Προοπτικές, Προβλήματα, Διέξοδος!

Από τον Δημήτρη Κανάκη, μαθητή του Α1

Μπαίνοντας στον Δεκέμβριο, η γενιά του 2010 έχει κλείσει πάνω από δυόμιση μήνες στο Λύκειο, ξεκινώντας με την σειρά της την διαδρομή που θα την οδηγήσει στις Πανελλαδικές Εξετάσεις και την επιλογή σχολής. Όπως οι προηγούμενες γενιές, αλλά και αυτές που θα την διαδεχτούν, καλείται να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα και καταστάσεις που της επιβάλλει η σύγχρονη πραγματικότητα.

Τα προβλήματα αυτά ξεκινάνε από το ίδιο το σχολείο. Θα έπρεπε να έχει πρωταρχικό ρόλο στην στήριξη του μαθητή σε ολόκληρη την εκπαιδευτική του πορεία. Αντί αυτού, τα σχολικά κτίρια είναι αυτά που χρειάζονται στήριξη, όπως διαπιστώνεται από τους σοβάδες που πέφτουν στις τάξεις ή στα προαύλια, τις πόρτες που καταπλακώνουν μαθητές, τις καθιζήσεις των δαπέδων κ.ά. Μάλιστα, μία έρευνα, της οποίας τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στις 11 Αυγούστου 2023, αποκαλύπτει, ότι σε πάνω από 9000 σχολεία δεν έχει γίνει προσεισμικός έλεγχος. Σημαντικές ελλείψεις υπάρχουν και στις θέσεις των εκπαιδευτικών, με αποτέλεσμα οι μαθητές να μένουν πίσω στην ύλη.

Τα προβλήματα, όμως, δεν περιορίζονται στην ενδοσχολική ζωή των μαθητών. Η συντριπτική πλειοψηφία αναγκάζεται, αργά ή γρήγορα, να καταφύγει στα φροντιστήρια, λόγω του απαρχαιωμένου χαρακτήρα και της ανικανότητας του εκπαιδευτικού συστήματος να τους προετοιμάσει επαρκώς για τις Πανελλαδικές. Έτσι, από την μία οι μαθητές επιβαρύνονται με παραπάνω διάβασμα, θυσιάζοντας τον ελεύθερο χρόνο τους, από την άλλη οι γονείς επιβαρύνονται με τα δίδακτρα, ενώ όσοι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, δεν στέλνουν τα παιδιά τους φροντιστήριο, γεγονός που, σύμφωνα με σχετικές έρευνες, τριπλασιάζει τις πιθανότητες αποτυχίας τους στις τελικές εξετάσεις.

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές δεν περιορίζονται μόνο στα πλαίσια της εκπαίδευσης. Οι νέοι σε πολλά μέρη της Ελλάδας, συμπεριλαμβανομένης της Έδεσσας δεν έχουν πρόσβαση σε κατάλληλους, οργανωμένους χώρους άθλησης, είτε λόγω της ολικής απουσίας τους, είτε της κάκιστης κατάστασης στην οποία βρίσκονται.

Και όμως, όλα αυτά τα προβλήματα, παρά το γεγονός ότι παρουσιάζονται ως φαινομενικά ασύνδετα, έχουν γεννηθεί από έναν κοινό παράγοντα, ο οποίος δεν επηρεάζει μόνο το εκπαιδευτικό σύστημα και την ζωή των μαθητών, αλλά και οποιονδήποτε άλλο τομέα: το κέρδος. Από την υποβάθμιση των δημόσιων σχολείων, που οδηγεί τους μαθητές στην ιδιωτική εκπαίδευση, μέχρι την κατεδάφιση των χώρων άθλησης με σκοπό την κατασκευή πάρκινγκ, εμπορικών κέντρων, ή άλλων παρόμοιων εμπορικών δραστηριοτήτων, διακρίνεται ο ρόλος που παίζει το κέρδος σε όλες αυτές τις επιλογές. Οι μαθητές, ενάντια στα σχέδια που υλοποιούνται εις βάρος τους, μπορούν να αντιδράσουν με δυο τρόπους. Ο πρώτος, να πετάξουν το μπαλάκι στον βουλευτή, στον δήμαρχο ή στον πρόεδρο του 15μελούς και ίδιοι να περιμένουν την αλλαγή από την άνεση του σπιτιού τους. Ο δεύτερος, αψηφώντας οποιαδήποτε μορφή λογοκρισίας και καταστολής που επιστρατεύεται εις βάρος τους, να διεκδικήσουν οι ίδιοι τα δικαιώματά τους, ενάντια σ’ αυτούς που χτίζουν τις περιουσίες τους πάνω στις πλάτες τους, χωρίς να εξαρτώνται από κανέναν μεσάζοντα. Η Ιστορία έχει δείξει, πως ο δεύτερος τρόπος είναι ο μοναδικός για να αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο.