Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος του 40 ήμουνα μικρή, αλλά θυμάμαι που οι γιαγιάδες και οι μανάδες χαιρετούσαν τα παιδιά τους και τους έδιναν εικόνες της Παναγίας.
Ήταν Κυριακή και είχε φτάσει η ώρα να φύγουν οι φαντάροι ,έτσι πήγαμε όλοι στα τρένα. Εκεί ήταν μαζεμένες γυναίκες, παιδιά, παππούδες και γιαγιάδες για να χαιρετήσαν τους φαντάρους. Οι μανάδες έκλαιγαν και τα παιδιά χαιρετούσαν. Μετά από ώρες ταξιδιού έφτασαν στον προορισμό τους.
Για να φτάσουν στο πεδίο της μάχης έπρεπε να περπατήσουν μέσα στο κρύο και τις λάσπες. Στο πεδίο της μάχης όλα ήταν πολύ δύσκολα. Οι στρατιώτες ήταν κουρασμένοι, με λίγα όπλα και είχαν αρχίσει να τους τελειώνουν τα πυρομαχικά. Οι γυναίκες της Ηπείρου τους έπλεκαν ρούχα και τους προμήθευαν με τρόφιμα και πυρομαχικά.
Μέσα από αρκετό καιρό ο πόλεμος τελείωσε. Πολλοί γύρισαν σπίτια τους αλλά και όχι.
Το κείμενο επιμελήθηκε η Αγνή
