Αλήθεια εσύ τι προτιμάς να βλέπεις όταν ξυπνάς τι πρωί;
α)Ένα βουνό ντυμένο στην πυκνή βλάστηση;
ή
β) Ένα ξεροβούνι με καμμένα δέντρα;
Ελπίζω να επέλεξες το πρώτο. Είναι όμως πάντα εφικτή η πλευρά α;
Φυσικά και όχι… γιατί δυστυχώς οι περισσότερες πλαγιές καταλήγουν στην περίπτωση β.
Ή ακόμα χειρότερα η κατάσταση προχωράει παρακάτω. Τα βουνά μας πολλές φορές καταλήγουν είτε σε αιολικά πάρκα ή και σε μεταλλεία, όπου κάνουν εξορύξεις και μολύνουν τα υπόγεια νερά.
Τώρα όμως έχω άλλη μία απορία.
Γιατί να τους επιτρέπουμε να το κάνουν αυτό; Εδώ πρέπει να μπει ένα τέλος. Και μιλώντας πιο ξεκάθαρα πρέπει να εμποδίσουμε όλους αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν το δάσος της Κεντρικής Εύβοιας σε ένα από τα παραπάνω. Γιατί αυτό το δάσος δεν κάηκε τυχαία, μιας και πολλές φορές έως τώρα έχουν προσπαθήσει να το καταστρέψουν. Επίσης δεν είναι καθόλου τυχαίο που το κομμάτι που κάψανε φέτος το καλοκαίρι είχε κηρυχτεί παλιότερα κατάλληλο για την δημιουργία αιολικού πάρκου. Επιπλέον το συγκεκριμένο κομμάτι γης ήταν στα παλιά σχεδία του μεταλλίου της περιοχής. Όμως απ’ όσα έχω ακούσει ύστερα από διαμαρτυρία των πολιτών διακόπηκε η προσπάθεια τους.
Τώρα όμως άρχισα πάλι να αναρωτιέμαι.
Θα το αφήσουμε να ξεχαστεί έτσι άπλα και σε μερικά χρονιά που όλοι θα έχουν σβήσει το γεγονός από την μνήμη τους θα το παραδώσουμε στους επενδυτές; Ε, λοιπόν ΌΧΙ! Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να αντιδράσουμε άμεσα! Πρέπει να κάνουμε εμείς την αρχή σαν σχολείο και να φυτέψουμε τα δικά μας δέντρα στην καμμένη περιοχή. Έτσι σιγά-σιγά θα ζητήσουν και άλλοι από το δασαρχείο να βοηθήσουν. Και όλο αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να κηρυχτεί η συγκεκριμένη περιοχή αναδασωτέα και φυσικά να εμποδιστούν οι καταπατητές. Ας πούμε λοιπόν όλοι μαζί ΌΧΙ σε όσους θέλουν να καταστρέψουν και να πλουτίσουν από την κληρονομιά του τόπου μας.
Λυδία Φραντζή
Μαθήτρια της Γ τάξης
