Στούπας Κωνσταντίνος (Συμμετοχή σε διαγωνισμό συγγραφής παραμυθιού) 

Κάποτε, στη χώρα του Πάσχα, στη Λαγούπολη ζούσε μια ευτυχισμένη οικογένεια λαγών. Η χώρα του Πάσχα ήταν ένα μέρος στο οποίο δεν υπήρχαν άνθρωποι, κακία και πόλεις γεμάτες καυσαέριο, μόνο ζώα, καλοσύνη και απέραντα λιβάδια με τουλίπες, τριαντάφυλλα, μαργαρίτες και πολλά ακόμα μοσχομυριστά και πανέμορφα λουλούδια. Εκεί υπήρχε κάθε λογής ζώο από το πιο μικρό έως  το πιο μεγάλο είτε άγρια είτε ήρεμα όλα  ζούσαν αγαπημένα.

        Η οικογένεια αυτή ήταν πολύ σημαντική για τους ανθρώπους και αποτελούνταν από τον μπαμπά λαγό ο οποίος κάθε Πάσχα μοίραζε τα πολύχρωμα αυγά στους ανθρώπους, σε όποια γωνιά της γης αυτοί βρισκόταν, την μαμά λαγουδίνα και το λαγουδάκι τους.

          Μια ηλιόλουστη μέρα κάποιος μακρινός επισκέπτης ήρθε σε αυτήν την πόλη. Με το που τον είδαν οι άλλοι λαγοί μπήκαν αμέσως στα σπίτια τους χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν είχαν ξαναδεί κάτι τέτοιο. Ο επισκέπτης αυτός όμως δεν είχε κακή πρόθεση και αναζητούσε κάτι συγκεκριμένο, ήθελε να βρει το σπίτι αυτής της οικογένειας λαγών. Μετά από αρκετό ψάξιμο τελικά το βρήκε. Χτύπησε την σιδερένια σκουριασμένη πόρτα και περίμενε. Η πόρτα άνοιξε σιγά-σιγά και τι να δει ο μπαμπάς λαγός; Έναν ταλαιπωρημένο, ψηλόλιγνο άντρα με μια μακριά γενειάδα και ένα σακίδιο στην πλάτη. Είχε να πατήσει άνθρωπος εκεί πάρα πολύ καιρό. «Τι γυρεύεις εδώ;» τον ρώτησε ο λαγός. «Γεια με λένε Τζακ και ψάχνω τα πασχαλινά αυγά», του απάντησε ο άντρας. Ο λαγός όμως του είπε πως δεν θα μπορούσε να πάει εκείνος μαζί του αλλά ήξερε που θα τα έβρισκε και του έδωσε έναν χάρτη ο οποίος έδειχνε την διαδρομή για το μέρος που ήταν τα αυγά.

               ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΧΑΡΤΗ

1. Κοιλάδα Ζαχαρωτών

2. Καταρράκτες Σοκολάτας

3. Φαράγγι Μελιού 

4. Δάσος Γλειφιτζουριών

Του είπε επίσης πως θα έβρισκε τα αβγά στο τέλος του Δάσους Γλειφιτζουριών. Έτσι λοιπόν το Τζακ πήρε το σακίδιο του και έφυγε από την Λαγούπολη. Το πρώτο μέρος που θα έπρεπε να διασχίσει ήταν Η κοιλάδα ζαχαρωτών. Καθώς περπατούσε άρχισε να πεινάει και έβγαλε από το σακίδιό του ένα σαντουιτσάκι. Έκατσε σε μια πέτρα και άρχισε να το τρώει. Εκείνη την ώρα μαζεύτηκαν γύρω του πολλές μαϊμούδες. Δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει μα οι μαϊμούδες του το άρπαξαν και έτρεξαν μακριά. Όταν επιτέλους έφτασε στην κοιλάδα ζαχαρωτών έμεινε με ανοιχτό το στόμα. Εκεί υπήρχαν φυτά που έβγαζαν ζαχαρωτά. Προσπάθησε να περάσει μα κολλούσε ανάμεσά τους . Τότε είδε κάποια φύλλα πεταμένα κάτω και του ήρθε μια ιδέα . Πήρε τα φύλλα και τα τύλιξε γύρω του. Μέχρι να περάσει όλα τα φύλλα είχαν φύγει από πάνω του αλλά τα κατάφερε.

         Σειρά είχαν οι καταρράκτες σοκολάτας που ήταν 5 λεπτά από εκεί με τα πόδια. Όταν πέρασε έναν ψηλό λόφο τους είδε μπροστά του. Ήταν πελώριοι. Μια μεγάλη ποσότητα σοκολάτας έπεφτε με δύναμη μέσα σε μια λίμνη. Τότε αμέσως κατάλαβε πως δεν θα μπορούσε να κολυμπήσει μέχρι την άλλη μεριά της λίμνης λόγο των ισχυρών ρευμάτων. Χρειαζόταν μια αυτοσχέδια βάρκα. Πήρε έναν κούφιο κορμό ο όποιος ήταν κομμένος στη μέση. Πήρε και ένα ξύλο για κουπί και έβαλε τη βάρκα στη λίμνη από σοκολάτα. Στην αρχή άρχισαν να τον παρασέρνουν τα ρεύματα αλλά άλλαξε πορεία με το «κουπί» και βγήκε στην στεριά. Μετά από αρκετή ώρα έφτασε και στο φαράγγι μελιού. Το φαράγγι αυτό ήταν επικίνδυνο διότι ήταν γεμάτο μελί που όποιος έπεφτε εκεί μέσα κολλούσε και δεν μπορούσε να σωθεί. Έπειτα σκέφτηκε άλλη μια τρελή ιδέα. Μάζεψε ένα μάτσο κληματσίδες και κρατήθηκε πάνω τους. Πήρε φόρα και πήδηξε πάνω από το φαράγγι. Άλλο ένα μέρος του έμενε να περάσει και θα έβρισκε τα αβγά, το δασός γλειφιτζουριών. Με το που έφτασε εκεί άρχισε να ανησυχεί για το τι θα έκανε. Στο δάσος αυτό, αντί για μανιτάρια υπήρχαν γιγάντια γλειφιτζούρια. Δεν θα μπορούσα να περάσει κάτω τους διότι όταν σας ένας λαβύρινθος . Έπρεπε με κάποιον τρόπο να περάσει πάνω τους.

Είδε τότε στον αέρα ένα σμήνος τεράστιων αετών και προσπάθησε να ανέβει πάνω σε έναν. Όταν τα κατάφερε άρχισε να λέει στον αετό πού θέλει να πάει. Στην αρχή δεν ήξερε πως ο αετός θα τον άκουγε αλλά αυτό ακριβώς έγινε. Όχι μόνο τον άκουσε αλλά τον πήγε εκεί που ήθελε από την αρχή. Επιτέλους είχε περάσει και τις τέσσερις περιοχές του χάρτη. Έμενε μόνο να βρει τα αυγά. Τότε θυμήθηκε αυτό που του είχε πει ο λαγός : «Θα βρεις τα αυγά στο τέλος του Δάσους γλειφιτζουριών». Έψαξε όλη την περιοχή εκεί γύρω μα δεν βρήκε τίποτα οπότε αποφάσισε να ψάξει πιο μακριά από το δασός. Καθώς περπατούσε είδε μπροστά του ένα τεράστιο εργοστάσιο που έγγραφε Εργοστάσιο Αυγών. Τότε αμέσως κατάλαβε πως αυτό ήταν το μέρος που έψαχνε. Γύρω από το εργοστάσιο υπήρχαν φύλακες οι οποίοι δεν άφηναν κανέναν να περάσει. Ο Τζακ τον παρακάλεσε αλλά εκείνος του απάντησε: «ΟΧΙ!». Στην αρχή απογοητεύτηκε μα όταν του είπε πως τα αυγά ήταν για το Πάσχα αυτός δέχτηκε. Έτσι γεμάτος χαρά, μπήκε μέσα. Το εργοστάσιο ήταν γεμάτο με εκατοντάδες αυγά. Σοκολατένια, κόκκινα, μπλε, κίτρινα, πράσινα και  πολύχρωμα. Με γραμμές με βούλες και πολλά ακόμα ξεχωριστά σχέδια. «Επιτέλους τα βρήκα!», είπε ο Τζακ ανακουφισμένος. Ύστερα πήρε κάποια αυγά και έφυγε, σώζοντας το Πάσχα χιλιάδων ανθρώπων.

                     Τέλος