Σήμερα 22/12/2021 επισκεφτήκαμε με το σχολείο την «Κιβωτό του Κόσμου». Συχνά ακούμε τις δράσεις που κάνει η Κιβωτός, αλλά δεν ξέρουμε τι πραγματικά είναι.

Η Κιβωτός έχει πολλά ποδαράκια. Το πρώτο είναι το σπίτι φιλοξενίας. Εκεί τα παιδιά φροντίζονται, έχουν ζεστό φαγητό, νερό, ιατρική περίθαλψη και πολλές δραστηριότητες. Τα σπίτια φιλοξενίας είναι στην Αθήνα, στα Ιωάννινα, στην Χίο, στον Βόλο και πλέον και στην Καλαμάτα.

Πώς πηγαίνουν τα παιδιά στα σπίτια φιλοξενίας; Τα παιδιά φεύγουν από το αρρωστημένο περιβάλλον που ζούσαν πριν. Είτε αυτό ήταν βίαιο (λεκτική, σωματική ή ψυχική βία) ή παραμελούσαν τα παιδιά τους. Με απόφαση του δήμου και των κοινωνικών λειτουργών τα παιδιά απομακρύνονται από τα σπίτια τους και  πηγαίνουν στην Κιβωτό, γιατί όπως λένε οι ίδιοι οι άνθρωποι της Κιβωτού προσπαθούν ‘’να κάνουν το παιδί πάλι παιδί’’ με την βοήθεια που τους παρέχουν ειδικοί φορείς, όπως παιδοψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και ψυχίατροι.

Σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάζονται και ειδικούς παιδαγωγούς. Τα παιδιά ασχολούνται με διάφορες δραστηριότητες (γεωργία, αθλητισμό) που τους μαθαίνουν τον σεβασμό και την αγάπη.

Το δεύτερο ποδαράκι της Κιβωτού είναι η ενίσχυση οικογένειας. Η Κιβωτός ενισχύει τις οικογένειες που έχουν οικονομικό πρόβλημα δίνοντας τρόφιμα κάθε μήνα (συνήθως κάθε Παρασκευή) ή βοηθάει τα παιδιά που χρειάζονται ιατρική περίθαλψη και οι γονείς δεν μπορούν να την παρέχουν. Επίσης παρέχει φάρμακα στις οικογένειες που τα έχουν ανάγκη. Η ίδια η Κιβωτός έχει μαζέψει τα φάρμακα από δωρεές.

Το τρίτο ποδαράκι της Κιβωτού είναι το Κοινωνικό Παντοπωλείο. Προσφέρουν δηλαδή τρόφιμα στις οικογένειες που το έχουν ανάγκη.

Τέταρτο ποδαράκι είναι το ΚΔΑΠ. Στο ΚΔΑΠ τα παιδιά απασχολούνται από τις 14:30 έως τις 17:00 αν είναι παιδιά Δημοτικού και από τις 14:30 έως 16:00, αν είναι παιδιά Γυμνασίου-Λυκείου. Εκεί τα παιδιά βοηθιούνται στα μαθήματα του σχολείου από εθελοντές καθηγητές. Για τα παιδιά του Λυκείου υπάρχουν και προγράμματα Επαγγελματικού Προσανατολισμού.

Η Κιβωτός έχει πρόγραμμα ανάδοχης οικογένειας, γιατί θέλουν τα παιδιά να μεγαλώνουν με την αίσθηση της οικογένειας. Οι περισσότερες ανάδοχες οικογένειες προχωρούν σε υιοθεσία των παιδιών.

Η εμπειρία μου στην Κιβωτό του Κόσμου ήταν μοναδική. Συγκινήθηκα πολύ από το πόση αγάπη και φροντίδα δίνουν σε αυτά τα παιδιά. Ο πατέρας Αντώνιος και η πρεσβυτέρα του πρέπει να αποτελούν έμπνευση για όλους μας, γιατί ξεκίνησαν από κάτι μικρό, βοηθώντας κάποια παιδιά της γειτονιάς στην οποία είχε διοριστεί ως εφημέριος ο πατέρας Αντώνιος, και σήμερα έχει φτιάξει κάτι μεγαλειώδες που βοηθάει παιδιά καθημερινά. Θα ήθελα μια μέρα να ξαναεπισκεφτούμε την Κιβωτό του Κόσμου και συστήνω σε όλους να την επισκεφτούν κάποια στιγμή στην ζωή τους.

Μαρίλια Παπαδοπούλου, Γ2