Στο μάθημα της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής τέθηκε το εξής ερώτημα στους μαθητές:

«Καλός πολίτης είναι ο φιλήσυχος πολίτης, που δεν ασχολείται με τα πολιτικά και κάθε τέσσερα χρόνια εκλέγει τους αντιπροσώπους του για να ασχοληθούν με αυτά».
Είναι αυτή η εικόνα του μέλους μιας δημοκρατικής Πολιτείας; Ποιες συνέπειες μπορεί να έχει μια τέτοια άποψη;

Όχι. Η δημοκρατία, για να λειτουργήσει σωστά, χρειάζεται πολίτες ενεργούς. Πολίτες οι οποίοι
ενημερώνονται, νοιάζονται για το κοινό καλό, και πράττουν ανάλογα. Ένας πολίτης ήσυχος, ο
οποίος κάνει μόνο τα απολύτως απαραίτητα (πληρώνει φόρους, ψηφίζει κ.λπ.)μπορεί να φαίνεται άκακος, αλλά στην πραγματικότητα, μπορεί να δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα.

Η φιλοσοφία του «Θα κάνω μόνο όσα με αναγκάζουν να κάνω, και θα αφήσω τα άλλα στους υπόλοιπους» είναι άκρως αντίθετη με την φιλοσοφία και τις ανάγκες της δημοκρατίας, και μάλιστα επικίνδυνη.

Γιατί, τι θα απογίνει μια δημοκρατία, αν ο λαός είναι αδιάφορος; Ίσως όντως ένας αδιάφορος πολίτης να είναι άκακος, αλλά πολλοί αδιάφοροι πολίτες μπορούν να οδηγήσουν μια δημοκρατία στο να γίνει οχλοκρατία, ή και να χάσει το δημοκρατικό της χαρακτήρα. Γιατί, αν οι πολίτες δεν νοιάζονται, και σπρώχνουν τις ευθύνες τους στους άλλους, τότε θα υπάρξει κάποιος ή κάποιοι που θα εκμεταλλευτούν αυτή την αδιαφορία. Είναι ευθύνη του κάθε πολίτη να νοιάζεται για το τι γίνεται στη χώρα του. Είναι ευθύνη κάθε πολίτη, όχι μόνο να ψηφίζει, αλλά και να ενημερώνεται και να σκέφτεται, ώστε να μην δώσει την εξουσία στα λάθος χέρια. Στην δημοκρατία δεν υπάρχει περιθώριο αδιαφορίας, γι” αυτό άλλωστε είναι και το δυσκολότερο πολίτευμα. Το να κάνει κάποιος «μόνο τα βασικά» δεν είναι επιλογή.

Αλέξανδρος Δελφης, Γ3