Το έθιμο της «Λάμκας» ανάγεται σε πολύ παλαιά χρόνια και επιβιώνει έως τις μέρες μας.
Την Κυριακή της τυρινής παραμονή καθαράς Δευτέρας όλη η οικογένεια συγκεντρώνεται στο σπίτι του παππού εάν ήταν εν ζωή ή στου μεγαλύτερου αδερφού της οικογενείας. Εκεί σε ένα κλίμα συγκινησιακό κλίμα ζητούσαν συγχώρεση μεταξύ τους στην ντοπιολαλιά(ΠΡΟΥΣΤΣΑΒΑΙΝΕ) οι μικρότεροι προς τους μεγαλύτερους δείχνοντας τον σεβασμό τους και λύνοντας έτσι τυχόν διαφορές και προβλήματα που είχαν κατά την διάρκεια του έτους. Τα παιδιά φιλώντας το χέρι του παππού σήκωναν το πόδι προς τα πίσω κάνοντας ουρά στην ντοπιολαλιά (ΠΑΣΚΑ). Όποιος σήκωνε πιο ψηλά το πόδι έπαιρνε και ένα δώρο. Στην συνέχεια έκαναν το έθιμο ΛΑΜΚΑ. Ο παππούς έπαιρνε τον πλάστη (ΣΟΥΚΑΛΟ) έδενε μια κλωστή και στην άκρη της ένα αβγό βρασμένο και καθαρισμένο. Τα εγγόνια κάθονταν απέναντι και ο παππούς κουνούσε το αβγό από στόμα σε στόμα. Όποιος έπιανε με το στόμα χωρίς την βοήθεια των χεριών κέρδιζε συνήθως χρηματικό ποσό ή γλυκό. Το έθιμο της ΛΑΜΚΑΣ συμβόλιζε την αρχή της νηστείας όπου με το αβγό έκλεινε το στόμα (ΑΡΧΗ ΝΗΣΤΕΙΑΣ) όπου υπήρχε αποχή από κρέας, γαλακτοκομικά και άνοιγε την Κυριακή του ΠΑΣΧΑ με το τσούγκρισμα των αυγών.
