Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γεννήθηκε στη Σκιάθο και είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες, γνωστός και ως «ο Άγιος των ελληνικών γραμμάτων», «η κορυφή των κορυφών» κατά τον Κ.Π. Καβάφη. Έγραψε κυρίως διηγήματα ψυχογραφικά, τα οποία κατέχουν περίοπτη θέση στη νεοελληνική λογοτεχνία.

Από τα σημαντικότερα διηγήματά του, όπου μιλάει για τη μάστιγα εκείνης της εποχής είναι το «Βαρδιάνος στα Σπόρκα». Στο συγκεκριμένο έργο του διηγείται πώς μια μητέρα ντύθηκε άντρας και έγινε φύλακας (βαρδιάνος), ώστε να βρεθεί στο μέρος όπου κρατούνταν οι ασθενείς, οι οποίοι νοσούσαν από χολέρα, για να συμπαρασταθεί στον γιο της. Ευτυχώς με την παρουσία της κατάφερε να σώσει τον γιο της από αυτή τη φονική ασθένεια.

Όμως και άλλοι δημιουργοί έχουν εμπνευστεί έργα τους μέσα από ιστορικές πανδημίες που άλλαξαν τον καθημερινό τρόπο ζωής. Έτσι και, η νεότερη συγγραφέας Βικτόρια Χίσλοπ έγραψε το μυθιστόρημά της με βασικό θέμα μια άλλη πανδημία σε μια άλλη περίοδο, τη λέπρα. «Το νησί» περιγράφει τη φρικτή νόσο του Χάνσεν, καθώς και τις επιπτώσεις – δυσμορφίες που είχε στα πρόσωπα και τα σώματα των νοσούντων. Με κεντρικό άξονα μια οικογένεια, όπου αρχικά νοσεί η μητέρα και μετά η μεγάλη της κόρη, προσπαθεί να δείξει την απομόνωση και τον αναγκαστικό εγκλεισμό των ασθενών στο νησί Σπιναλόγκα, το οποίο απέχει λίγα μόλις χιλιόμετρα από το λιμανάκι της Πλάκας στον Άγιο Νικόλαο Κρήτης, και ήταν ορατό σε όποιον κοιτούσε απέναντι από την προβλήτα. Όλον τον πόνο, την απόγνωση και τα δεινά που πέρασαν οι ασθενείς και οι οικογένειές τους προσπάθησαν να αποτυπώσουν οι συγγραφείς μέσα από τη λογοτεχνία.

«Το νησί», όπως και το «Βαρδιάνος στα Σπόρκα» έγιναν και τηλεοπτικές σειρές. Οι ήρωες και οι ιστορίες τους ζωντάνεψαν μέσα από τη μικρή οθόνη και συνεπήραν τους τηλεθεατές.

Πηγές:

https://www.lifo.gr/culture/vivlio/

https://el.wikipedia.org/