«Οι γονείς μου, μου το έμαθαν»
-Από μικροί παρατηρούμε ότι όλοι μας χρησιμοποιούσαμε, μέσα στη περιορισμένη τότε χρήση της γλώσσας μας, φράσεις όπως:
«Οι γονείς μου, μου είπαν αυτό…» ή «Μα οι γονείς μου κάνουν αυτό…» ή και ακόμα « Τι λες; Εμένα οι γονείς μου, μου είπαν να…».
Έτσι αναρωτήθηκα: Γιατί; Είναι τελικά τόσο μεγάλος ο βαθμός επίδρασης των γονέων στα παιδιά; Η απάντηση είναι πιο περίπλοκη απ’ ότι φαίνεται…
Αρχικά είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ποια είναι η επίδραση διαφόρων σχέσεων μεταξύ γονέων στα παιδιά. Ερευνητές και κοινωνικοί επιστήμονες έχουν δείξει τα εξής:
Η οικογένεια παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην προσαρμογή του παιδιού στον κόσμο, αφού, σύμφωνα με την κοινωνική θεωρία της μάθησης, τα παιδιά παρατηρούν και συμπεριφέρονται με βάση αυτό που προσλαμβάνουν από το περιβάλλον τους. Συγκεκριμένα αναφέρεται πως, η οικογένεια παίζει πρωταρχικό ρόλο στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται τα παιδιά τον κόσμο, καθώς και στον τρόπο που θα διαμορφώσουν τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά τους.
Σύμφωνα με έρευνες:
-Παιδιά που ζουν και με τους δύο βιολογικούς γονείς μπορούν άλλοτε να βιώσουν στρεσογόνες καταστάσεις ( βία, τσακωμούς, ανικανότητα ανατροφής…) και άλλοτε να μεγαλώσουν σε ένα περιβάλλον ιδανικό για την σωστή προσαρμογή των παιδιών.
-Παιδιά που ζουν με τον ένα γονιό λόγο διαζυγίου βιώνουν πάνω κάτω παρόμοιες καταστάσεις με τα παιδία της πρώτης κατηγορίας. Αναφέρεται πως συνήθως είναι η μειωμένη ποιότητα στη σχέση ενός ζευγαριού και όχι το διαζύγιο πού επηρεάζει αρνητικά την ανατροφή των παιδιών
Η εικόνα αυτή έχει αντληθεί από το Pixabay.com και μπορεί να βρεθεί στο site: https://pixabay.com/el/%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B3%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%AD%CF%84%CE%B1-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%83%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%AE-1266188/ Άδεια χρήσης Creative Commons CCO
Γενικά καταλαβαίνουμε πως ο γονιός παίζει το κυρίαρχο ρόλο στην ανατροφή του παιδιού και όχι τόσο το στάτους της σχέσης τους. Όμως, με αυτό το συμπέρασμα, γεννιέται η ερώτηση: «Είμαι καλός γονιός;». Σύμφωνα με επιστήμονες δεν υπάρχει ο «τέλειος γονιός» . Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν συγκεκριμένα στάδια κατά τα οποία οι γονείς πρέπει να κάνουν ό, τι μπορούν για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των παιδιών (για παράδειγμα σε ηλικία 0-3 μηνών το παιδί έχει ανάγκη για «επιβίωση» , δηλαδή τη σταθερή κάλυψη αναγκών του, ενώ σε ηλικία 2-3 ετών το παιδί αναπτύσσει άλλες ανάγκες κ.λπ.). «Το σημαντικό είναι…» εξηγεί η ψυχολόγος κ. Αλεξάνδρα Καππάτου «… οι γονείς να ακούν τα αιτήματα των παιδιών τους και να τα καθησυχάζουν.»
Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι οι γονείς πρέπει να βοηθήσουν τα παιδιά τους, άμεσα και έμμεσα, ώστε να έχουν υγιή αυτοπεποίθηση. Συγκεκριμένα, υπάρχουν φράσεις που «χτίζουν» την αυτοπεποίθηση των παιδιών:
1)Σ” αγαπώ γ” αυτό που είσαι
2)Θα σ’ αγαπάω ό, τι και να κάνεις
3)Δεν είναι κακό να κάνεις λάθος, όλοι μας κάνουμε λάθη
4)Δεν πειράζει, είναι πολύ σημαντικό που προσπάθησες
5)Μπράβο, συνέχισε έτσι, θα τα καταφέρεις
6)Μην στεναχωριέσαι, μαζί θα το αντιμετωπίσουμε
7)Δεν πειράζει αν κλάψεις, θα αισθανθείς καλύτερα
Γενικά καταλαβαίνουμε, από αμέτρητες έρευνες γνωστών ψυχολόγων, πως η οικογένεια είναι το θεμέλιο της δημιουργίας των χαρακτηριστικών κάθε παιδιού. Γ’ αυτό όταν θα ακούσετε το παιδί σας να λέει: «Οι γονείς μου, μου το έμαθαν» φροντίστε να ακούσετε κάτι υπέροχο!
