Στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, η τέχνη διαδραμάτιζε πάντοτε καίριο ρόλο και συντελούσε στην ηθικοπνευματική ανάπτυξη. Σήμερα, εξακολουθεί να επιδρά θετικά στην ψυχοσύνθεση των ανθρώπων και ιδιαίτερα των εφήβων μέσα από διάφορες πτυχές της.
Αρχικά η τέχνη ανάγει τη δημιουργικότητα και διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες. Ειδικότερα, παρέχει ποικίλα ερεθίσματα στους νέους μέσα από την ιστορία, τη ζωγραφική και τη μουσική, καθώς και συντελεί στην ολόπλευρη ψυχική τους ανάπτυξη αποφεύγοντας τη μονομέρεια. Ως εκ τούτου, καθιστά τους εφήβους δημιουργικούς και οξύνει την κρίση τους προσδίδοντάς τους εφόδια απαραίτητα για την ενήλικη ζωή τους.
Επιπλέον, κάθε μορφή τέχνης απαιτεί συγκέντρωση και πειθαρχία. Συγκεκριμένα, μέσω της αφοσίωσης και της πολύωρης εξάσκησης με τον χορό και το θέατρο, για παράδειγμα, ο νέος μαθαίνει να θέτει έναν στόχο και να προσπαθεί να τον πετύχει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Προκειμένου, όμως, να υλοποιήσει τα όνειρά του, είναι αδήριτη ανάγκη να αναπτύξει τις κοινωνικές και συλλογικές του ικανότητες και να μάθει να λειτουργεί αρμονικά στο πλαίσιο μίας ευρύτερης ομάδας. Έτσι θα μπορέσει να εξελιχθεί τόσο ατομικά όσο και κοινωνικά.
Η τέχνη, λοιπόν, συνεισφέρει σημαντικά όχι μόνο στην ψυχοσύνθεση των μαθητών, αλλά και στην επίτευξη στόχων και στη συλλογικότητα. Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, η αξία της τέχνης κινδυνεύει να αλλοιωθεί μιας και τα νέα παιδιά δεν έρχονται σε συχνή επαφή με αυτήν. Γι’ αυτό, είναι επιτακτικό το σχολείο να ενισχύσει αυτήν τη σχέση με την πραγματοποίηση πολλαπλών δραστηριοτήτων.
Δεν υπάρχει καλύτερος χώρος για να ανανεωθεί η σχέση του παιδιού με την τέχνη από το μουσείο. Μέσω της επίσκεψης σε μουσείο, μεταλαμπαδεύονται ηθικές αξίες και παραδόσεις στα παιδιά αφού αναβιώνουν την ιστορία των σπουδαιότερων έργων τέχνης. Κατά συνέπεια, είναι μία εμπειρία, η οποία μετατρέπει τη γνώση σε κάτι χειροπιαστό κι ελκυστικό για τους νέους.
Επιπρόσθετα, η συμμετοχή των νέων στη δημιουργία καλλιτεχνικών δρωμένων αποτελεί έναν από τους αποτελεσματικότερους τρόπους να έρθουν άμεσα σε επαφή με την τέχνη. Η διοργάνωση μουσικών και θεατρικών παραστάσεων μπορεί να εμφυσήσει σε αυτούς την αγάπη για την τέχνη. Επομένως, εξασφαλίζεται η βιωματική σχέση των μαθητών με τις διαφορετικές μορφές τέχνης και η κατανόηση του μεγαλείου της.
Η τέχνη, λοιπόν, είναι βαθιά ριζωμένη στην ψυχή όλων των ανθρώπων αφού αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς τους. Προωθεί ηθικές αρετές για τη συνοχή των πολιτών και την καλύτερη κατανόηση του κόσμου. Με την τέχνη, οι άνθρωποι μπορούν να εκφράζουν πτυχές του εαυτού τους τις οποίες δεν μπορούν να αναδείξουν με κανέναν άλλο τρόπο.
Ελένη Μάγγαλου
Ελένη Κωνσταντινίδου, Γ3
