Το φιλοσοφικό έργο του Πλάτωνα
Ο Πλάτων (Αρχαία Αθήνα, 427 π.Χ. – Αρχαία Αθήνα 347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη.
Το έργο του, που έχει μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει σωθεί ολόκληρο ενώ του αποδίδονται και κάποια νόθα έργα. Ο φιλόσοφος άσκησε τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γενικότερα στην δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι και σήμερα. Είναι κύριος οικοδόμος της φιλοσοφίας, προάγγελος μεταγενέστερων φιλοσοφικών ρευμάτων, εμπνευστής των σπουδαίων κοινωνικοπολιτικών οραματισμών. Είναι γνωστός με την προσωνυμία Πλάτων. Κατά τον Διογένη τον Λαέρτιο (3ος άι. π. Χ.) του δόθηκε από τον γυμναστή του στην πάλη λόγω του φαρδιου του στέρνου. Λόγω της αριστοκρατικής οικογένειας του, ο Πλάτων ήταν φυσικό να ακολουθήσει την πολιτική, αλλά λόγω των θείων του πού ανήκαν στους Τριάκοντα τύραννους απογοητεύθηκε και στράφηκε στην φιλοσοφία. Βέβαια όμως και τα ενδιαφέροντα του έκλειναν προς την γνώσην, την μάθησην και την τέχνη. Έτσι σε μικρή ηλικία έγραψε ποίηση και τραγωδίες.
Τα φιλοσοφικά έργα του Πλάτων επηρέασαν τον παγκόσμιο πολιτισμό. Παραδείγματος χάριν, οι τρεις μεγαλύτερες μονοθεϊστικές θρησκείες οφείλουν πολλά στην πλατωνική σκέψη είτε μέσω των έργων του ίδιου είτε μέσω του αγαπημένου του φίλου και μαθητή, Αριστοτέλη. Ο Πλάτων ταξίδεψε αρκετά, ειδικότερα στην αυλή του Διονυσίου Α’. Μετά από πολλές περιπέτειες επέστρεψε στην Αθήνα και ίδρυσε την Ακαδημία (387 π.Χ.). Τα επόμενα είκοσι χρόνια ασχολήθηκε με την Ακαδημία και την συγγραφή των έργων του.
Τα έργα του είναι 36. Είναι όλα σε μορφή διαλόγου εκτός της απολογίας και των επιστολών, σχεδόν σε όλα τα έργα ως κεντρικό πρόσωπο παρουσιάζεται ο Σωκράτης εκτός από τους Νόμους, σε κανέναν διάλογο δεν εμφανίζεται ο Πλάτων. Επίσης του αποδίδονται 13 επιστολές νόθες, δηλαδή δεν ήταν σίγουρο, αν ήταν δικές του, εκτός από την Ζ” επιστολή που ο ίδιος αναφέρει τις δραστηριότητες του στην Σικελία. Έξι μόνο διάλογοι, το Συμπόσιον, η Πολιτεία, ο Σοφιστής , ο Πολιτικός, οι Νόμοι και η Επίνομις τιτλοφορούνται βάση των περιεχομένων τους.
Ο Πλάτων, μεταξύ άλλων, έγραψε τα εξής έργα: Την Απολογία του Σωκράτους, η οποία θεωρείται ως μια σχετικά ακριβής καταγραφή της απολογίας του Σωκράτη στη δίκη που τον καταδίκασε σε θάνατο.Το Συμπόσιο, όπου μιλά για τη φύση του έρωτα.Τον «Πρωταγόρα», όπου μεταξύ άλλων θεμελιώνεται θεωρητικά η αρχή της «πρόληψης» που δεν λαμβάνει την ποινή ως απολύτως «ανταποδοτική». Τον Παρμενίδη και τον Θεαίτητο, όπου θεμελιώνει την αντικειμενικότητα του λόγου και της ιδέας, ενώ σε δύο μακρούς διαλόγους, την Πολιτεία και τους Νόμους περιέγραψε μια ιδανική πολιτεία. Ο Πλάτων πίστευε ότι η ψυχή είχε γνωρίσει τις έννοιες των πραγμάτων σε μια υποτιθέμενη προσωματική περίοδο της ύπαρξής της. Έτσι, γι” αυτόν, κάθε γνώση και κάθε μάθηση δεν είναι παρά ανάμνηση από όσα η ψυχή είχε δει στην προσωματική ζωή της και είχε ξεχάσει με την είσοδό της στο σώμα.
Συμπερασματικά, ο Πλάτων χρησιμοποιούσε τη ρητορική με μοναδικό και απώτερο σκοπό να προτρέψει τον αναγνώστη στη φιλοσοφία. Και επηρέασε τους πιο σημαντικούς τομείς γνώσης όπως αυτούς την εκπαίδευσης και της πολιτικής.
Την εργασία εκπόνησαν οι μαθητές:
Παπαλεξανδράτου Μαρία
Μολφέτα Δελφίνα / Κωνσταντίνα Μέρα / Γεράσιμος Μέρα
Την εργασία επιμελήθηκε η εκπαιδευτικός Αλεξάνδρα Αραγιάννη (ΠΕ02)
