παλιά επαγγέλματα…

ΑΓΩΓΙΑΤΗΣ
Ο αγωγιάτης ήταν ο ταξιτζής της εποχής. Χρησιμοποιούσε μουλάρια ή γαϊδούρια και έκανε καθημερινά δρομολόγια μεταφέροντας ανθρώπους με τα εμπορεύματά τους. Σήμερα μπορεί να συναντήσουμε κάποιους να μεταφέρουν ανθρώπους με τα γαϊδουράκια, αλλά αυτό συμβαίνει πια μόνο στα τουριστικά μέρη.
ΓΑΛΑΤΑΣ
Ο γαλατάς ήταν πλανόδιος μικροπωλητής γάλακτος που διατηρήθηκε ως τις αρχές του 20ου αι. Ο γαλατάς συχνότερα εργαζόταν στις πόλεις. Κυκλοφορούσε αρχικά μ’ ένα γαϊδουράκι ή μουλάρι και αργότερα με ποδήλατο ή μηχανοκίνητο δίτροχο. Το βασικό προϊόν που πωλούσε ήταν το γάλα, αλλά και βούτυρο ή γιαούρτι. Ο γαλατάς άφηνε έξω από τις πόρτες των σπιτιών το φρέσκο γάλα σε γυάλινο μπουκάλι και η νοικοκυρά που το έπαιρνε είχε την υποχρέωση να επιστρέψει πλυμένο και καθαρό το προηγούμενο
ΓΑΝΩΤΗΣ
Ο γανωτής ήταν πλανόδιος τεχνίτης που καθάριζε και φρόντιζε τα χάλκινα μαγειρικά σκεύη, τα οποία συχνά σκούριαζαν ( γανάδα, έλεγαν την πράσινη σκουριά των χάλκινων σκευών). Τα σκεύη με τον καιρό και με τη μεγάλη χρήση οξειδώνονταν και γίνονταν επικίνδυνα για δηλητηριάσεις. Η συντήρηση των σκευών γινόταν στα σπίτια των ανθρώπων. Σήμερα δεν υπάρχει αυτό το επάγγελμα, επειδή τα σκεύη είναι ανοξείδωτα.
ΛΟΥΣΤΡΟΣ
Ο λούστρος, καθάριζε τα παπούτσια των ανθρώπων από τη σκόνη, το χώμα και τη λάσπη, αφού οι δρόμοι τότε δεν ήταν ασφαλτοστρωμένοι. Τα εργαλεία του λούστρου ήταν το ξύλινο, συχνά κομψό κασελάκι, οι βούρτσες και τα βερνίκια που κρέμονταν γύρω του και το μικρό του σκαμνάκι, όπου καθιστός περίμενε τους πελάτες για να φροντίσει τα παπούτσια τους .
ΝΤΕΛΑΛΗΣ
Ο ντελάλης ήταν αυτός που με τη δυνατή φωνή του ανακοίνωνε τις ειδήσεις και τα σημαντικά νέα στους συγχωριανούς του. Γύριζε με τα πόδια όλο το χωριό και επαναλάμβανε όσα οι αρχές του τόπου έπρεπε να επικοινωνήσουν με τους πολίτες. Σήμερα, μεγάφωνα, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και διαδίκτυο έχουν αντικαταστήσει αυτό το παλιό επάγγελμα.
ΠΑΓΟΠΩΛΗΣ
Ο παγοπώλης πουλούσε τον πάγο περιφερόμενος στις γειτονιές, γιατί εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν ηλεκτρικά ψυγεία για τη συντήρηση των τροφίμων. Περιδιαβαίνοντας με το ειδικά διαμορφωμένο κάρο, την καρότσα ή το τρίκυκλό του, πουλούσε παγοκολόνες που κατασκευάζονταν με ειδική διαδικασία σε ανάλογα εργαστήρια, τα παγοποιεία. Ο παγοπώλης φορούσε γάντια για να μην παγώνουν τα χέρια του και χειριζόταν ειδικό γάντζο-κοπίδι με τον οποίο έπιανε τον πάγο, τον έκοβε και τον μετέφερε
ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ
Ο πεταλωτής έβαζε στα ζώα τα πέταλα, τα παπούτσια τους, ώστε να μη φθείρονται τα πέλματα και πονούν τα ζώα. Οι πεταλωτές, γνωστοί παλιότερα και ως «αλμπάνηδες» ή «καλιγωτές», ήταν οι τεχνίτες που «καλίγωναν» (πετάλωναν) τα «μπεγίρια» (άλογα), τα γαϊδούρια, τα μουλάρια και τα βόδια που χρησιμοποιούνταν κατά βάση για τις μεταφορές, τις μετακινήσεις και τις γεωργικές εργασίες. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσαν ήταν τα πέταλα, το σφυρί, η τανάλια, το σατράτσι ( μαχαίρι σε σχήμα μικρού τσεκουριού) και τα καρφιά.
ΠΗΓΑΔΑΣ
Ο πηγαδάς ήταν ένα σπουδαίο επάγγελμα, γιατί τότε το κάθε σπίτι είχε το πηγάδι του για να έχει νερό. Ο πηγαδάς άνοιγε το πηγάδι και στη συνέχεια το έχτιζε, κάτι που απαιτούσε τέχνη. Χτιζόταν κυκλικά με πέτρες και ήταν μια εργασία που διαρκούσε αρκετές ημέρες. Πάνω από το πηγάδι τοποθετούσαν το μαγκάνι για να διευκολύνει το ανεβοκατέβασμα του κουβά. Σήμερα στις αυλές ορισμένων σπιτιών υπάρχουν πηγάδια μόνο για διακοσμητικό ρόλο.
ΣΑΛΕΠΙΤΖΗΣ
Ο σαλεπιτζής ήταν αυτός που παρασκεύαζε και πωλούσε ένα είδος ζεστού ροφήματος, το σαλέπι. Σήμερα το συγκεκριμένο επάγγελμα δεν υπάρχει.
ΤΣΙΡΑΚΙ
Ο βοηθός, ο μαθητευόμενος συνήθως στους τσαγκάρηδες. Τα τσιράκια έκαναν βοηθητικές δουλειές, μάθαιναν το επάγγελμα και συνήθως έπαιρναν πολύ μικρή αμοιβή – χαρτζιλίκι από το αφεντικό ή φιλοδώρημα από τους πελάτες ή και καθόλου. Έπρεπε να είναι υπάκουοι και πρόθυμοι να δουλέψουν και να μάθουν τη δουλειά του κατασκευαστή παπουτσιών.
ΦΑΝΟΚΟΡΟΣ
Ο φανοκόρος ή φανανάπτης, ήταν ο άνθρωπος που άναβε τα φανάρια του δημοτικού φωτισμού. Κάθε βράδυ ο φανοκόρος φρόντιζε να ανάβουν οι δημοτικοί φανοστάτες των δρόμων. Με τον ερχομό όμως του ηλεκτρικού ρεύματος το επάγγελμα του φανοκόρου έσβησε.
ΧΑΛΒΑΤΖΗΣ
Ο χαλβατζής ήταν ο παρασκευαστής του χαλβά που γυρνούσε και πωλούσε το προϊόν – τους χαλβάδες του – στις γειτονιές. Σήμερα υπάρχουν ελάχιστοι που εξακολουθούν ν’ ασχολούνται μ’ αυτό το επάγγελμα.