180 χρόνια από την υπογραφή του Συντάγματος από τον Όθωνα και τη μετάβαση του πολιτεύματος από την απόλυτη μοναρχία στη συνταγματική μοναρχία!
Την Παρασκευή, 10.11.2023 οι μαθητές/τριες του σχολείου μας, είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν στην αίθουσα του Κέντρου Νεότητας, τον θεατρικό μονόλογο «3 του Σεπτέμβρη 1843, Μακρυγιάννης» σε ερμηνεία του Θοδωρή Προκοπίου και σκηνοθεσία Νίκου Γκεσούλη.
Ο ηθοποιός υποδύεται τον Γιάννη Φέστα, ψυχοπαίδι του «κυρ Γιάννη Μακρυγιάννη». Μέσα από την συγκλονιστική ερμηνεία του, μεταφερθήκαμε στα γεγονότα της 3ης Σεπτέμβρη 1843, που ο κόσμος ξεσηκώθηκε απαιτώντας από τον Όθωνα να υπογράψει το Σύνταγμα.
Πρωτεργάτες αυτής της εξέγερσης ο Γ. Μακρυγιάννης και ο Δ. Καλλέργης. «Με έδωσε χαρτί ο κυρ Γιάννης, να το παραδώσω του κυρ Δημήτρη του Καλλέργη. Είχεν ορμήνειες μέσα. Πως να πράξουν», ανακαλεί στη μνήμη του ο Γιάννης Φέστας. Ο λαός συγκεντρώνεται ξημερώματα της 3ης του Σεπτέμβρη έξω από το παλάτι και ζητωκραυγάζει «Λαός πολεμά. Λαός κατοικεί. Λαός μοχθεί. Λαός βούλεται. ΣΥΝΤΑΓΜΑ η βουλή του!».
Ο Όθωνας υποχρεώνεται να παραχωρήσει το Σύνταγμα, τρομαγμένος από τα συνθήματα του λαού. Στέκοντας στο παράθυρο, σφραγίζει με το βουλοκέρι. Ο Φέστας μονολογεί «και βγήκε ο Όθωνας χλωμός, πικρός, μικρός μες στο μεγάλο πλήθος».
Μέχρι να φτάσουμε στα γεγονότα έξω από το παλάτι, ο Γιάννης Φέστας ανακαλεί σημαντικές στιγμές που έζησε δίπλα στον στρατηγό Μακρυγιάννη, αγγίζοντας τις καρδιές μικρών και μεγάλων θεατών. Ας μη λησμονήσουμε ποτέ τα λόγια του «κυρ Γιάννη»… «Είμαστε εις το «εμείς» κι’ όχι εις το «εγώ»» με τα οποία κορυφώνεται ο μονόλογος.
Ο Στρατηγός Μακρυγιάννης έλεγε: «…Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι’ αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι, όσοι αγωνιστήκαμεν, αναλόγως ο καθείς, έχομεν να ζήσωμεν εδώ. Το λοιπόν δουλέψαμεν όλοι μαζί, να την φυλάμε κι’ όλοι μαζί και να μη λέγη ούτε ο δυνατός «εγώ», ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς «εγώ»; Όταν αγωνιστή μόνος του και φκειάση, ή χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάνουν, τότε να λένε «εμείς». Είμαστε εις το «εμείς» κι’ όχι εις το «εγώ». Και εις το εξής να μάθωμεν γνώση, αν θέλωμεν να φκειάσωμεν χωριόν, να ζήσωμεν όλοι μαζί….».
Πόσο μεγάλη δύναμη έχει το «Εμείς»! Πρέπει να προσπαθούμε «να ζήσωμεν όλοι μαζί», έχοντας χαραγμένους στην καρδιά μας τους στίχους του Ανδρέα Κάλβου «θέλει Αρετήν και Τόλμη η Ελευθερία».
Άννα Δημητρακοπούλου, Εκπαιδευτικός Πληροφορικής
Η παράσταση που παρακολουθήσαμε για την ζωή του Ιωάννη Μακρυγιάννη ήταν εξαιρετική. Μας έδειξε πόσα θυσίασε για την Ελλάδα στην επανάσταση και τις προσπάθειές του για το Σύνταγμα. Θα πρέπει πάντα να τον θυμόμαστε για τις γενναίες πράξεις του.
Η παράσταση στην οποία πρωταγωνίστησε ο Θοδωρής Προκοπίου ήταν φανταστική. Μας μιλάει για την ζωή του Μακρυγιάννη και για τις θυσίες που πραγματοποίησε, έτσι ώστε να τεθούν οι βάσεις για το Σύνταγμα Ελπίζω η μνήμη αυτού του θαρραλέου ηρώα να μείνει για πάντα αξέχαστη.
Ο θεατρικός μονόλογος που παρουσίασε ο Θοδωρής Προκοπίου στο Κέντρο Νεότητας Κορίνθου ήταν υπέροχος. Παρουσίασε τις θυσίες που έκανε ο Μακρυγιάννης για την πατρίδα το ένδοξο 1821. Πρέπει να θυμόμαστε αυτόν τον ηρωικό χαρακτήρα.