- Ποια ήταν η πιο καλή στιγμή σας;
Είναι πολλές μέσα σε 5 χρόνια, θα προσπαθήσουμε να θυμηθούμε τις πιο έντονες. Εκτός από αυτό το πρώτο μας live, θα ξεχωρίσουμε το άνοιγμα της συναυλίας του Μιχάλη Χατζηγιάννη στο Πάρκο Ξυστρή το 2020, που παίξαμε μπροστά σε 2.500 ανθρώπους, η συναυλία το Μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας τη βραδιά της Πανσελήνου το 2019 με 1.500 θεατές, άλλοι τόσοι μας παρακολούθησαν στην αποκριάτικη συναυλία του Δήμου στην κεντρική πλατεία του Πύργου το 2023 , όπως επίσης και οι συναυλίες μας στα Ζαγοροχώρια, στην Αλεξανδρούπολη, στην Κεφαλονιά, στο Αγρίνιο, το Ξυλόκαστρο, την Πάτρα, την Κορώνη, το Αίγιο και σε άλλα μέρη ανά την Ελλάδα, όπου ζήσαμε την εμπειρία «band on tour».
- Ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε;
Οι δυσκολίες στα ομαδικά εγχειρήματα υπάρχουν. Όλοι έχουμε δουλειές «κανονικές» και υποχρεώσεις και είναι πολύ δύσκολο να συντονιστούμε 6 άνθρωποι και να προβάρουμε. Κατά περιόδους άλλαξαν τα πρόσωπα και χρειάστηκε να ξεκινήσουμε πολλές φορές από την αρχή, πράγμα κουραστικό και αγχωτικό. Επειδή όμως η μπάντα είναι ομάδα και μάλιστα δεμένη ομάδα, ως τώρα βρίσκουμε πάντα τρόπο να τις ξεπερνάμε.
- Ποια είναι τα όνειρά σας; Πώς φαντάζεστε να είστε σε 5 χρόνια;
5 χρόνια είναι πολύς καιρός και δεν γίνεται να κάνουμε τόσο μακροπρόθεσμα σχέδια. Αυτό που θέλουμε είναι να συνεχίσει η μπάντα να παίζει, τόσο εντός της περιοχής μας όσο και εκτός, καθώς και να διευρύνουμε περισσότερο το ρεπερτόριό μας.
- Θεωρείτε ότι έχετε πετύχει αυτά που θέλατε;
Είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από την ως τώρα πορεία μας, έχουμε ζήσει στιγμές και εμπειρίες αξέχαστες, Ωστόσο δεν σταματάμε να ονειρευόμαστε, να κάνουμε σχέδια, να δουλεύουμε πάνω στην εξέλιξή μας.
- Πόσες ώρες εβδομαδιαίως κάνετε πρόβα;
Οι περίοδοι των προβών είναι δύσκολες , αλλά είναι συγκεκριμένες. Κάνουμε πρόβες όταν βγάζουμε νέο πρόγραμμα. Όταν νιώσουμε ότι είμαστε έτοιμοι σταματάμε και μετά όλο αυτό δουλεύεται μέσα από τις συναυλίες. Επειδή οι μισοί της μπάντας έρχονται από την Πάτρα, οι πρόβες είναι πολύωρες και κουραστικές, γιατί δεν μπορούν να έρχονται κάθε μέρα. Είναι όμως μια φοβερά δημιουργική και παραγωγική περίοδος.
- Πώς νιώθετε όταν είστε στη σκηνή;
Είναι απερίγραπτο συναίσθημα! Είναι αυτό που κάνει όλους τους κόπους μας να έχουν αξία. Η επαφή με το κοινό, η αλληλεπίδραση, το μοίρασμα, η συμμετοχή του κόσμου σε αυτό που παρουσιάζουμε είναι μαγικό πράγμα. Κάθε συναυλία είναι διαφορετική, γιατί ο κόσμος που είναι από κάτω είναι συνδιαμορφωτής. Η αδρεναλίνη, ο ενθουσιασμός, η συνεργασία , η χαρά που δίνει στο άτομο η συμμετοχή σε μια ομάδα με κοινό σκοπό είναι από τα πιο δυνατά συναισθήματα.
- Τι σας κουράζει περισσότερο;
Οι συναυλίες δεν είναι μόνο η λάμψη της ώρας που είναι η μπάντα επί σκηνής. Υπάρχει πολλή δουλειά πριν, πολλή και κουραστική. Πηγαίνουμε εκεί αρκετές ώρες πριν για πρόβα ήχου, στήσιμο οργάνων, πράγμα πολύ κουραστικό. Ομοίως κουραστικές είναι οι πολύωρες πρόβες, χωρίς δουλειά δεν γίνεται τίποτα.
- Ήταν δύσκολη η πορεία σας;
Όχι. Δυσκολίες υπήρξαν σίγουρα, αλλά το γεγονός ότι ετοιμάζουμε το υλικό μας για την έκτη σεζόν της μπάντας σημαίνει ότι όλα έχουν πάει καλά!
- Τι είδους μουσική παίζετε;
Να μια ερώτηση δύσκολη για μας! Η μπάντα μας είναι πολυδιάστατη. Το βασικό μας κριτήριο στην επιλογή των τραγουδιών είναι να είναι χορευτικά, «ανεβαστικά», να διασκεδάζουν τον κόσμο. Η γκάμα μας είναι πολύ ευρεία: από ξένη ποπ και ροκ μέχρι ελληνικά mainstream και μια πινελιά λαϊκή στο τέλος του προγράμματος, από Madonna, Gloria Estefan, Elvis Presley, Rolling Stones και Robbie Williams, μέχρι Σαμπάνη, Παντελίδη και Πάολα!
- Θεωρείτε ότι η Ηλεία είναι ένας τόπος που έχει απήχηση η μουσική που παίζετε;
H αλήθεια είναι ότι στο ξεκίνημά μας το πρόγραμμά μας δεν είχε ίχνος λαϊκών τραγουδιών. Πιο πολλά ροκ κομμάτια, πιο πολλά ξένα κομμάτια. Αφουγκραζόμενοι όμως τις προτιμήσεις του κόσμου στην περιοχή που κυρίως δραστηριοποιούμαστε μουσικά, βάλαμε στο πρόγραμμα και αυτό το ρεπερτόριο, το οποίο έχει μεγάλη απήχηση εδώ. Παίζουμε για τον κόσμο. Στην περιοχή μας υπάρχει σαφής προτίμηση στο λαϊκό και ελαφρολαϊκό τραγούδι.
- Θα θέλατε να βγείτε στο εξωτερικό;
Αυτό είναι όνειρο ζωής. Φτάσαμε κοντά μια φορά, αλλά τεχνικές δυσκολίες δεν μας το επέτρεψαν. Πού θα πάει όμως;
Ερωτήσεις για την κυρία Εύη Aναστοπούλου(τραγουδίστρια του συγκροτήματος και καθηγήτρια του σχολείου μας):
- Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το τραγούδι;
Δεν το αποφάσισα, το τραγούδι με διάλεξε. Η ενασχόλησή μου ήταν τυχαία εντελώς και δεν την επιδίωξα ποτέ, ήμουν πολύ τυχερή. Βρέθηκα κοντά στους σωστούς ανθρώπους, μου είπαν «έλα να πεις ένα τραγούδι», το ένα έγινε 5 και πάει λέγοντας. Έκανα την αρχή μου σε μια ροκ μπάντα , τους Singapore Sling, όπου έλεγα λίγα κομμάτια, έπειτα στους Foyer Band ως βασική τραγουδίστρια, με ρεπερτόριο τζαζ, λάτιν τζαζ και μετά εντελώς ξαφνικά μου προέκυψε η Μορένα. Η πρώτη μου αντίδραση όταν μου έγινε η πρόταση ήταν «όχι, δεν μπορώ». Και να ΄μαι τώρα να προβάρω για την έκτη μου σεζόν ως βασική τραγουδίστρια!
- Ποιο είναι το πιο μεγάλο σας καλλιτεχνικό όνειρο;
Δεν έχω μεγαλεπήβολα σχέδια. Θέλω να είμαι στην μπάντα για όσο μπορώ, να το απολαμβάνω όσο τώρα, να ταξιδεύω παίζοντας μουσική και να φτιάχνω όμορφες αναμνήσεις.
- Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά reality shows?
Είναι ένα μέσο προβολής τραγουδιστών που θέλουν να γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό και κάποιοι έχουν κάνει καριέρα μέσα από αυτά, όπως ο Οικονομόπουλος, ο Νίνο, ο Αργυρός και άλλοι . Η συντριπτική πλειονότητα όμως, όπως και όλοι σχεδόν οι νικητές παραμένουν στην αφάνεια και η «δόξα» κρατάει για πολύ λίγο. Θεωρώ ότι είναι περισσότερο εφήμερα τηλεοπτικά προϊόντα παρά δεξαμενές ανάδειξης ταλέντων.
- Ποιο είναι το αγαπημένο σας είδος μουσικής;
Αγαπώ κυρίως την ξένη μουσική, ποπ, λάτιν , λάτιν τζαζ, τζαζ, ροκ. Γενικά έχω ευρεία γκάμα ρεπερτορίου, ανάλογα με τη διάθεσή μου. Άλλοτε τρελαίνομαι με χορευτικά κομμάτια, άλλοτε θέλω να ακούσω αισθαντικές μπαλάντες.
- Θα πηγαίνατε σε talent show;
Ασφαλώς όχι. Αυτά τα σόου απευθύνονται σε νέα παιδιά, που θέλουν να γίνουν επαγγελματίες τραγουδιστές. Η δική μου ενασχόληση με τη μουσική είναι ερασιτεχνική.
- Με ποια μουσικά πρότυπα μεγαλώσατε;
Αν έλεγες σε εφηβάκι της εποχής μου «ακούω λαϊκά» θα γελούσε! Εμείς μεγαλώσαμε με ξένη ποπ, Μαντόνα, New Kids on the Block, Eurythmics, George Michael, Michael Jackson. Ελληνικά δεν καταδεχόμασταν να ακούσουμε. Φοιτήτρια πέρασα την ΄’έντεχνη» φάση μου, με Αλκίνοο Ιωαννίδη, Παντελή Θαλασσινό, Περίδη, Τσαλιγοπούλου, Αρβανιτάκη. Η μεγάλη μου αγάπη πάντως ήταν και παραμένει η ξένη μουσική.
