Από το ημερολόγιο του κορωνοϊού ! (Μαρία Δαφνομήλη, Β1)

Ο φόβος μοιάζει απειλή,

κι η καραντίνα φυλακή.

Θέλουμε ξανά έξω να βρεθούμε,

να μπορέσουμε να συναναστραφούμε!

Είναι δύσκολες οι μέρες που περνάμε

Μα την ελπίδα μας ποτέ δεν την ξεχνάμε.

Ας έχουμε υπομονή

και θα’ ρθει εκείνη η στιγμή

που θα ζήσουμε ξανά ζωή,

Θα νιώσουμε αέρα!

Άρα, έκανα πολλά.

Για κάποιους ίσως όχι αρκετά!

Εγώ πάντως προβληματίστηκα,

με τις έννοιες μου σκοτίστηκα,

μεσ’ τις σκέψεις μου βυθίστηκα.

Έπεσα σ’ έναν ωκεανό περιορισμών,

σε θάλασσες εξαναγκασμών.

Αντίπαλός μου η οκνηρία,

η τεμπελιά, η αεργία.

Προσπαθώ απ’ ένα σωσίβιο να πιαστώ,

να βρω ένα πρόγραμμα, κάποιο σκοπό.

Φαίνονται όλα λίγα και πολλά,

μοιάζουν τ’ ασήμαντα, σημαντικά.

Μα σε περιόδους κρίσης

Θα πρέπει να βρίσκει ο καθένας λύσεις!