Ένα φιλελληνικό αντικείμενο μιλάει
και αφηγείται την ιστορία του
Η ιστορία αλλάζει με τα χρόνια. Παλιά λέγαμε για τους πολέμους που έμειναν στην ιστορία μας από τα αγγεία και τις ραψωδίες. Ή οι ήρωες της επανάστασης του 1821. Τότε ,πέρα από τα κεραμικά και τα τραγούδια, ένας άμεσος τρόπος ενημέρωσης για τα νέα γεγονότα ήταν οι εφημερίδες σαν εμένα.
Πολλοί λαοί μάς χρησιμοποιούσαν για την ενημέρωση όλων των υπόλοιπων σχετικά με την επανάσταση. Αν χρειάζονται τροφή ,χρήματα ή είδη πρώτης ανάγκης οι πολιορκημένοι. Υπάρχουν και σήμερα άλλες εφημερίδες σαν εμένα είναι σχεδόν 200 χρόνων και οι άνθρωποι τις θεωρούν σημαντικές για την ιστορία μας.
Εγώ ,συγκεκριμένα, είμαι από τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής γύρω στο 1824-1825. Υπήρχαν πολλοί οίκοι τυπογραφιών με διάφορες εφημερίδες που αναφέρονται για βοήθεια στους πολιορκημένους Έλληνες.
Θυμάμαι εκείνες τις ημέρες που οι άνθρωποι πραγματικά ήθελαν να βοηθήσουν αλλά δεν μπορούσαν λόγω της μεγάλης απόστασης. Στην Ελλάδα και εκεί τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν. Παρότι είχαν ελευθερώσει κάποιες πόλεις και χωριά είχαν ξεκινήσει και εμφύλιες διαμάχες μεταξύ των μεγάλων οπλαρχηγών.
Τέτοια νέα μετέφερα στους Αμερικανούς. Και είμαι πολύ περήφανος που μετά από τόσα χρόνια η μνήμη μου είναι ζωντανή και αυτή η ιστορία δεν πέθανε.
Τώρα έχουμε 2021, 200 χρόνια μετά την έναρξη της επανάστασης, βρίσκομαι στο Μουσείο Μπενάκη. Μαζί με την υπόλοιπη συλλογή του Αντώνιου Μπενάκη.
| Μουσείο Μπενάκη:https://www.benaki.org/virtual/kentriko/ground_floor/index_en.html |
πηγή φωτογραφίας:google
Βασιλική Χονδρού
