ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΜΝΗΣΙΑ…
“Ενα από τα πιο μισητά μαθήματα για τους Έλληνες μαθητές είναι αυτό της ιστορίας. Γι” αυτό το λόγο οι ιστορικές τους γνώσεις είναι κατά πολύ περιορισμένες, το ίδιο ισχύει βέβαια για τους περισσότερους νεοελληνες.Όμως αυτη η ιστορική άγνοια είναι μια από τις αιτίες για τη σημερινή πολύπλευρη κρίση,που μαστίζει την ελληνική κοινωνία.
Γιατί,όμως,μια τόσο πλούσια ιστορία όπως η ελληνική να παραμένει μόνο στα βιβλία και να αποτελεί προνόμιο λίγων;Σε αυτό σίγουρα μεγάλη ευθύνη έχει το ελληνικό σχολείο , το οποίο έχει ταυτίσει στο μυαλό των μαθητών την ιστορία με τη μηχανική αποστήθιση,κάτι τελείως λανθασμένο. Η ιστορία δεν είναι τόσο σημαντική για την γνώση των γεγονότων του παρελθόντος,όσο για την ανάλυση του παρόντος και την πρόβλεψη του μέλλοντος. Εύκολα θα ρωτούσε κάποιος πώς είναι δυνατόν με την γνώση της ιστορίας να μπορεί κανείς να προβλέψει το μέλλον;Φυσικά και κάτι τέτοιο , είναι δυνατόν,γιατί δυστυχώς ή ευτυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται,τα ίδια γεγονότα συμβαίνουν ξανά και ξανά από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα,και θα ξανασυμβούν.
Το φαινόμενο αυτό διαγράφεται πολύ έντονα στη νεότερη και σύγχρονη ιστορία των Ελλήνων. Οι σύγχρονοι Έλληνες πάσχουμε από ιστορική αμνησία,δεν γνωρίζουμε δηλαδή τα περασμένα γεγονότα και κυρίως,τα περασμένα λάθη,με αποτέλεσμα να τα επαναλάμβανουμε. Αυτό τοποθετειται στην κορυφή της λίστας με τα ελαττώματα των Ελλήνων. Εάν γυρίσει κανείς τις σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας,θα εκπλαγεί συνειδητοποιώντας πως ,το ρουσφέτι,το πελατειακό κράτος, η απειθαρχία απέναντι στο κράτος,η διαφθορά των πολιτικών,η αναξιοκρατία,ο υπερδανεισμός και άλλα πολλά, που αποτελούν πληγές για το ελληνικό κράτος σήμερα,το ταλαιπωρούσαν ήδη από τη δημιουργία του και για όλη τη μετέπειτα πορεία του.
Οι νεοέλληνες έχουμε μένει πιστοί στις <<καλές>> μας συνήθειες τους τελευταίους αιώνες. Ο ισχυρισμός πως στην νεότερη ελληνική ιστορία τα γεγονότα και οι καταστάσεις επαναλαμβάνονται πολύ έντονα αποδεικνύεται από το παρακάτω ποίημα του Γ. Σουρή, που γράφτηκε περίπου 150 χρόνια πριν:
<< Ποιος είδε κράτος λιγοστό
σ΄όλη τη γη μοναδικό
εκατό να ξοδεύει
και πεντήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς
Να έχει επτά πρωθυπουργούς
Ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Να έχει κλητήρες και φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι΄ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε[...]
Και ψωμοτύρι και για καφέ
Το “δε βαριέσαι” και “ωχ αδελφέ”
Ώσαν πολίτης σκυφτος ραγιάς
Σαν πιάσει πόστο δερβέναγας
Δυστυχία σου Ελλάς
με τα τέκνα που γεννάς!
Ω Ελλάς ηρώων χώρα,
τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;>>
Το συγκεκριμένο ποίημα κάνει λόγο για τις υπερβολικές δαπάνες του κράτους μας,τις οποίες και σήμερα προσπαθούν να περιορίσουν οι κυβερνήσεις,δαπάνες που ξεπερνούν κατά πολύ τα έσοδα.Αναφορά γίνεται για όλους εκείνους τους πολίτες που τρέφονται αποκλειστικά απο το δημόσιο.Τι μας θυμίζει;Τις ψεύτικες συντάξεις για τυφλότητα,κόφωση και άλλα παθήματα που παιρνούν σήμερα πολλοί συμπολίτες μας,οι οποίοι όμως χαίρουν άκρας υγείας!!!Το ελληνικό κράτος τότε είχε << επτά πρωθυπουργοί>>,κάτι ανάλογο γίνεται και σήμερα με τη συχνή εναλλαγή κυβερνήσεων και πρωθυπουργών(το διάστημα 2009-2012 έχουν αλλάξει τέσσερις πρωθυπουργούς και οκτώ κυβερνήσεις!!)
Έκπληξη προκαλεί επίσης πως ο Γ.Σουρής αναφέρει τις ίδιες ακριβώς φράσεις που λέμε πολύ συχνά σήμερα οι έλληνες για να δηλώσουμε την αδιαφορία μας <<δε βαριέσαι>> και <<ώχ αδελφέ>>.Η τελευταία έχει δώσει και το ονομά της σε ένα χαρακτηριστικό των νεοελλήνων ,τον ωχαδελφισμό.Επισης αξίζει να σημειωθεί και αυτή η ψωρουπερηφάνεια (ας μου επιτραπεί η έκφραση) που διακρίνει τους έλληνες τώρα και τότε.Κάθε << σκυφτός ραγιάς>>, απλός πολίτης δηλαδή, <<σάν πιάσει πόστο>>, αν διοριστεί δηλαδή σε κάποια θέση δημόσιου υπαλλήλου,
<<δερβέναγας>>, νομίζει πως ανεβαίνει και στη κοινωνική ιεραρχία
Ακόμη,μεγάλη πληγή για το ελληνικό δημόσιο αποτελεί τους τελευταίους αιώνες το ρουσφέτι,οι πελατειακές σχέσεις,η παραβίαση των νόμων και η φοροδιαφυγή.Τα αίτια όλων αυτών,εντοπίζονται στην περίοδο της Τουρκοκρατίας.Το ρουσφέτι πέρασε απο την διεφθαρμένη οθωμανική διοίκηση στους ραγιάδες Ελληνες και συνέχισε να ανθεί καθ’όλη την διάρκεια ζωής του ελληνικού κράτους.Σε μια οικονομία με χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, όπως ήταν η ελληνική, ο μόνος ασφαλής και προσοδοφόρος οικονομικός τομέας ήταν το δημόσιο.Έτσι οι πολίτες προσπαθούσαν να κάνουν ό,τι ηταν δυνατον για να κερδίσουν μια θέση εκεί.Χρησιμοποιούσαν κάποιο βουλευτή για να πετύχουν το σκοπό τους με αντάλλαγμα την ψήφο τους. Αξίζει να σημειωθεί , επίσης, πως στους τέσσερις αιώνες της οθωμανικής κυριαρχίας οι υπόδουλοι Ελληνες έπρεπε μόνοι τους να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους, αφού η διοικηση ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη.Οταν λοιπόν ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος τους ήταν πολύ δύσκολο να υπακούουν σε αυτό( το οποίο ήταν και διεφθαρμένο), γιατί είχαν μάθει αλλιώς.Η κατάσταση αυτή συνεχίζει να υφίσταται έως σήμερα.
Βασικο αίτιο της οικονομικής ύφεσης που μαστίζει τη χώρα μας τα τελευταία χρόνια είναι ο υπερδανεισμός απο τις χώρες της Ευρωπαικής Ενωσης.Κάτι ανάλογο είχε οδηγήσει το κράτος στη χρεοκοπία τόσο το 1827 όσο και το 1893.Οι Έλληνες λάβαμε το πρώτο δάνειο μόλις το 1824 ,όταν δεν υπήρχε ακόμη κράτος!Τα χρήματα όλων αυτών των δανείων αντι να καλύψουν μεγάλες ανάγκες, σπαταλούνταν και καταχράζωντο απο τους πολιτικούς και τότε και τώρα.Η κυβέρνηση του Χ.Τρικούπη επιχείρησε να αντιμετωπίσει την κρίση με υπερφορολόγηση και προσέλκυση επενδύσεων απο το εξωτερικό, με παρόμοιο τρόπο προσπαθούν και οι κυβερνήσεις σήμερα να δώσουν τέλος στη κρίση.Τότε η χώρα πτώχευσε ,σήμερα;Αξιοσημείωτο ακόμη είναι πως λίγο μετά την χρεοκοπία του 1893 επιβλήθηκε στην Ελλάδα απο τους δανειστές της, Διεθνής Οικονομίας Ελεγχος ( ΔΟΕ ) ,κάτι δηλαδή σαν τη σημερινή τρόϊκα.
Επιπροσθέτα στα παραπάνω ,ας μην λησμονηθει η διχόνοια , που συνοδεύει τον ελληνισμό απο την αρχαιότητα(εμφύλιες διαμάχες κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821,εθνικός διχασμός,εμφύλιος πόλεμος των ετών 1946-1949).Επιπλεον, αξίζει να επισημανθεί πως οι περισσότεροι απο τους μεγάλους Ελληνες είχαν άσχημο τέλος. Ι.Καποδίστριας -δολοφονηθηκε ,Ε.Βενιζέλος και Χ.Τρικούπης – πέθαναν αυτοεξόριστοι στο Παρίσι,Θ.Κολοκοτρώνης – φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο(ευτυχώς η απόφαση δεν εκτελέστηκε).Γενικά άδοξο τέλος είχαν οι πιο πολλοί αγωνιστές της επανάστασης!Τέλος, ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός οτι ,όπως κατάφεραν η Αγγλία το 1824 και οι ΗΠΑ μετά τον Β’Παγκόσμιο πόλεμο να εμπλακούν στα ελληνικά πράγματα,με την παροχή οικονομικής βοήθειας,έτσι πετυχαίνουν κάτι ανάλογο οι δανειστές μας σήμερα.
Εν κατακλείδι, οι Ελληνες συνεχίζουμε μέχρι σήμερα να επαναλαμβάνουμε τα λάθη και τις κακές συνήθειες του παρελθόντος.Αυτά αποτελούν τις βαθύτερες αιτίες της κρίσης που σήμερα μας έχει οδηγήσει όλους σε αδιέξοδο , και αυτές , όπως και κάθε τι που συμβαίνει σήμερα , έχει τις ρίζες του στο χθές.Αν λοιπόν οι Ελληνες, πολίτες και πολιτικοί γνωρίζαμε την ιστορία μας ίσως δεν θα ξανακάναμε τα ίδια λάθη και δεν θα φτάναμε εδώ που φτάσαμε.Για να βγούμε απο την κρίση πρέπει πρώτα απ΄όλα να αλλάξουμε νοοτροπία σαν λαός.Ένα πρώτο βήμα για να γίνει αυτό είναι η καλύτερη γνώση της ιστορίας μας.Ας διαβάσουμε λίγο περισσότερο ιστορία!
