Το χαρούμενο λιβάδι (Ένα παραμύθι για τη διαφορετικότητα )

παπαρούνα 1.jpg3

Μια φορά και έναν καιρό σε ένα όμορφο λιβάδι ζούσαν ευτυχισμένες μαργαρίτες.

Ξαφνικά μια μέρα ανάμεσά τους φύτρωσε μια παπαρούνα. Οι μαργαρίτες αντέδρασαν γιατί έλεγαν πως δεν έμοιαζε μαζί τους,  και καμιά τους δεν την ήθελε ανάμεσά τους. Μοναδική εξαίρεση η γιαγιά μαργαρίτα, η οποία τους είπε ότι και ο παππούς τους παλιότερα ζούσε αρμονικά με παπαρούνες και πως όλοι μαζί μπορούν να συνυπάρξουν. 

Με τον καιρό λοιπόν πείστηκαν οι μαργαρίτες πως μπορούσαν να ζήσουν όλοι μαζί, μια που ούτε το φαγητό τους έτρωγε, ούτε τον ήλιο τους έπαιρνε, ενώ και το λιβάδι τους έγινα πιο όμορφο.

(Από το βιβλίο της Γλώσσας , Γ΄δημοτικού)   Σάρωση_20210410 (9)

Οι στερεότυπες φράσεις που συναντήσαμε εδώ είναι οι παρακάτω παιδιά:

  • Αυτή είναι κατακόκκινη κι εμείς ολόασπρες.
  • Κοίτα πως διαφέρει από εμάς! Κοιτάξτε τα φύλλα της πόσο άγρια είναι! Και το κοτσάνι της είναι όλο αγκάθια!
  • Μας χαλάει την ομορφιά του λιβαδιού. Αδύνατο να ανεχτώ εγώ, μια άσπρη κάτασπρη μαργαρίτα, να μείνω μαζί της.
  • Δε θέλω ένα τέτοιο λουλούδι δίπλα μου!
  • Δε θέλω τα μαργαριτάκια μου να παίζουν μαζί της
  • Αυτή διαφέρει από εμάς. Πώς μπορούμε να ταιριάξουμε;

Σάρωση_20210410 (4)

 

παπαρούνα 1      παπαρούνα 12jpg

 

 

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης