Μια φορά κι έναν καιρό….. γεννήθηκε ένα τόσο άσχημο παπί, που κανένας δεν ήθελε να κάνει παρέα μαζί του, Μόνο η μαμά του έλεγε συνέχεια πόσο ωραία ήξερε να κολυμπάει, αλλά όλα τα υπόλοιπα ζώα το κορόιδευαν. Αφού περιπλανήθηκε μόνο του για πολύ καιρό, σταμάτησε μια μέρα να ξαποστάσει στα νερά μιας λίμνης. Και τότε, μόλις έσκυψε να καθρεφτιστεί, αντίκρυσε κάτι εκπληκτικό….

Και σε αυτό το παραμύθι συναντήσαμε στερεότυπες φράσεις που έχουν σχέση με τη διαφορετικότητα , τον ρατσισμό, τον εκφοβισμό. 

• «Πόσο διαφορετικό είναι από τα υπόλοιπα……..σκέφτηκε η μαμά πάπια.
• «Τα μικρά είναι πολύ χαριτωμένα, εκτός από εκείνο εκεί το τέρας»,  της είπε μια ηλικιωμένη πάπια.
• «Τι απαίσιο!» είπε ο κόκορας.
• «Φρίκη! Για όνομα του Θεού, δεν μπορούμε να το βλέπουμε!» φώναξαν οι χήνες και οι κότες ενώ κάποια άλλα ζώα άρχισαν να το σπρώχνουν.
• Το ασχημόπαπο, φοβισμένο και ταπεινωμένο που όλοι  το κακομεταχειρίζονταν, το έβαλε στα πόδια.
• … το ασχημόπαπο επέστρεψε στο βάλτο, αλλά επειδή ήταν τόσος άσχημο όλοι το κορόιδευαν και το παραμελούσαν.
• « Θέλω να πάω μαζί τους», αποφάσισε χωρίς να το πολυσκεφτεί. « Δε με νοιάζει αν με προσβάλλουν».
• Αμέσως το πλησίασαν δύο πανέμορφοι κύκνοι. «Θα με σκοτώσουν….» σκέφτηκε το ασχημόπαπο και χαμήλωσε καρτερικά το κεφάλι του.