Στο πλαίσιο συνεργασίας του Γυμνασίου Ερέτριας με την Κινηματογραφική Λέσχη Ερέτριας, η Διευθύντρια του σχολείου μας, κ. Άννα Καραμπατσώλη προλόγισε, μετά από πρόσκληση της κ. Ράγιου, την ταινία «ΑΝΤΙΟ ΠΑΙΔΙΑ» («Au Revoir les Enfants»).
ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ
Ο Ζυλιέν και ο Φρανσουά Κουεντίν είναι παιδιά γάλλου βιομηχάνου που φοιτούν σε οικοτροφείο Καρμελιτών στην κατοχική Γαλλία του 1943. Ο Ζυλιέν είναι 11χρονος, ο Φρανσουά έφηβος. Επιστρέφοντας από διακοπές στο σχολείο ο Ζυλιέν βρίσκει έναν καινούργιο συμμαθητή, τον Ζαν Μποννέ που φέρεται κάπως ντροπαλά με τα άλλα παιδιά. Στην αρχή ο Ζυλιέν ανταγωνίζεται τον Ζαν που βλέπει το ταλέντο του στην αριθμητική και το πιάνο να συγκεντρώνει τον έπαινο. Το παίζει σκληρός μαζί του αν και στην ουσία είναι ένα παιδί που νοσταλγεί την μαμά του. Η περιέργεια για τον καινούργιο συμμαθητή τον κάνει να ανακαλύψει το πραγματικό του όνομα: δεν είναι Μποννέ αλλά Κιπελστάϊν, είναι εβραίος. Ο Πατέρας Ζαν, επικεφαλής του σχολείου, ένα φιλεύσπλαχνος ιερέας, έχει δεχτεί εβραιόπουλα στο σχολείο με άλλο όνομα για να μην τους βρει η Γκεστάπο.
Ο ανταγωνισμός σιγά-σιγά δίνει τη θέση του σε μια δυνατή φιλία μεταξύ των δύο παιδιών μέχρι που, από προδοσία, η Γκεστάπο συλλαμβάνει και τα εβραιόπουλα και τον διευθυντή του σχολείου.
Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ ΛΟΥΙ ΜΑΛΛ
Ο Λουί Μαλ ήταν Γάλλος σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός κινηματογραφικών ταινιών. Γεννήθηκε στην Γαλλία το 1932 σε πλούσια οικογένεια βιομηχάνων και πέθανε στα 63 χρόνια του στις ΗΠΑ Καλιφόρνια, το 1995.
Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Μαλλ πήγαινε σε ένα Καθολικό σχολείο κοντά στο Φονταινεμπλώ. Ως 11χρονο παιδί είδε την επιδρομή της Γκεστάπο στο σχολείο του που συνέλαβε τρία εβραιόπουλα και τον διευθυντή του σχολείου. Τα εβραιόπουλα κατέληξαν στο Άουσβιτς ο διευθυντής στο Μαουτχάουζεν.
Ένα από τα τρία εβραιόπουλα που συνελήφθησαν και πέθαναν στο Άουσβιτς ήταν ο καλύτερός του φίλος.
Στην αρχή, μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο, ο Μαλλ σπούδασε πολιτικές επιστήμες και μετά κινηματογράφο.
Εργάσθηκε τόσο για το Γαλλικό κινηματογράφο αλλά και στο Χόλιγουντ.
Το έργο του «Ο κόσμος της σιωπής» (1956) κέρδισε το «Χρυσό Φοίνικα» στις Κάννες, ενώ επιπλέον βραβεύτηκε ως καλύτερο ντοκιμαντέρ του 1957. Συνεργάστηκε με τον Ζακ Κουστώ.
Τα πιο γνωστά του δημιουργήματα είναι οι ταινίες «Ασανσέρ για δολοφόνους»-1958, «Λακόμπ, Λυσιέν»(μια τολμηρή ταινία για έναν Γάλλο έφηβο που γίνεται συνεργάτης των γερμανών-1974), «Atlantic City» -1980, «Το δείπνο μου με τον Αντρέ»-1981 και τo αυτοβιογραφικό «Αντίο παιδιά» -1987. Το 1968 επισκέφτηκε την Ινδία όπου έκανε μια σειρά από ντοκιμαντέρ για τον κινηματογράφο αλλά και για το δίκτυο BBC τα οποία θεωρούσε ως τα καλύτερα της ζωής του.
Ο Μαλ έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και 2 φορές με το βραβείο του «Χρυσού Λέοντα», ενας από τους 4 σκηνοθέτες που το πέτυχαν.
(Οι πληροφορίες είναι από την Κινηματογραφική Λέσχη Ερέτριας)
