Το σχολείο μας είναι μεγάλο κι έχει τεράστια αυλή. Είναι μεγάλο ίσως επειδή είμαστε δυο σχολεία μαζί κι έτσι έχουμε δυο αυλές σε μία. Έχουμε 3 ορόφους και πολλές αίθουσες. Έχουμε ένα κυλικείο και αίθουσα υπολογιστών, πολλές αίθουσες όπου τα παιδιά κάνουν μάθημα. Έχουμε και αίθουσα εκδηλώσεων. Νομίζω πως αυτή είναι η αγαπημένη μου. Εκεί κάνουμε γυμναστική όταν βρέχει κι εκεί παρουσιάζουμε τις γιορτές μας. Λέμε ποιήματα και τραγούδια στα μικρόφωνα. Νομίζω πως εκεί νιώθω ευτυχισμένος.
Το πιο ωραίο όταν πηγαίνω σχολείο είναι που βλέπω τους φίλους μου. Μαζευόμαστε όλοι το πρωί στο προαύλιο. Τους περιμένω έναν έναν να έρθουν. Όταν μαζευόμαστε όλοι νιώθω χαρά και ασφάλεια. Δεν είμαι μόνος. Έχω και την κυρία μου. Η κυρία μου είναι κάτι σαν φύλακας άγγελός μας. Την είχαμε και πέρυσι. Μας φροντίζει, μας νοιάζεται και μας συγχωρεί κάθε φορά που κάνουμε λάθη ή φασαρία. Μερικές φορές σκέφτομαι πως μπορεί κάποιος να συγχωρεί τόσο πολύ. Η μαμά μου λέει πως είναι επειδή μας αγαπάει. Εγώ αγαπάω τους φίλους μου αλλά δεν τους συγχωρώ εύκολα μερικές φορές. Μερικές φορές θυμώνω πολύ.
Στο σχολείο μαθαίνω να ελέγχω το θυμό μου και μαθαίνω να διαβάζω, να γράφω, να κάνω πρόσθεση και αφαίρεση. Λύνουμε προβλήματα και γράφουμε εκθέσεις. Η κυρία μας τα κάνει όλα να μοιάζουν όμορφα. Μερικές φορές βγαίνουμε και κάνουμε μάθημα στην αυλή. Εκεί είναι το καλύτερο μάθημα. Θα ήθελα ένα σχολείο που το μάθημα θα γίνεται στην αυλή. Όμως και το σχολείο μου τώρα δεν το αλλάζω. Είναι δικό μου σχολείο.
Δήμητρα, Γ” τάξη
