Η αγάπη είναι η απάντηση, όποια κι αν είναι η ερώτηση!
Συχνά έρχονται στον νου τα λόγια του Γιώργου Σεφέρη, κατά την τελετή απονομής τωνβραβείων Νόμπελ.Σ’ αυτόν τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν’ αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.
Όταν, στον δρόμο της Θήβας, ο Οιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Οιδίποδα.
Πραγματικά, αξίζει να συνειδητοποιήσουμε πως έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε, πριν μας καταστρέψουν εκείνα και, κυρίως, πριν αρχίσουμε να τα συνηθίζουμε και να τα ανεχόμαστε.
Πώς θα κατορθώσουμε, όμως, να χαλάσουμε αυτά τα τέρατα; Πώς θα καταφέρουμε να ξεριζώσουμε από την ψυχή μας κάθε τοξικό στοιχείο που υπεισέρχεται και μας αρρωσταίνει; Φίλες και φίλοι, η ίδια η ζωή έχει αποδείξει περίτρανα ότι μόνο η καλοσύνη και η αγάπη έχει αυτή τη δύναμη!
Ας ανυψωθούμε, λοιπόν, πάνω από τη μικρότητα ενός υπερτροφικού εγώ και ας τολμήσουμε το ιαματικό άλμα της υπέρβασης και της ομοίωσης με την αγιότητα της αγάπης. Γιατί η καλοσύνη και η αγάπη είναι ο μόνος δρόμος για να ξαναβρούμε τον χαμένο μας εαυτό που στροβιλίζεται, μετέωρος, στη δίνη της καθημερινότητας.
Βέβαια, χρειάζεται θέληση, προσπάθεια, επιμονή, όραμα για να απαλλαγούμε από την παγίδα του εγωισμού, του ανταγωνισμού, της επιβολής, της επίδειξης και να συνειδητοποιήσουμε ότι, εκτός από το κυνήγι του κέρδους, αυτή τη φρενίτιδα των καιρών, υπάρχει κάτι πιο βαθύ και ουσιαστικό που εξανθρωπίζει και σμιλεύει τρυφερά την ψυχή∙ και αυτό είναι η αγάπη, την οποία μόνο με μικρά και σταθερά βήματα από το εγώ στο εμείς μπορούμε να αγγίξουμε, επιτυγχάνοντας, έτσι, το ποιοτικό άλμα της ισορροπίας και της αρμονίας εντός μας.
Αυτό που αξίζει, πάνω απ’ όλα, είναι να ζωντανέψουμε μέσα μας το Καλό, το Αγαθό, το Αληθινό και να το αναζητήσουμε και στον συνάνθρωπο, για να ευδοκιμήσει η αγάπη στις διαπροσωπικές μας σχέσεις.
Στο σημείο αυτό, αξίζει να αναφερθούμε στον καταλυτικό ρόλο του Σχολείου, το οποίο σμιλεύει και σφυρηλατεί συνειδήσεις, μεταγγίζει τις ανθρωπιστικές αξίες και ανοίγει δρόμους στο Φως. Οι στίχοι του Κωστή Παλαμά αυτό ακριβώς εκφράζουν.
Τα σχολειά χτίστε…
και τα πορτοπαράθυρα
περίσσια ανοίχτε,
να ‘ρχεται ο κυρ Ήλιος,
διαφεντευτής…
κι ο δάσκαλος ποιητής
και τα βιβλία σαν κρίνα!
Εμείς, οι εκπαιδευτικοί του Γυμνασίου Λιθακιάς, είμαστε εδώ, στο Σχολείο της καρδιάς μας, για τη μετάδοση της γνώσης, για τη μετάγγιση της καλοσύνης και της αγάπης στις παιδικές ψυχές. Είμαστε εδώ με ανοιχτά κι άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μας, με μια αγκαλιά γεμάτη στοργή, με την τρυφερότητα και την έγνοια του Δάσκαλου που σμιλεύει ψυχές. Είμαστε, πάνω απ’ όλα, Παιδαγωγοί, που έχουμε ταχθεί να μοιράζουμεδωρεάν την ψυχή μας για το Καλό και το Αληθινό. Πάντα παρόντες, ακούραστοι, δοτικοί, εμψυχωτές. Στόχος μας η ενθάρρυνση και η ενδυνάμωση των μαθητών μας, η θωράκιση της προσωπικότητάς τους, η ενίσχυση της αυτοεκτίμησής τους, η αποδοχή του εαυτού τους και των άλλων, ώστε να γίνουν πράξη οι μεγαλειώδεις ρήσεις του Σοφοκλή και του Ιησού,αντίστοιχα:«ούτοι συνέχθειν, αλλά συμφιλείν έφυν» και «αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν»!
Εν κατακλείδι, χρέος όλων μας, εκπαιδευτικών και γονέων, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να δείξουμε στα παιδιά μας τον δρόμο της αγάπης με πράξεις καλοσύνης, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Και ευχή μας, όλα τα παιδιά του Κόσμου να μπορούν να πορεύονται στην οδό των ονείρων τους και να ζουν με ειρήνη, αγάπη, πληρότητα!
Μαρία Ν. Καμπίτση
