• Σημασία πασχαλιάτικων αυγών •
Σύμφωνα με την παράδοση, η ιεροτελεστία του τσουγκρίσματος των αυγών το Πάσχα, συμβολίζει την κατεστραμμένη είσοδο στον τάφο του Ιησού μετά την Ανάστασή Του. Έτσι λοιπόν, το τσούγκρισμα των αυγών συμβολίζει την Ανάσταση. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, το ίδιο το σπάσιμο του τσοφλιού συμβολίζει την Ανάσταση. Τα αυγά συμβολίζουν τον ερμητικά κλειστό τάφο του Χριστού, που όμως μέσα τους κρύβουν «Ζωή». Σπάζοντας το κέλυφος και με το “Χριστός Ανέστη” συμβολίζουμε το άνοιγμα του τάφου και την Ανάσταση. Σύμφωνα με την ελληνική παράδοση, το πρώτο αυγό που βάφεται σε κάθε σπίτι, ανήκει στην Παναγία και δεν το τσουγκρίζουμε. Το αυγό, είναι ζωικό παράγωγο που κλείνει μέσα του τη δυνατότητα της δημιουργίας μιας νέας ζωής. Έτσι λοιπόν είναι στενά συνδεδεμένο με την ιδέα της αναγέννησης. Από τα χρόνια του Ιησού Χριστού, χρησιμοποιήθηκε συμβολίζοντας τη ζωή, το θάνατο και την ανάσταση.
• Μύθοι πασχαλιάτικων αυγών •
Σύμφωνα με την ορθόδοξη παράδοση, η Μαρία Μαγδαληνή έφερνε βρασμένα αυγά στον τάφο του Ιησού. Όταν εκείνη είδε ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί, τα αυγά, πήραν ένα φωτεινό κόκκινο χρώμα, το χρώμα του αίματος.
Μια άλλη ιστορία λέει πως, όταν η Μαρία η Μαγδαληνή πήγε στον αυτοκράτορα της Ρώμης Τιβέριο για να του πει ότι ο Ιησούς είχε αναστηθεί, εκείνος της απάντησε: «Όσο αναστήθηκε ο Ιησούς, άλλο τόσο τούτο το αυγό είναι κόκκινο», αλλά μόλις τέλειωσε τη φράση του, το αυγό πήρε ένα ζωηρό κόκκινο χρώμα.
Ορισμένοι θρύλοι της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, θέλουν την ίδια τη μητέρα του Ιησού, τη Μαρία, πίσω από την παράδοση των βαμμένων αυγών, κι όχι τη Μαρία Μαγδαληνή. Η Μαρία, ως γνωστόν, κατά τη Σταύρωση του Ιησού βρίσκεται πάνω στο Γολγοθά και παρακολουθεί το μαρτύριο του Υιού Της. Κατά τις παραδόσεις, κουβαλά αυγά.
Σύμφωνα με τη μία εκδοχή, το αίμα του Ιησού πέφτει πάνω στα αυγά, βάφοντας τα κόκκινα.
Κατά μια άλλη εκδοχή, η Παναγιά θρηνεί, ικετεύοντας τους στρατιώτες στο σταυρό να μην φέρονται έτσι στο γιο Της. Έτσι, τους προσφέρει αυγά και καθώς τα δάκρυά Της πέφτουν πάνω τους, βάφουν το κέλυφος με ένα λαμπερό χρώμα.
Το κοσμογονικό αυγό
Στην αρχαία Ελλάδα και ειδικότερα στον ορφισμό το αυγό είναι το μυστήριο της ζωής, της δημιουργίας, της Ανάστασης.
Από το κοσμογονικό αβγό, που περιβάλλεται από ένα φίδι, σύμφωνα με τους ορφικούς, προήλθε ο κόσμος και η αρμονία του σύμπαντος.
Το Αυγό του Σύμπαντος
Σύμφωνα με τον πελασγικό μύθο, η Ευρυνόμη και ο Οφίων έσμιξαν πάνω στα κύματα.
Η Ευρυνόμη έλαβε μορφή περιστέρας πλανήθηκε πάνω στα κύματα, και όταν πέρασε ο καιρός που έπρεπε, γέννησε το Αυγό του Σύμπαντος.
Ελληνική Μυθολογία
Στην ελληνική μυθολογία, σύμφωνα με μια εκδοχή, η Νύχτα και το Έρεβος γέννησαν τον Αιθέρα. Ο Χρόνος έφτιαξε μέσα στον Αιθέρα ένα ασημένιο αυγό. Από το αυγό αυτό βγήκε ο Έρωτας που ταξινόμησε τα πάντα και έπλασε το αχανές Χάος ψηλά στον ουρανό και την γη Γαία από κάτω. Από το αυγό αυτό βγήκε πρώτος ο Θεός Φάνης, ο μορφοποιητής του κόσμου.
Ο Αριστοφάνης τον αποκαλεί Έρωτα, ενώ αλλού τον αποκαλούν Ηρικεπαίο.
Κατά τις Ορφικές αντιλήψεις, ο Φάνης γεννήθηκε από το κοσμικό Ωόν. Είναι ο πρώτος Θεός και δημιουργός.
Σύμφωνα με έναν άλλο ελληνικό μύθο, ο Δίας παίρνοντας τη μορφή κύκνου πλησίασε κοντά σε ένα ποτάμι τη Λήδα, γυναίκα του βασιλιά της Σπάρτης Τυνδάρεω, ήρθε σε επαφή μαζί της και η Λήδα έκανε δύο αβγά, από τα οποία γεννήθηκαν οι δίδυμοι Κάστωρ και Πολυδεύκης (παιδιά του Δία, Διόσκουροι), η ωραία Ελένη και η Κλυταιμνήστρα.
Το αυγό στην ινδουιστική παράδοση
Σύμφωνα με την ινδουιστική παράδοση το Κοσμικό Αυγό γεννήθηκε από το θείο πουλί στα αρχέγονα νερά. Ο θεός Βράχμα βγήκε από μέσα του και τα δύο μισά έφτιαξαν τον παράδεισο και τη γη. Συχνά απεικονίζεται να πλέει στα νερά του χάους. Οι Ινδουιστές αποφεύγουν να τρώνε αυγά, αφού τα βλέπουν σαν μια ιερή πηγή ζωής.
Στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία η χήνα του Νείλου κλώσησε το Κοσμικό Αυγό, από το οποίο βγήκε ο Ήλιος, ο θεός Ρα. Ο θεός Φίδι γέννησε το Κοσμικό Αυγό από το στόμα του, συμβολίζοντας τον Λόγο. Συχνά απεικονίζεται ο θεός Φθα, ο πατέρας δημιουργός, ο μεγάλος τεχνίτης, δίπλα στον τροχό του της αγγειοπλαστικής, να φτιάχνει το Κοσμικό Αυγό.
Για τους Κινέζους το αυγό συμβολίζει την ολότητα. Έτσι κατά τη δημιουργία του κόσμου το Κοσμικό Αυγό άνοιξε στα δύο και ο κρόκος σχημάτισε τον ουρανό ενώ το ασπράδι τη γη.
Επέπλεε στο άχρονο διάστημα και περιείχε τις αντίθετες δυνάμεις του Γιν και του Γιανγκ. Μετά από αιώνες επώασης ήρθε στη ζωή το πρώτο ον.
Οι αρχαίοι Φοίνικες πίστευαν ότι ένα τεράστιο αυγό έπεσε στον Ευφράτη και τα ψάρια το μετέφεραν στην όχθη. Περιστέρια κάθισαν επάνω του και αφότου εκείνο ζεστάθηκε, βγήκε από μέσα του η Αφροδίτη, από την οποία αργότερα ονομάστηκε η Σύρια θεά Αστάρτη
Στον βουδισμό το τσόφλι του αυγού είναι «το τσόφλι της άγνοιας». Το να το σπάσει κανείς και να βγει μέσα από αυτό σημαίνει ότι γεννιέται για δεύτερη φορά και αποκτά θεία φώτιση, υπερβαίνοντας τα όρια του χώρου και του χρόνου.
Στη δρυιδική θρησκεία το Κοσμικό Αυγό είναι το αυγό του φιδιού και συμβολίζεται με το απολίθωμα του αχινού.
Ο Ζωροαστρισμός, αρχαία περσική θρησκεία, περιγράφει τη δημιουργία του κόσμου ως έργο του Αχούρα Μάζντα. Ο Αχούρα Μάζντα δημιούργησε το σύμπαν ως ένα αυγό που έπλεε στο χάος και αφού χωρίστηκε στα δύο, δημιουργήθηκαν από αυτό ο πνευματικός και ο φυσικός κόσμος.
Στην φιλανδική Κάλεβαλα, περιγράφεται η δημιουργία του κόσμου ως εξής:
H κόρη του Aέρα περιπλανιέται, έγκυος, στη θάλασσα. Στο γόνατό της χτίζει τη φωλιά της μια πάπια και από τα κομμάτια των αυγών, που πέφτουν σπασμένα στη θάλασσα δημιουργούνται η ξηρά, ο ουρανός και τα αστέρια. H κόρη του Αέρα γεννά και τον πρώτο άνθρωπο, τον Bάιναμοϊνεν.
Σύμφωνα με τους αλχημιστές από το αβγό φύεται το άσπρο λουλούδι (ασήμι), το κόκκινο λουλούδι (χρυσάφι) και το μπλε λουλούδι (το λουλούδι της σοφίας)
Πηγή – Lucas Χειροτέχνημα
