Στη χώρα μας πέντε μόνο ποτάμια έχουν θηλυκά ονόματα! Η Νέδα είναι το μεγαλύτερο ελληνικό ποτάμι με θηλυκό όνομα. Βρίσκεται στα σύνορα των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας. Εκβάλλει στο Ιόνιο Πέλαγος. Σύμφωνα με τη μυθολογία, όταν η Ρέα γέννησε τον Δία, εμπιστεύτηκε την ανατροφή του στη νύμφη Νέδα. Η Νέδα μεταμορφώθηκε σε ποτάμι και οι μακριές πλεξούδες των μαλλιών της έγιναν 3 καταρράκτες του που καταλήγουν σε φυσικές πισίνες με τιρκουάζ νερό.
Η Έρκυνα είναι το θηλυκό ποτάμι στην περιοχή της Λιβαδειάς. Ανάμεσα στα νερά του ξεπροβάλλει σε έναν βράχο η προτομή της νύμφης Έρκυνας. Σύμφωνα με τη μυθολογία, η Έρκυνα και η φίλη της η Περσεφόνη έπαιζαν με μια χήνα στο άλσος του Τροφωνίου. Η χήνα απομακρύνθηκε και κρύφτηκε σε μια σπηλιά. Η Περσεφόνη για να την πιάσει μετακίνησε την πέτρα που βρισκόταν στην είσοδο και τότε ξεχείλισε ορμητικό νερό. Στην περιοχή των πηγών λειτουργούσε κατά την αρχαιότητα το μαντείο Τροφωνίου Διός. Οι επισκέπτες έπρεπε να πλένονται για μέρες στα νερά του ποταμού Έρκυνα και στη συνέχεια να προσφέρουν θυσίες στους θεούς. Ντυμένοι με χιτώνες έπιναν αρχικά το νερό της Λήθης για να ξεχάσουν όσα είχαν στο μυαλό τους και μετά το νερό της Μνήμης για να θυμούνται όσα θα άκουγαν μέσα στο μαντείο.
Η Αραπίτσα, το θηλυκό ποτάμι της Νάουσας, οφείλει το όνομά της στη σκοτεινή απόχρωση των νερών της. Στις όχθες της υπήρξε στην αρχαιότητα η σχολή του Αριστοτέλη, όπου ο μεγάλος φιλόσοφος δίδαξε τον Μέγα Αλέξανδρο.
Άλλα θηλυκά ποτάμια της ελληνικής χερσονήσου είναι η Ζηλιάνα στη Νότια Πιερία και η Ερμίτσα στην Αιτωλοακαρνανία.
Όπως λέει στο βιβλίο του «Θηλυκά Ποτάμια» ο Βασίλης Αμανατίδης: «Δίπλα μας υπήρχαν πάντα και υπάρχουν ακόμα αληθινά ποτάμια. Οι ανώνυμες γυναίκες του κόσμου, οι πηγές της ζωής, που δε χάνονται στην απέραντη θάλασσα, αλλά ανατροφοδοτούν την αέναη κίνησή της».
