Ο φασισμός στις μέρες μας
Ο φασισμός είναι ριζοσπαστική, αυταρχική και εθνικιστική πολιτική ιδεολογίες, που έχει ως στόχο να θέσει το έθνος, το οποίο ορίζει βάσει αποκλειστικών βιολογικών, πολιτισμικών και ιστορικών συνθηκών, υπεράνω κάθε άλλης αξίας και να δημιουργήσει μια κινητοποιημένη εθνική κοινότητα. Πρόκειται για εθνικινιστική και φυλετική πολιτική ιδεολογία που πρωτοεμφανίζεται στην Ιταλιά του Μουσολίνι και αναπτύχθηκε από τους Γερμανούς ναζίστες και άλλους, η οποία προτείνει έναν ολοκληροτικό τρόπο διακυβέρνησης, από έναν συγκεκριμένο Αρχηγό. Αυτός είναι που θα συνενώσει όλες τις τάξεις σε ένα Έθνος, που μάλιστα είναι το ανώτερο έθνος και έχει προορισμό να κυριαρχήσει στα άλλα, «κατώτερα» έθνη και φυλές.
Σήμερα οι όροι «φασισμός» και «φασίστας» χρησιμοποιούνται πολλές φορές για να χαρακτηρίσουν πρόσωπα, θεσμούς ή καταστάσεις που μπορεί να μην έχουν καμιά σχέση με την αρχική έννοια του όρου. Έτσι προσδιορίζεται -λανθασμένα- ως «φασισμός» γενικά κάθε άδικη, αντιδημοκρατική και βίαιη πράξη, ιδεολογία, συναίσθημα, συνήθεια στο χώρο της πολιτικής, της κοινωνίας, της οικογένειας, και των σχέσεων. Η υπερβολική χρήση αυτού του δεύτερου ορισμού έχει εν μέρει υποκαταστήσει τον αρχικό. Γενικά ο ορισμός του φασισμού είναι μια μακρόχρονη η αντιπαράθεση ιστορικών , πολιτικών επιστημόνων και άλλων μελετητών για την ακριβή φύση του φασισμού . Κάθε αντίληψη περί του φασισμού είναι διαφορετική, αφήνοντας τους ορισμούς είτε πολύ διευρυμένους είτε πολύ περιορισμένους.
Ο φασισμός γεννήθηκε το 1919 μετά το τέλος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου στην Ιταλία, από τον Μουσολίνι, χωρίς ακόμα να αποτελεί δόγμα ή να προσδιορίζει κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα. Ο Μουσολίνι ίδρυσε την οργάνωση Fasci di Combattimento στο Μιλάνο στις 13 Μαρτίου 1919 και αρχικά, τα πρώτα λίγα μέλη ήταν πρώην στρατιώτες που ήταν δυσαρεστημένοι από την έκβαση του πολέμου. Το 1921 ιδρύθηκε το εθνικό φασιστικό κομμά και εκλέχθηκε στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Αμέσως το επόμενο έτος επήλθε το χάος όταν φασιστικές ομάδες άρχισαν να καταλαμβάνουν διάφορα δημόσια κτήρια. Όταν οι αρχηγοί του σοσιαλιστικού κόμματος κήρυξαν απεργία, ο Μουσολίνι απαίτησε από την κυβέρνηση να την διακόψει απειλώντας ότι οι φασίστες θα έκαναν πορεία προς την Ρώμη. Ο Βίκτορ οΕμμανουήλ γ, φοβούμενος την αναταραχή και τον εμφύλιο, παρέδωσε την εξουσία στον Μουσολίνι, ενέργεια η οποία επισκιάστηκε τελικά από την Πορεία προς τη Ρώμη. Το 1926 το Εθνικό Φασιστικό Κόμμα έγινε το μοναδικό νόμιμο πολιτικό κόμμα και το κοινοβούλιο αντικαταστάθηκε από τη Βουλή των Συντεχνιών, σύμφωνα με το κορπορατιστικό σύστημα.
