Τον Οκτώβριο 2024 βρεθήκαμε μπροστά σε ένα απροσδόκητα θλιβερό γεγονός, ένα σχολικό βιβλίο να καίγεται ανηλεώς στο πάνω μέρος του προαύλιου χώρου. Πόσα δέντρα κόπηκαν άραγε για να κατασκευαστεί αυτό το βιβλίο; Πόσοι άνθρωποι εργάστηκαν σκληρά για να το γράψουν; Πώς είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό λοιπόν ,τον 21ο αιώνα ενώ την ίδια στιγμή σε πολλές τριτοκοσμικές χώρες αναζητούν καθημερινά τρόπους για να μορφωθούν;
Η καύση βιβλίων αποτελεί ένα από τα πιο σκοτεινά κεφάλαια της ιστορίας του 20ού αιώνα και συνδέεται άρρηκτα με τη ναζιστική Γερμανία και τον Αδόλφο Χίτλερ. Στις 10 Μαΐου 1933, λίγους μήνες μετά την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, δεκάδες χιλιάδες βιβλία, που θεωρούνταν επικίνδυνα για το καθεστώς ή απειλητικά για τις ναζιστικές ιδεολογίες, παραδίδονται στην πυρά σε όλη τη Γερμανία. Η ενέργεια αυτή αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της προσπάθειας του καθεστώτος να ελέγξει τη σκέψη και να καταπνίξει κάθε αντίθετη φωνή. Πρέπει να μας προβληματίζει επομένως το γεγονός ότι ξαναγυρίζουμε σε τέτοιες σκοταδιστικές πρακτικές χωρίς να συντρέχει κανένας παράγοντας λογοκρισίας.
Σε έναν κόσμο που διαρκώς εξελίσσεται με ταχύτατους ρυθμούς, το βιβλίο παραμένει ένα αναντικατάστατο εργαλείο που συνδέει τον άνθρωπο με τη γνώση, την τέχνη, τη φιλοσοφία και τις αξίες που διαμορφώνουν την ιστορία του. Αν και οι τεχνολογικές εξελίξεις έχουν αλλάξει τη μορφή της ανάγνωσης και την πρόσβαση στις πληροφορίες, η αξία του βιβλίου παραμένει αδιαμφισβήτητη και αμετάβλητη, προσφέροντας στον άνθρωπο κάτι πιο σημαντικό από μια απλή πηγή πληροφόρησης: την ελευθερία της σκέψης και της φαντασίας.
Το βιβλίο, ως εργαλείο μάθησης, κατέχει κυρίαρχη θέση στην εκπαίδευση. Μέσω αυτού, οι διδασκαλίες των μεγάλων δασκάλων και επιστημόνων επιβιώνουν στον χρόνο και συνεχίζουν να επηρεάζουν τις γενιές που έρχονται. Ειδικότερα, στην ελληνική παράδοση, η έννοια του βιβλίου συνδέεται άρρηκτα με τη φιλοσοφική και επιστημονική αναζήτηση, ενώ οι αρχαίοι συγγραφείς χρησιμοποίησαν τη γραφή για να αποτυπώσουν τις μεγάλες αλήθειες του κόσμου. Από την ανάγνωση των έργων του Αριστοτέλη ή του Ηρόδοτου, ο αναγνώστης δε διδάσκεται μόνο την ιστορία, αλλά και τη δύναμη της σκέψης και της ανάλυσης.
Το βιβλίο δεν είναι απλώς ένα αντικείμενο με λέξεις και σελίδες. Είναι μια πηγή συναισθημάτων, σκέψεων και φαντασίας. Όταν διαβάζουμε, ταξιδεύουμε σε κόσμους άγνωστους, ανακαλύπτουμε νέες ιδέες και διευρύνουμε τον ορίζοντές μας. Κάθε βιβλίο, ανεξαρτήτως είδους, μας προσφέρει κάτι μοναδικό!
Αλεξοπούλου Κωνσταντίνα
