Δεκεμβρίου1891.

Παίζεται με δύο ομάδες των πεντε ατόμων σε ένα (συνήθως κλειστό, που στο έδαφός του έχει παρκέ) γήπεδο με δύο αντικριστά καλάθια. Οι παίκτες επιτρέπεται να ακουμπήσουν την μπάλα μόνο με τα χέρια (ωστόσο δε συνιστά παράβαση εάν αυτή ακουμπήσει και οποιοδήποτε άλλο μέρος του σώματος, εκτός από τα πόδια). Σκοπός των ομάδων είναι να βάλουν με [σουτ] την μπάλα μέσα από το καλάθι όσο το δυνατόν περισσότερες φορές στα 40 λεπτά του αγώνα (τέσσερα δεκάλεπτα). Η ομάδα που θα πετύχει περισσότερους πόντους είναι η νικήτρια. Εάν ο αγώνας λήξει ισόπαλος, οι ομάδες συνεχίζουν σε πεντάλεπτη παράταση κ.ο.κ. Κάθε ομάδα έχει 5 παίκτες ανά πάσα στιγμή μέσα στο γήπεδο, ενώ κατά τη διάρκεια ενός αγώνα μπορεί να χρησιμοποιήσει άλλους 7 παίκτες (που βρίσκονται στον πάγκο), πραγματοποιώντας αλλαγές. Ανάλογα με το ποια ομάδα κατέχει την μπάλα, οι παίκτες παίζουν αμυντικά ή επιθετικά. Ο συνολικός χρόνος της επίθεσης μιας ομάδας είναι 24 δευτερόλεπτα, ενώ για να περάσει μια ομάδα την μπάλα από το μισό γήπεδο έχει μόνο 8 δευτερόλεπτα. Δεν επιτρέπεται να τρέχει κάποιος κρατώντας την μπάλα (βήματα): Πρέπει ή ταυτόχρονα να κτυπά τη μπάλα στο πάτωμα (ντρίμπλα) ή να σταματήσει και να δώσει πάσα. Αλλιώς η μπάλα πηγαίνει στην αντίπαλη ομάδα.

Κάθε αγώνας διαρκεί 4 περιόδους ίσης διάρκειας. Ανάμεσα στην 1η και τη 2η, καθώς και ανάμεσα στην 3η και την 4η, μεσολαβεί διάλειμμα 2 λεπτών. Ανάμεσα στην 2η και την 3η, υπάρχει διάλειμμα 15 λεπτών, το λεγόμενο ημίχρονο. Κάθε προπονητής έχει το δικαίωμα να καλέσει τους παίκτες του στον πάγκο για να τους δώσει οδηγίες, τέσσερις φορές στον αγώνα. Αυτό λέγεται time-out και κατά τη διάρκειά του ο αγώνας διακόπτεται για 1 λεπτό, ενώ οι παίκτες συγκεντρώνονται στους πάγκους.

Στο παρκέ υπάρχει η γραμμή του τριπόντου (στα 6,75 μέτρα στην Ευρώπη για διοργανώσεις υπό την αιγίδα της FIBA, 7.25 στο NBA), που ορίζει την αξία κάθε σουτ. Οι αθλητές μπορούν να σκοράρουν για 2 πόντους (μέσα από τη γραμμή) ή για 3 (έξω από αυτήν, εφόσον δεν την πατούν). Για 1 πόντο μετράει η βολή, την οποία σουτάρουν οι παίκτες, κατόπιν υποδείξεως των διαιτητών (ενώ ο χρόνος έχει διακοπεί) μετά από φάουλ ή τεχνική ποινή (βλ. παρακάτω).

Παραβάσεις

Υπεύθυνοι για την επίβλεψη τυχόν παραβάσεων των κανόνων είναι οι 3 επιτηρητές. Βασικότερες παραβάσεις στο μπάσκετ είναι: Το φάουλ, που είναι η βίαιη παρενόχληση ενός παίκτη από κάποιον αντίπαλό του, με τρόπο που ξεφεύγει από τα αθλητικά πλαίσια. Ο αμυνόμενος μπορεί να παρεμποδίσει τον επιτιθέμενο χρησιμοποιώντας μόνο τον κορμό του. Όταν ένας αθλητής που υποπέσει σε πέντε φάουλ σε έναν αγώνα, αποβάλλεται και δεν μπορεί να επανέλθει στο γήπεδο (στο NBA αποβάλλεται στα έξι φάουλ). Τα βήματα συμβαίνουν όταν ένας παίκτης προχωρήσει σε περισσότερα από δύο κρατώντας την μπάλα, χωρίς να τη χτυπήσει στο πάτωμα ή όταν κουνήσει τα πόδια του αφού έχει σταματήσει κρατώντας την μπάλα με τα δύο χέρια. Σε περίπτωση άσχημης (υβριστικής, βίαιης κλπ.) συμπεριφοράς αθλητή ή προπονητή, ο διαιτητής έχει δικαίωμα να τον τιμωρήσει με τεχνική ποινή, ενώ σε ακραίες περιπτώσεις υπάρχει η τιμωρία ντισκαλιφιέ (γαλλική disqualifié), που ισοδυναμεί με αποβολή του παίκτη από το πρωτάθλημα. Στο επιθετικό φάουλ όταν ο αμυντικός είναι ακίνητος και ο επιθετικός τον απωθήσει, είναι παράβαση. Το αν παίζει με πλάτη ή με πρόσωπο στο καλάθι δεν έχει σημασία, το φάουλ ισχύει και για τις δύο περιπτώσεις. Σε περίπτωση που ο αμυντικός αρνηθεί το φάουλ, τιμωρείται με τεχνική ποινή από τον διαιτητή. Αν ένας παίκτης σταματήσει την ντρίμπλα, τότε δεν μπορεί να την ξαναξεκινήσει διότι αυτό θεωρείται διπλή τρίπλα που ισοδυναμεί με βήματα. Επίσης ο ένας από τους τρεις επιτηρητές είναι υποχρεωμένος να δηλώσει στην γραμματεία που επιβλέπει τον αγώνα τις παραβάσεις κάθε παίκτη έτσι ώστε να τηρείται το φύλλο αγώνων.

Πηγες:wikipedia

Ονοματα:Ζηκιδης Κωνσταντίνος

Κοέν Στέφανος

1.  TRIPLE H   VS  DEAN AMBROSE

Ο αγώνας  που  πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 2016  μεταξύ του ΤRIPLE H εναντίον του Dean Ambrose.

O αγώνας παίχτηκε στο στάδιο RAW. Οι 2 αντίπαλοι παίξανε τέλεια άλλα ποιος θα κέρδιζε στο μεγάλο ντέρμπι; Ο Dean Ambrose με το finisher του κατάφερε να κερδίσει τον TRIPLE H. Όμως η νίκη ακυρώθηκε γιατί το πόδι του βρίσκονταν έξω από το ring. Τότε ο TRIPLE H άρπαξε την ευκαιρία και με το finisher του το pedigree κέρδισε τον Dean Ambrose.

1.  ΤΗΕ ROCK’S RETURN

Μεγάλη  χαρά  για τον κόσμο του WWE. Άραγε γιατί τόσο χαρά; Επειδή ο θρύλος THE ROCK ξαναχτυπά. Στις 26 Ιανουαρίου ξαναεμφανίστηκε πάνω στην αρένα εναντίον των ΝΕW DAY εκείνη την ώρα ο θρύλος κατάφερε να κερδίσει και τα 3 άτομα των ΝΕW DAY με το καταπληκτικό finisher ROCK BOTTOM ΚΑΙ PEOPLE’S ELBOW.

1. BROCK LESNAR  VS  UNDERTAKER

Από τα μεγαλύτερα ντέρμπι όλων των αιώνων στο WWE,ο BROCK LESNAR θα αντιμετωπίσει τον γίγαντα και ανίκητο παίχτη του WWE UNDERTAKER. Ο αγώνας θα γίνει στην αρένα WRESTLEMANIA 21. Ποιος θα κερδίσει στο μεγάλο ντέρμπι; Ο UNDERTAKER καταφέρνει να κάνει το finisher του το TOMBSTONE PILE DRIVER. Σε αυτό το finisher δεν έχει αντέξει κανένας επειδή είναι το πιο δυνατό τελείωμα στον κόσμο. Πράγματι ο BROCK LESNAR αντέχει και δεν τα παρατάει. Λίγα λεπτά μετά ο BROCK LESNAR καταφέρνει να σηκώσει τον αντίπαλο και να είναι έτοιμος να του κάνει το finisher του το F5 το 4^ο πιο δυνατό τελείωμα. Ο ΒROCK LESNAR καταφέρνει να το κάνει καθώς ο διαιτητής μετράει ως το 3 για να δουν ποιος θα κερδίσει. Πράγματι ο BROCK LESNAR κατάφερε να κερδίσει τον UNDERTAKER. ‘Όλος ο κόσμος δεν το πίστευε ότι κέρδισε και στέφθηκε ως νέος πρωταθλητής. Τελικά ο BROCK LESNAR απόδειξε σε όλους μας ότι ο UNDERTAKER δεν ήταν πια ανίκητος.

1. RANDY ORTON  VS  ALBERTO DEL RIO

Μεγάλος τελικός του RANDY ORTON εναντίον του ALBERTO DEL RIO θα πραγματοποιηθεί στην αρένα του SMACKDOWN. Την προηγούμενη εβδομάδα στον ημιτελικό έπαιζε ο ALBERTO DEL RIO εναντίον του SIN CARA. O ALBERTO DEL RIO κέρδισε άλλα όχι δίκαια επειδή αυτός και ο DARREY YOUNG στραφήκαν εναντίον του SIN CARA . Ξαφνικά ο RANDY ORTON μπήκε μέσα και βοήθησε τον SIN CARA από τον κίνδυνο.

Ο σημερινός αγώνας  θα είναι ντέρμπι επειδή και οι δύο τους είναι μεγάλοι εχθροί. Ο αγώνας λοιπόν αρχίζει δυναμικά ο ΑLBERTO DEL RIO θέλει να κάνει BREAKING POINT στον RANDY ORTON μα δεν τα καταφέρνει. Ο ΑLBERTO DEL RIO μέχρι τώρα κερδίζει και ο ΟRTON κρατάει το καλύτερο για το τέλος. Τότε ο ALBERTO είναι έτοιμος για το finisher. Εκείνη την ώρα ο RANDY αποφεύγει τον κίνδυνο και του δίνει ένα καταπληκτικό RKO. Ο ALBERTO πέφτει κάτω εξαντλημένος. Ο διαιτητής μετρά το 1,2,3 και ο RANDY ORTON γίνεται ο νέος πρωταθλητής.

Δημήτρης Αιβάζης

Ιωάννης Λάλος

ΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Ο αγωνιστικός χώρος

Οι διαγραμμίσεις του ποδοσφαιρικού γηπέδου και οι διαστάσεις τους

Τα παιχνίδια μπορούν να παίζονται σε φυσικο χόρτο ή τεχνητό χόρτο, σύμφωνα με τους κανόνες κάθε διοργάνωσης.

Δεδομένου ότι οι Κανονισμοί του Παιχνιδιού διατυπώθηκαν στην Αγγλία και αρχικώς αποφασίζονταν από τις τέσσερις βρετανικές ποδοσφαιρικές ομοσπονδίες και το Διεθνές Ποδοσφαιρικό Συμβούλιο, οι τυποποιημένες διαστάσεις ενός ποδοσφαιρικού γηπέδου εκφράζονταν σε βρετανικές μονάδες μέτρησης. Στη σύγχρονη εποχή οι Κανονισμοί του Παιχνιδιού εκφράζονται σε διεθνείς κατά προσέγγιση ισοδύναμες, διαστάσεις. Ωστόσο, υπάρχει η τάση χρήσης των παραδοσιακών μονάδων σε αγγλόφωνες χώρες^[1].

Ο αγωνιστικός χώρος διεξαγωγής του ποδοσφαίρου είναι ένα γήπεδο σε σχήμα ορθογώνιου παραλληλόγραμμου (βλ. εικόνα), το οποίο πρέπει να χαράσσεται με γραμμές. Οι γραμμές αυτές ανήκουν στις περιοχές των οποίων αποτελούν τα όρια. Όλες οι γραμμές πρέπει να έχουν το ίδιο πλάτος, το οποίο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 12 εκατοστά. Οι δύο μεγαλύτερες σε μήκος γραμμές ονομάζονται πλάγιες γραμμές. Οι δύο μικρότερες σε μήκος γραμμές ονομάζονται γραμμές τέρματος ^[2] Για διεθνείς ποδοσφαιρικούς αγώνες ενηλίκων το μήκος της πλάγιας γραμμής πρέπει να κυμαίνεται από 100 μέχρι 110 μέτρα και η γραμμή τέρματος από 64 μέχρι 75 μέτρα. Για μη διεθνείς ποδοσφαιρικούς αγώνες η πλάγια γραμμή μπορεί να έχει μήκος 90 έως 120 μέτρα και η γραμμή τέρματος από 45 έως 90 μέτρα, με την προϋπόθεση ότι ο αγωνιστικός χώρος δεν θα γίνει τετράγωνο (το μήκος της πλάγιας γραμμής πρέπει να είναι πάντα  μεγαλύτερο από το μήκος της γραμμής τέρματος). Παρόλο που το Διεθνές Ποδοσφαιρικό Συμβούλιο ενέκρινε, το 2008, τυποποιημένα μεγέθη (105 μέτρα για την πλάγια γραμμή και 68 μέτρα για τη γραμμή τέρματος) για διεθνές αγώνες επιπέδου Α,^[3] η απόφαση τέθηκε σε αναμονή και ποτέ δεν εφαρμόστηκε.^[4]

Ο αγωνιστικός χώρος χωρίζεται σε δύο τμήματα με μία διχοτόμο γραμμή (γραμμή κέντρου), η οποία συναντά το μέσο κάθε πλάγιας γραμμής. Το σημείο του κέντρου βρίσκεται στη μέση της διχοτόμου γραμμής. Γύρω από αυτό σημειώνεται ένας κύκλος με ακτίνα 9,15 μέτρα.^[2]

Κάθετα προς τη γραμμή τέρματος χαράσσονται δύο γραμμές που αρχίζουν από απόσταση 5,50 μέτρων από το εσωτερικό κάθετο δοκαριού. Οι γραμμές αυτές εκτείνονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο σε απόσταση 5,50 μέτρων και ενώνονται με μία γραμμή παράλληλη με τη γραμμή τέρματος. Η περιοχή που καθορίζεται από τις γραμμές αυτές και την γραμμή τέρματος αποτελεί την «περιοχή τέρματος» ή «μικρή περιοχή».^[2]

Κάθετα προς τη γραμμή τέρματος χαράσσονται δύο γραμμές που αρχίζουν από απόσταση 16,50 μέτρων από το εσωτερικό κάθε κάθετου δοκαριού. Οι γραμμές αυτές εκτείνονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο, σε απόσταση 16,50 μέτρων και ενώνονται με μία γραμμή παράλληλη με τη γραμμή τέρματος. Η περιοχή που καθορίζεται από τις γραμμές αυτές και τη γραμμή τέρματος αποτελεί την περιοχή πέναλτι. Μέσα σε κάθε περιοχή πέναλτι, αποτυπώνεται το σημείο του πέναλτι, σε απόσταση 11 μέτρων από τη μέση μεταξύ των κάθετων δοκαριών και σε ίση απόσταση από αυτά. Έξω από την περιοχή πέναλτι χαράσσεται ένα τόξο κύκλου με ακτίνα 9,15 μέτρων από το κέντρο κάθε σημείου πέναλτι.^[2]

Σε κάθε γωνία (κόρνερ) του αγωνιστικού χώρου τοποθετείται ένα κοντάρι ύψους το λιγότερο 1,5 μέτρα, χωρίς αιχμηρή κορυφή, με σημαία. Κοντάρια με σημαία επιτρέπεται να τοποθετηθούν στο κάθε άκρο της διχοτόμου γραμμής σε απόσταση το λιγότερο 1 μέτρο έξω από την πλάγια γραμμή. Στο εσωτερικό τμήμα του αγωνιστικού χώρου χαράσσεται ένα τεταρτημόριο κύκλου με ακτίνα 1 μέτρο από κάθε κοντάρι με σημαία του κόρνερ.^[2]

Ένα ορθογώνιο τέρμα είναι τοποθετημένο στο μέσο κάθε γραμμής τέρματος.^[2] Τα δύο κάθετα δοκάρια της εστίας βρίσκονται σε ίση απόσταση από κάθε κοντάρι με σημαία του κόρνερ και οι κορυφές τους ενώνονται από ένα οριζόντιο δοκάρι. Οι κάθετες και η οριζόντια δοκός πρέπει να είναι κατασκευασμένες από ξύλο, μέταλλο ή άλλο εγκεκριμένο υλικό. Επιτρέπεται να έχουν σχήμα τετράγωνο, ορθογώνιο, κυκλικό ή ελλειπτικό και δεν πρέπει να είναι επικίνδυνα για τους παίχτες.^[2] Η απόσταση μεταξύ των κάθετων δοκαριών είναι 7,32 μέτρα και η απόσταση από το χαμηλότερο άκρο του οριζόντιου δοκαριού μέχρι το έδαφος είναι 2,44 μέτρα. Και τα δύο κάθετα δοκάρια και το οριζόντιο δοκάρι έχουν το ίδιο πλάτος και πάχος, όχι μεγαλύτερο από 12 εκατοστά. Οι γραμμές τέρματος πρέπει να έχουν το ίδιο πλάτος με τα κάθετα δοκάρια και το οριζόντιο δοκάρι. Στο τέρμα και στο έδαφος πίσω από το τέρμα επιτρέπεται να αναρτηθούν δίχτυα (αν και δεν είναι απαραίτητα σύμφωνα με τους Κανονισμούς του Παιχνιδιού), με την προϋπόθεση ότι είναι καλά στερεωμένα και δεν εμποδίζουν τον τερματοφύλακα. Το χρώμα των κάθετων και οριζόντιων δοκαριών πρέπει να είναι λευκό.^[2] Τα τέρματα πρέπει να είναι αγκυρωμένα με ασφάλεια στο έδαφος. Επιτρέπεται η χρήση μεταφερόμενων τερμάτων, εφόσον πληρούν αυτή την προϋπόθεση.

 Πηγή: https://el.wikipedia.org/

Ζηκίδης Κ., Κοέν Σ.