Η παραπληροφόρηση είναι η παραποιημένη και παραπλανητική διάδοση ενός προϊόντος, μίας ιδέας, μίας πληροφορίας. Πρόκειται για μεθοδευμένη ενέργεια που πραγματοποιείται με συγκεκριμένους τρόπους και μέσα, με σκοπό την καθοδήγηση της κοινής γνώμης. Στην »ψηφιακή» εποχή, όπου η πληροφορία μεταδίδεται με αστραπιαία ταχύτητα, η παραπληροφόρηση αποτελεί έναν αόρατο, αλλά πανίσχυρο κίνδυνο. Από ψευδείς ειδήσεις που διαστρευλώνουν την αντίληψη της πραγματικότητα, έως θεωρίες συνωμοσίας που τρέφουν τον φόβο και την ανασφάλεια. Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ανυπόστατες δημοσιεύσεις και κακόβουλοι αλγόριθμοι λειτουργούν ως πιστά όργανα, υπεύθυνα για τον πολλαπλασιασμό αυτής της διαστρεύλωσης, μεταποιώντας το ψέμα σε φαινομενική αλήθεια. Ακόμη, το πιο επικίνδυνο στοιχείο της είναι η αναμφισβήτητη ικανότηταά της να σπέρνει την αμφιβολία καθώς και τον διχασμό, διαβρώνοντας την εμπιστοσύνη των ανθρώπων απέναντι στους θεσμούς και την ίδια την πραγματικότητα.
Θα έλεγε κανείς πως η παραπληροφόρηση μοιάζει με έναν ιό, κάτι δηλαδή που »εξαπλώνεται» αθόρυβα μέσα στην κοινωνία, »μολύνοντας» την κριτική ικανότητα του ανθρώπου, με αποτέλεσμα την παραποίηση της πραγματικότητας. Όπως ένας ιός εισβάλλει στον οργανισμό, εκμεταλλευόμενος την αδυναμία του ανοσοβιολογικού του συστήματος προκειμένου να πολλαπλασιαστεί, έτσι και οι φορείς της παραπληροφόρησης εκμεταλλεύονται το πρόσφορο έδαφος της άγνοιας, της προκατάληψης και της τάσης του ανθρώπου να πείθεται και να υιοθετεί εύκολα τα ερεθίσματα που δέχεται. Φυσικά, όπως ένας παθογόνος μικροοργανισμός έχει την ικανότητα να αποδυναμώνει και ενδεχομένως, να καταστρέφει όποιον οργανισμό μολύνει, αντίστοιχα και η παραπληροφόρηση ως »πανδημία», γίνεται αιτία για την προοδευτική φθορά της εμπιστοσύνης στα Μέσα Ενημέρωσης και την Επιστήμη, αλλά και για τη διάσπαση και την χειραγώγηση του κοινωνικού συνόλου.
Ευγενία Κάκκου, μαθήτρια της Β” Λυκείου
