Οι Κανόνες του Παιχνιδιού (αγγλικά: Laws of the Game) είναι κωδικοποιημένοι κανόνες που προσδιορίζουν το ποδόσφαιρο. Οι κανόνες αυτοί αποφασίζονται από το Διεθνές Ποδοσφαιρικό Συμβούλιο (IFAB) και δημοσιεύονται από το διεθνώς αναγνωρισμένο οργανισμό που διοικεί το ποδόσφαιρο, τη FIFA. Οι κανόνες αναφέρουν: τον αριθμό των ποδοσφαιριστών που πρέπει να έχει μια ομάδα, η διάρκεια του παιχνιδιού, το μέγεθος τους αγωνιστικού χώρου και της μπάλας, το είδος και της φύσης των παραβάσεων που μπορούν να τιμωρηθούν από το διαιτητή, τον κανόνα του οφσάιντ και πολλούς άλλους κανόνες που διέπουν το άθλημα.

ΚΑΝΟΝΑΣ 1. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο αγωνιστικός χώρος διεξαγωγής του ποδοσφαίρου είναι ένα γήπεδο σε σχήμα ορθογώνιου παραλληλόγραμμου (βλ. εικόνα), το οποίο πρέπει να χαράσσεται με γραμμές. Οι γραμμές αυτές ανήκουν στις περιοχές των οποίων αποτελούν τα όρια. Όλες οι γραμμές πρέπει να έχουν το ίδιο πλάτος, το οποίο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 12 εκατοστά. Οι δύο μεγαλύτερες σε μήκος γραμμές ονομάζονται πλάγιες γραμμές. Οι δύο μικρότερες σε μήκος γραμμές ονομάζονται γραμμές τέρματος  διεθνείς ποδοσφαιρικούς αγώνες ενηλίκων.

Το μήκος της πλάγιας γραμμής πρέπει να κυμαίνεται από 100 μέχρι 110μέτρα και η γραμμή τέρματος από 64 μέχρι 75 μέτρα. Για μη διεθνείς ποδοσφαιρικούς αγώνες η πλάγια γραμμή μπορεί να έχει μήκος 90 έως 120 μέτρα και η γραμμή τέρματος από 45 έως 90 μέτρα, με την προϋπόθεση ότι ο αγωνιστικός χώρος δεν θα γίνει τετράγωνο (το μήκος της πλάγιας γραμμής πρέπει να είναι πάντα μεγαλύτερο από το μήκος της γραμμής τέρματος). Παρόλο που το Διεθνές Ποδοσφαιρικό Συμβούλιο ενέκρινε, το 2008, τυποποιημένα μεγέθη (105 μέτρα για την πλάγια γραμμή και 68 μέτρα για τη γραμμή τέρματος) για διεθνές αγώνες επιπέδου Α, η απόφαση τέθηκε σε αναμονή και ποτέ δεν εφαρμόστηκε.

ΚΑΝΟΝΑΣ 2. Η ΜΠΑΛΑ

Σύμφωνα με τους Κανονισμούς του Παιχνιδιού, η μπάλα πρέπει να έχει σφαιρικό σχήμα, να είναι κατασκευασμένη από δέρμα ή άλλο κατάλληλο υλικό και να έχει περιφέρεια το πολύ 70 εκατοστά και το λιγότερο 28 εκατοστά. Το βάρος της πρέπει να μην ξεπερνά τα 450γραμμάρια και να μην είναι λιγότερο από 410 γραμμάρια κατά την έναρξη του αγώνα. Επιπρόσθετα, πρέπει να έχει πίεση ίση με 0,6 – 1,1 ατμόσφαιρες σε επίπεδο θάλασσας. Αν η μπάλα χαλάσει κατά τη διάρκεια του αγώνα, η μπάλα αντικαταστάται από μια άλλη.

ΚΑΝΟΝΑΣ 3.

Το ποδόσφαιρο (αγγλικά: Association Football) είναι ένα ομαδικό άθλημα που παίζεται ανάμεσα σε δύο ομάδες των έντεκα παικτών με μία σφαιρική μπάλα. Ο ποδοσφαιρικός αγώνας διεξάγεται σε ένα ορθογώνιο γήπεδο με φυσικό ή τεχνητό χλοοτάπητα πράσινου χρώματος και ένα «τέρμα» στο μέσο κάθε μιας από τις στενές πλευρές. Σκοπός κάθε ομάδας είναι να οδηγήσει τη μπάλα στο αντίπαλο τέρμα, δηλαδή «να βάλει γκολ» (από την αγγλική λέξη goal που σημαίνει σκοπός) ή «να σκοράρει», όπως λέγεται στην ειδική ποδοσφαιρική γλώσσα. Οι παίκτες χειρίζονται τη μπάλα κυρίως με τα πόδια, αλλά και με τον κορμό ή το κεφάλι. Η ομάδα που θα επιτύχει τα περισσότερα γκολ ως το τέλος του παιχνιδιού κερδίζει.

ΚΑΝΟΝΑΣ 4. Εξοπλισμός ποδοσφαιριστή

Γενικά, οι ποδοσφαιριστές αναγνωρίζονται από τον αριθμό που φέρουν στη στολή τους (πλάτη). Αρχικά, οι ποδοσφαιριστές μιας ομάδας φορούσαν αριθμούς από το 1 έως το 11 που αντιστοιχούσαν στις ποδοσφαιρικές τους θέσεις. Ωστόσο, στο επαγγελματικό επίπεδο η αρίθμηση αυτή δεν υφίσταται και κάθε ποδοσφαιριστής κατέχει ένα σταθερό αριθμό στο ρόστερ της ομάδας για όλη τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής περιόδου. Επίσης, τα επαγγελματικά σωματεία παρουσιάζουν συνήθως τα επώνυμα ή ψευδώνυμα των ποδοσφαιριστών τους στις φανέλες τους, πάνω (ή σπανιότερα από κάτω) από τον αριθμό κάθε ποδοσφαιριστή.

ΚΑΝΟΝΑΣ 5. Ο διαιτητής έχει τα παρακάτω καθήκοντα:

• Να επιβάλει τους κανόνες του παιχνιδιού.
• Να ελέγχει τον αγώνα με τη βοήθεια των άλλων διαιτητών.
• Να γνωρίζει ότι κάθε μπάλα που χρησιμοποιείται πληροί τις προϋποθέσεις.
• Να γνωρίζει ότι ο εξοπλισμός των παικτών πληροί τις προϋποθέσεις.
• Να δείξει κίτρινη ή κόκκινη κάρτα σε παίχτες που έκαναν σκληρά φάουλ.
• Να εξασφαλίσει ότι κανένα άτομο δε θα εισέρχεται στον αγωνιστικό χώρο.

Το offsait είναι ένας από τους πρώτους κανονισμούς που εδραιώθηκαν στο ποδόσφαιρο, πριν αυτό πάρει τη μορφή με την οποία το ξέρουμε σήμερα και έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη μοντέρνα μορφή του ποδοσφαίρου. Θεωρείται από τους πιο περίπλοκους κανονισμούς του ποδοσφαίρου και πολλές φορές παίκτες, προπονητές και θεατές θέτουν υπό αμφισβήτηση τις αποφάσεις που λαμβάνονται από το διαιτητή και τους βοηθούς του σε έναν αγώνα. Έχουν γίνει πολλές προσπάθειες αναθεώρησης του κανονισμού από το Διεθνές Ποδοσφαιρικό Συμβούλιο ώστε ο κανονισμός να είναι αποτελεσματικός και να βελτιώνει την ποιότητα του ποδοσφαίρου ως θέαμα. Εντούτοις, κάθε νέα αναθεώρηση δεν αφομοιώνεται εύκολα και έχουν υπάρξει αντιδράσεις. Τα τελευταία χρόνια ο κανονισμός του οφσάιντ έχει δεχτεί κριτική και υπάρχουν προπονητές, παίκτες ή αναλυτές που τείνουν προς την κατάργηση ή την αλλαγή του

ΚΑΝΟΝΑΣ 7.

Παράβαση («φάουλ») συμβαίνει όταν ένας ποδοσφαιριστής παραβιάζει κάποιον από τους Κανόνες Παιχνιδιού ενώ η μπάλα είναι εντός γηπέδου (δηλαδή «παίζει»). Οι παραβάσεις που τιμωρούνται με χτύπημα φάουλ αναφέρονται στον Κανόνα 12: Παραβάσεις και ανάρμοστη συμπεριφορά. Ο σκόπιμος χειρισμός της μπάλας με το χέρι, το κράτημα ή το σπρώξιμο του αντιπάλου είναι παραδείγματα παραβάσεων που τιμωρούνται με κτύπημα φάουλ και εκτελούνται από την αντίπαλη ομάδα με άμεσο ελεύθερο λάκτισμα, εκτός αν η παράβαση έγινε στην μεγάλη περιοχή, οπότε το φάουλ τιμωρείται με χτύπημα πέναλτι από την αντίπαλη ομάδα. Άλλα φάουλ τιμωρούνται με έμμεσο ελεύθερο λάκτισμα διαιτητής μπορεί να τιμωρήσει την ανάρμοστη συμπεριφορά ενός ποδοσφαιριστή ή ενός αναπληρωματικού με μια προειδοποίηση (κίτρινη κάρτα) ή με αποβολή από το παιχνίδι (κόκκινη κάρτα).

ΚΑΝΟΝΑΣ 8.

Για την εκτέλεση του πέναλτι η μπάλα τοποθετείται 11 μέτρα από την γραμμή τέρματος σε ειδική λευκή βούλα που υπάρχει στη μεγάλη περιοχή. Ο παίκτης που εκτελεί το πέναλτι έχει προσδιοριστεί σωστά στο διαιτητή ενώ ο αμυνόμενος τερματοφύλακας παραμένει στη δική του γραμμή τέρματος, με μέτωπο προς τον εκτελεστή, μεταξύ των κάθετων δοκαριών, μέχρι να λακτισθεί η μπάλα. Οι υπόλοιποι παίκτες βρίσκονται μέσα στον αγωνιστικό χώρο αλλά έξω από τη μεγάλη περιοχή της εστίας, σε απόσταση τουλάχιστον 9,15 μέτρα από το σημείο του πέναλτι, η οποία ορίζεται από ειδικά οριοθετημένο ημικύκλιο. Ο διαιτητής δεν δίνει σήμα για να εκτελεστεί το πέναλτι, μέχρι οι παίκτες να πάρουν τις θέσεις τους, σύμφωνα με τον κανόνα.

Ο παίκτης που εκτελεί το πέναλτι λακτίζει την μπάλα προς τα εμπρός και δεν επιτρέπεται να «παίξει» την μπάλα δεύτερη φορά, πριν την αγγίξει άλλος παίκτης. Η μπάλα θεωρείται διεκδικούμενη όταν εκτελεστεί το πέναλτι και κινηθεί προς τα εμπρός.

ΚΑΝΟΝΑΣ 9.

Κόρνερ κερδίζει η επιτιθέμενη ομάδα, όταν παίκτης της αμυνόμενης ομάδας διώξει εκούσια ή ακούσια την μπάλα πέρα από τη γραμμή του άουτ της δικής του περιοχής, δίπλα ή πάνω από τα δοκάρια του τέρματος.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΟΡΤOΚΑΛΗΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CE%BD%CE%B5%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%A0%CE%B1%CE%B9%CF%87%CE%BD%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BF%CF%8D_(%CF%80%CE%BF%CE%B4%CF%8C%CF%83%CF%86%CE%B1%CE%B9%CF%81%CE%BF)