Δίνω το δικό μου τέλος στο διήγημα «ο πιστός φίλος»

 

Όμως η θύελλα δυνάμωνε ολοένα, η βροχή έπεφτε καταρράκτης κι ο μικρούλης Χανς δεν έβλεπε πού πήγαινε και δεν προλάβαινε το άλογο. Στο τέλος, έχασε το δρόμο του και ξεστράτισε στον ρεικότοπο που ήταν ένα πολύ επικίνδυνο μέρος, γιατί ήταν γεμάτο βαθιές τρύπες, ο γιατρός κατάλαβε ότι ο μικρούλης Χανς έμεινε πίσω και πήγε να τον βρεί. Λίγο πρίν ο Χάνς πέσει μέσα στην τρύπα, ο γιατρός κατάφερε και τον έπιασε. Τον πήγε στο σπίτι του και ύστερα έφυγε για το σπίτι του Μυλωνά με μεγάλη δυσκολία διότι οι συνθήκες δεν τον βοηθούσαν. Έφτασε, εξέτασε τον γιο του Μυλωνά ο οποίος δεν είχε κάτι ανησυχητικό και ο μυλωνάς άρχιζε να κάνει ερωτήσεις για τον μικρούλη Χάνς. Ο γιατρός του απάντησε ότι είναι καλά και ότι έβαλε ένα μικρό αγόρι σε κίνδυνο, θα μπορούσε να είχε πάθει κάτι πολύ σοβαρό. Έτσι ο Μυλωνάς αποφάσισε να μην τον ξανά πλησιάσει και να τον απαλλάξει από την σκληρή δουλειά και όλη αυτήν την ταλαιπωρία.

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης