Στην εποχή της τεχνολογίας και της τεχνητής νοημοσύνης θεωρείται όλο και πιο επιτακτική η ανάγκη να καλλιεργήσουμε στα παιδιά την αγάπη για το βιβλίο. Μέσα από την ανάγνωση το παιδί θα βοηθηθεί να γνωρίσει μία άλλη πλευρά του εαυτού του, καθώς θα ταυτιστεί με ήρωες, με γεγονότα, με καταστάσεις, θα ταξιδέψει, θα γνωρίσει ήθη και έθιμα άλλων τόπων, θα δημιουργήσει εικόνες στο μυαλό του, θα «ακούσει» ήχους και θα «γευτεί» φαγητά, καθώς θα γυρίσει μέρη άγνωστα, πραγματικά ή φανταστικά.
Η ανάγνωση ενός βιβλίου ασκεί το μυαλό του μικρού παιδιού, καθώς πρέπει να θυμάται ήρωες, χαρακτήρες, καταστάσεις. Επίσης, μέσω της ανάγνωσης ασκείται στην συγκέντρωση και στην προσοχή, δεξιότητες πολύ σημαντικές στην εποχή μας.
Τέλος, το βιβλίο συμβάλει στο να εμπλουτίζει το παιδί το λεξιλόγιό του, του προσφέρει γνώσεις εγκυκλοπαιδικές, το βοηθάει να αποδεχθεί συναισθήματα και καταστάσεις, το παρακινεί να καταφέρει ή να ξεπεράσει εμπόδια όπως ο ήρωας του βιβλίου.
Φέτος, με τους μαθητές και τις μαθήτριες της Στ΄ τάξης στην ώρα της Φιλαναγνωσίας ασχοληθήκαμε με το βιβλίο του Σάκη Σερέφα «Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου», ένα βιβλίο γνώσεων μέσα από το οποίο τα παιδιά ταξίδεψαν σε μνημεία, αξιοθέατα και μέρη της Θεσσαλονίκης, γνωστά και άγνωστα, γνώρισαν και έμαθαν μια άλλη πλευρά της πόλης τους.
Σε γενικές γραμμές τα παιδιά έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον κατά τη δημιουργική ανάγνωση του βιβλίου.
Κάποιες από τις απόψεις τους:
«Το βιβλίο αυτό, μπορώ να πω πώς είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία γνώσεων που έχω διαβάσει. Ο Σαύρος και ο Γιάννης ταξίδευαν από μέρος σε μέρος στη Θεσσαλονίκη. Μου άρεσαν περισσότερο, οι τρούλοι του Μπεζεστένι, γιατί είναι κάτι που δεν ήξερα και μου έκανε εντύπωση το γεγονός ότι οι εργάτες που το έχτισαν είχαν γράψει τα ονόματα σε αυτούς . Επίσης, στο βιβλίο αυτό μου άρεσαν πολύ και οι μικρές λεπτομέρειες που πρόσθετε ο συγγραφέας. Μακάρι κάποτε να καταφέρω κι εγώ να δω ένα τέτοιο όνειρο, να είμαι πάνω σε έναν δεινόσαυρο και πιο συγκεκριμένα στον Σαύρο, και να κάνουμε μαζί βόλτες σε όλη τη Θεσσαλονίκη. Μόνο που το παιδί πάνω στον Σαύρο δεν θα τον λένε Γιάννη, μα Κωνσταντίνο!»
Κωνσταντίνος
«Αυτό το βιβλίο το επεξεργαστήκαμε φέτος και έχει ως θέμα του μία περιπέτεια που «έζησε» ο Γιάννης, ο πρωταγωνιστής αυτού του βιβλίου, στη Θεσσαλονίκη με τον φανταστικό του «φίλο» τον Σαύρο. Ο Σαύρος είναι ένας δεινόσαυρος που σε όλη τη διαδρομή τους βοηθούσε τον Γιάννη να δει από καλύτερη θέση τα μνημεία και τα παλαιά χτίσματα της Θεσσαλονίκης. Ο δεινόσαυρος λόγο του ύψους του βοηθούσε τον Γιάννη να τα δει όλα αυτά από ψηλά. Εμένα μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση οι τρούλοι του Μπεζεστένι. Εντυπωσιάστηκα που οι εργάτες έγραψαν τα ονόματά τους για να αφήσουν ένα σημάδι και με κάποιον τρόπο να μείνουν στην ιστορία.»
Χρυσοβαλάντης
«Αυτό το βιβλίο του Σάκη Σερέφα ήταν ένα πολύ μαγευτικό βιβλίο, που με τα λόγια και τις εικόνες που ο συγγραφέας έγραψε και ο Stilos ζωγράφισε με έκαναν να νιώσω πως είμαι μέσα στο παραμύθι και για λίγο μπήκα στη θέση του Γιάννη. Η αγαπημένη μου στιγμή ήταν όταν πέρασε ο Σαύρος, ο δεινόσαυρος από την Πορτάρα. Παρόλο που πήγε μόνος εκεί, χωρίς τον Γιάννη, καθώς ήταν στην αρχή του ταξιδιού του. Επίσης, μου άρεσε και το μπαλκόνι του σπιτιού του Γιάννη γιατί από εκεί ξεκίνησαν όλα για αυτόν. Επιπλέον μου άρεσε και το γλυπτό του Ζογγολόπουλου, γιατί είναι ένα πολύ ωραίο, ξεχωριστό και περίεργο αξιοθέατο, που έχει πολλά και διάφορα σχήματα και το οποίο πολύ το προσπερνούν, όπως ένα άντρας στην ιστορία που έπεσε επάνω του. Δεν θα μπορούσε να λείπει από τα αγαπημένα μου σημεία ο αποχαιρετισμός, που ήταν πολύ ονειρικός και αναμενόμενος. Τέλος, έχω να προσθέσω πως ποτέ μου δεν θα πίστευα ότι αυτό το παραμύθι μετά από όλες αυτές τις περιπέτειες, θα ήταν μονάχα ένα όνειρο. Αυτό το βιβλίο μου άρεσε πάρα πολύ και δεν θα το ξεχάσω πολύ εύκολα. Ελπίζω να γραφτούν και άλλα βιβλία σαν κι αυτό.»
Χριστίνα Γρ.
«Σε αυτό το βιβλίο πιο πολύ μου άρεσαν, όταν ο Σαύρος πήγε στο μπαλκόνι του Γιάννη και τον άφησε ο Σαύρος να ανεβεί πάνω του. Επίσης, μου άρεσε η σκηνή στην Αγία Σοφία όπου τα παιδιά έπαιζαν μπάλα και είχαν βάλει για τέρμα δύο παλιά μάρμαρα, ενώ στην εικόνα του βιβλίου ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανα οι σκιές πίσω από τον τερματοφύλακα, οι σκιές των παλιών στρατιωτών, των πολιτικών, των κυβερνητών και των προσφύγων. Τέλος, μου άρεσε πολύ η στιγμή που ο Σαύρος και ο Γιάννης χωρίστηκαν και πήρε ο καθένας τον δρόμο του. Όταν διάβασα το τέλος της ιστορίας και κατάλαβα ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο, στεναχωρήθηκα πολύ.»
Νεφέλη
«Το βιβλίο που επεξεργαστήκαμε φέτος στο μάθημα της φιλαναγνωσίας ήταν «Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου». Ξεκινώντας την ανάγνωση του βιβλίου μου έκανε εντύπωση πόσο γρήγορα μεγάλωνε ο Σαύρος και η εμπιστοσύνη που έδειξε ο Γιάννης σε αυτόν αμέσως. Από τα μέρη που γνώρισαν μαζί μου άρεσε πολύ η έκτη στάση που έκαναν πάνω στους τρούλους του Μπεζεστένι. Οι τρούλοι από κει πάνω ήταν εντυπωσιακοί. Αν δεν είχα διαβάσει το βιβλίο δεν θα είχα μάθει ότι εκεί πάνω είναι γραμμένα τα ονόματα των αρχιτεκτόνων που έφτιαξαν τους τρούλους. Επίσης, μου άρεσε και η θέα από το ρεστοράν ‘ΟΛΥΜΠΟΣ – ΝΑΟΥΣΑ, δηλαδή το βουνό Όλυμπος και μία θάλασσα που διάφορα όμορφα πουλιά πετούν από πάνω της. Τέλος, η ιστορία αυτή είναι μία ιστορία γνώσεων και ο συγγραφέας με τον τρόπο που την παρουσιάζει μοιάζει με παραμύθι. Αυτός ο τρόπος μπορεί να προσφέρει σε πολλά παιδιά γνώσεις.»
Ζωή
«Το βιβλίο που επεξεργαστήκαμε φέτος ήταν ένα βιβλίο γνώσεων, πάρα πολύ ωραίο και διασκεδαστικό. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο ήταν κάποιες μικρές λεπτομέρειες που έβαζε ο συγγραφέας στην ιστορία του, όπως η σκηνή που κάποιοι άνθρωποι τρώνε στην πλατεία Ναυαρίνου και ο καθένας τσιμπάει κάτι από το πιάτο του διπλανού του. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε η πολύ καλή σχέση που είχαν ο Γιάννης, ο πρωταγωνιστής της ιστορίας, με τον Σαύρο, τον δεινόσαυρο. Τέλος, με εξέπληξε πάρα πολύ το τέλος της ιστορίας, τότε που κατάλαβα ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο.»
Μερσάντα
«Το βιβλίο που διαβάσαμε φέτος είναι ένα βιβλίο γνώσεων. Μέσα από αυτό γνωρίσαμε καλύτερα την πόλη μας και μάθαμε κάποια χρήσιμα πράγματα. Στην αρχή νόμιζα ότι απευθυνόταν σε μικρότερα παιδιά, λόγω της εικονογράφησης, αλλά μετά κατάλαβα ότι μπορεί να διαβαστεί ευχάριστα και από μεγαλύτερους. Με συγκίνησε περισσότερο το σημείο που ο Σαύρος φεύγει αργά και βυθίζεται στο σκοτάδι. Το αγαπημένο μου μέρος το οποίο επισκέφτηκαν ήταν η Καμάρα. Γιατί είναι ένα από τα αγαπημένα μου μνημεία και βρίσκεται κοντά στον φούρνο του πατέρα μου. Οι εικόνες του βιβλίου είναι ασπρόμαυρες και το μόνο χρώμα που ξεχωρίζει είναι το πράσινο γιατί ο εικονογράφος θέλει αυτό να τονίσει. Το πιο αστείο σημείο της ιστορίας, κατά τη γνώμη μου, είναι όταν η μητέρα του Γιάννη τον φωνάζει για να ξυπνήσει, γιατί μου θυμίζει τη μαμά μου όταν με ξυπνάει το πρωί για να πάω στο σχολείο. Είναι ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία και θα ήθελα να το ξαναδιαβάσω στο μέλλον.»
Ελεάνα
«Η αγαπημένη μου στιγμή στο βιβλίο αυτό ήταν όταν ο Γιάννης με τον Σαύρο είχαν πάει στην Καμάρα και μου έκανε εντύπωση γιατί ο καθένας από εμάς έχει περάσει από την Καμάρα, αλλά δεν μπορεί να ανέβει και να δει τα σχέδια που έχει πάνω της . Επίσης, μέσα από το βιβλίο έμαθα πολλά πράγματα για την Καμάρα όπως για το τι έχει αποτυπωμένο πάνω της. Ήταν ένα πολύ ωραίο βιβλίο το οποίο με βοήθησε να μάθω πράγματα που δεν ήξερα. Η στιγμή που με συγκίνησε ήταν όταν το όνειρο του Γιάννη τελείωσε και ο Σαύρος εξαφανίστηκε. Τέλος, αυτό το βιβλίο είναι πολύ ωραίο να το διαβάσουν μικροί και μεγάλοι.»
Ιωάννα
«Θεωρώ πως το βιβλίο αυτό ήταν πολύ ωραίο και συγκινητικό στο τέλος. Αυτό που θα κρατήσω είναι οι επιγραφές και τα σχέδια στον τρούλο από το Μπεζεστένι διότι αλλιώς δεν θα μάθαινα ποτέ ότι υπήρχαν εκεί. Επίσης, μέσα από το βιβλίο γνώρισα τα αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης με ένα διαφορετικό και διαδραστικό τρόπο. Ο τρόπου που εκφράζει ο συγγραφέας τις λέξεις και το τέλος της ιστορίας, το οποίο ήταν στενάχωρο αλλά και αστείο, είναι απλά τέλειο.»
Σεβαστή
«Όπως κάθε χρόνο με την εκπαιδευτικό μας, Χρύσα Αγγίδου, κάνουμε φιλαναγνωσία. Φέτος ασχοληθήκαμε με ένα βιβλίο γνώσεων, το οποίο ονομάζεται Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου. Στιγμές από το βιβλίο που δεν θα τις ξεχάσω ποτέ είναι όταν γεννήθηκε και όταν εξαφανίστηκε ένας από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας μας, ο Σαύρος. Σε αυτές τις στιγμές και στεναχωρήθηκα και χάρηκα, διότι σκέφτηκα πόσο ωραίο και συγκινητικό είναι να ξεκινάει μία ζωή είτε να χάνεται ναι να πηγαίνει να εξερευνά άλλα πράγματα. Το συγκεκριμένο βιβλίο μου άρεσε πολύ και πέρασα πολύ ευχάριστα την μία ώρα κάθε βδομάδας που το δουλεύαμε.»
Ανδρεάνα
«Φέτος, με την εκπαιδευτικό μας κυρία Χρύσα επεξεργαστήκαμε ένα βιβλίο γνώσεων στο μάθημα της φιλαναγνωσίας. Ένα από τα σημεία που μου έκανε περισσότερο εντύπωση είναι αυτό όπου ο Γιάννης μαζί με τον Σαύρο καταφέρνουν να ανέβουν πάνω στους τρούλους του Μπεζεστένι, διότι είχα την ευκαιρία να γνωρίσω μία πληροφορία την οποία δεν είχα ακούσει να αναφέρεται κάπου αλλού, δηλαδή έμαθα ότι εκεί είναι χαραγμένα τα ονόματα των εργατών και οι ημερομηνίες των εργασιών που έκαναν. Μέσα από αυτό μπορέσαμε να νιώσουμε ένα κομμάτι εκείνων των χρόνων, κάτι που θεωρώ σημαντικό για μένα. Το τέλος της ιστορίας δεν με στεναχώρησε ιδιαίτερα αντίθετα με τον Γιάννη. Μου άρεσε αρκετά ο τρόπος με τον οποίο εξαφανίστηκε ο δεινόσαυρος. Θεωρώ πώς είναι ένα υπέροχο βιβλίο γνώσεων για να μάθει κάποιος νέες πληροφορίες για τη Θεσσαλονίκη!»
Καλλιόπη
«Το βιβλίο “Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου” είναι εντυπωσιακό. Τόσο οι εικονογράφηση όσο και το κείμενο σου δημιουργεί διάφορα συναισθήματα. Τα χρώματα που κυριαρχούν στο βιβλίο είναι το πράσινο, το μαύρο και το λευκό. Η σκηνή που με εντυπωσίασε περισσότερο είναι το σημείο που ξεκινάει η ιστορία διότι σου προκαλεί πολλές απορίες και πολλά ερωτηματικά για την εξέλιξή της. Είναι ένα βιβλίο που σου προσφέρει γνώσεις αλλά και μία γλυκύτητα.»
Μαρία-Μαρίνα
Από το βιβλίο που επεξεργαστήκαμε φέτος ξεχώρισα κυρίως τους δεύτερους ρόλους. Ιδιαίτερα κρατάω στο μυαλό μου τον κύριο με τη χαμένη λίστα με τα ψώνια, γιατί ταυτίζεται με την οικογένειά μου. Επίσης, μου άρεσε αρκετά και η μητέρα με το κοριτσάκι που κρατούσε μία ολόφρεσκια και ζεστή τυρόπιτα, γιατί ταυτίζεται με τον εαυτό μου!!!»
Αθανασία
«Από το βιβλίο “Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου» κρατάω πολλές γνώσεις. Ιδιαίτερα μου άρεσε αυτή που ονομαζόταν “Πάνω στο καμπαναριό της Αγίας Σοφίας” λόγω του ότι ταυτίστηκα με τα παιδιά τα οποία έπαιζαν αλλά και με τον τρόπο που έπαιζαν μπάλα. Επίσης, μου άρεσε ο τρόπος που ο συγγραφέας αποτύπωσε τους ήρωες , το τέλος και η αρχή της ιστορίας και το γεγονός ότι όλο το βιβλίο ήταν γεμάτο με έντονα συναισθήματα!»
Ραφαήλ
«Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ στο βιβλίο είναι ότι εικονογράφος και συγγραφέας περιέγραψαν με πολύ έντονο τρόπο το σκοτάδι που υπήρχε στην αρχή του βιβλίου. Επίσης, μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι ο εικονογράφος στις εικόνες του χρησιμοποίησε μόνο το πράσινο χρώμα, γιατί αυτό ήταν το χρώμα του δεινόσαυρου.»
Λουκάς
«Η σκηνή που ξεχώρισα από το βιβλίο αυτό ήταν όταν ο Γιάννης έκανε μία στάση στο καμπαναριό της Αγίας Σοφίας και παρατηρούσε τα παιδιά που έπαιζαν μπάλα. Αυτή η σκηνή μου θύμισε εμένα με τους φίλους μου. Το τέλος με στεναχώρησε γιατί τελικά όλα αυτά που έζησε ο Γιάννης με τον φίλο του τον Σαύρο, τον δεινόσαυρο, ήταν ένα όνειρο.»
Γιάννης
Από το βιβλίο του Σάκη Σερέφα ξεχώρισα τη σκηνή που ο Σαύρος, ο δεινόσαυρος, και ο Γιάννης ήταν πάνω στο μπαλκόνι του ρεστοράν Όλυμπος-Νάουσα και τη σκηνή που βρίσκονταν πάνω από το γλυπτό του Ζογγολόπουλου, παρακολουθούσε τους ανθρώπους να περνούν χωρίς να το δίνουν κάποια προσοχή ενώ μάλιστα ένα άνθρωπος που πήγαινε στη δουλειά του από την αφηρημάδα του σκόνταψε πάνω στο γλυπτό.»
Σταύρος
«Αυτό το βιβλίο ξεκινάει με έναν δεινόσαυρο, τον Σαύρο, να περπατάει στη Θεσσαλονίκη και να φτάνει σε ένα μπαλκόνι όπου είδε ένα παιδάκι, τον Γιάννη, που ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του. Ο Γιάννης, αν και φοβήθηκε στην αρχή, μετά έγιναν φίλοι και έζησαν μαζί πολλές περιπέτειες επισκεπτόμενοι από ψηλά κάποια από τα μνημεία της Θεσσαλονίκης. Στο τέλος όλο αυτό που είχε ζήσει ο Γιάννης ήταν ένα όνειρο.»
Χρήστος
Από το βιβλίο “Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου” δύο πράγματα μου τράβηξαν την προσοχή. Όταν ο Γιάννης, το παιδάκι της ιστορίας, και ο Σαύρος, ο δεινόσαυρος, πήγαν πάνω στο καμπαναριό της Αγίας Σοφίας όπου είδαν πολλά παιδιά να παίζουν μπάλα. Σε αυτή τη σκηνή εντύπωση μου έκανε το πώς συνεργάστηκαν τα παιδιά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η δεύτερη σκηνή που μου άρεσε ήταν όταν ο Γιάννης και ο Σαύρος βρέθηκαν πάνω στο μπαλκόνι του ρεστοράν Όλυμπος-Νάουσα και είδε τα παλιά τραπέζια και τις παλιές καρέκλες.»
Αλέξανδρος Κ.
«Αυτό που μου έκανε εντύπωση στο φετινό βιβλίο που διαβάσαμε ήταν το πόσο όμορφα και διασκεδαστικά παρουσίασε την ιστορία ο συγγραφέας. Μου άρεσαν αρκετές σκηνές που μου έκαναν να χαμογελάσω. Η εικονογράφηση ήταν υπέροχη και πολλές λεπτομέρειες που δε συναντάς σε άλλα βιβλία. Η αγαπημένη μου σκηνή ήταν στην πλατεία Ναβαρίνου. Ελπίζω να ξαναδιαβάσουμε κάτι τέτοιο στο μέλλον.»
Κωνσταντινιά
«Το βιβλίο που διαβάσαμε φέτος στην φιλαναγνωσία ήταν το “Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου”. Η αγαπημένη μου σκηνή είναι αυτή που στην πλατεία Ναβαρίνου τρεις άντρες κάθονται σε μία ταβέρνα, τρώνε και ο ένας παίρνει από το πιάτο του άλλου μία πιρουνιά χωρίς να το καταλαβαίνει κανείς εκτός από τους δύο πρωταγωνιστές μας, τον Γιάννη και τον Σαύρο. Επίσης, ιδιαίτερα κρατάω στο μυαλό μου το μεγάλο δέντρο που βρισκόταν στο κέντρο της πλατείας πάνω στο οποίο υπήρχε μία φωλιά πουλιού, το σιντριβάνι μέσα στο οποίο υπήρχε ένα άγαλμα και το χελιδόνι που πετούσε πάνω από την πλατεία!»
Αλέξανδρος Π.
«Διαβάζοντας το βιβλίο “Ένας δεινόσαυρος στο μπαλκόνι μου” μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο ο συγγραφέας παρουσίασε όλη αυτή την ιστορία. Όλα τα μέρη που επισκέφτηκαν οι δύο ήρωες της ιστορίας μας, ο Γιάννης και ο Σαύρος, ήταν πολύ ενδιαφέροντα. Το βιβλίο αυτό μου προκάλεσε ανάμεικτα συναισθήματα: και λύπη αλλά και χαρά, ανάλογα με το τι βίωναν οι ήρωές μας. Επίσης, σε κάποια σημεία ήταν λίγο αστείο.»
Κωνσταντίνα
Επιμέλεια: Αγγίδου Χρυσή εκπαιδευτικός της Στ΄ τάξης
