ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ
Γιατί κάποιοι συνάνθρωποί μας καταδικάζουν
τον εαυτό τους σε πείνα;
Η νευρική ανορεξία (Anorexia nervosa) είναι μια διατροφική διαταραχή , που χαρακτηρίζεται κυρίως από άρνηση των πασχόντων για διατήρηση ενός υγιούς φυσιολογικού βάρους και έναν μανιώδη φόβο για την απόκτηση βάρους, σε συνδυασμό με μια ψεύτικη εικόνα για τον εαυτό τους. Σχετίζεται με διάφορες προκαταλήψεις σχετικά με το σώμα, το φαγητό και την διατροφή τους. Τα άτομα με νευρική ανορεξία συνεχίζουν να νιώθουν πείνα, αλλά επιτρέπουν στους εαυτούς τους μόνο πολύ μικρές ποσότητες φαγητού. Η μέση ημερήσια πρόσληψη θερμίδων για άτομα με ανορεξία είναι 600-800 θερμίδες, αλλά υπάρχουν και ακραίες περιπτώσεις ολικής αθρεψίας. Είναι μια σοβαρή ψυχική αρρώστια, με υψηλό ποσοστό παρενεργειών και το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από όλες τις ψυχικές ασθένειες.
Η νευρική ανορεξία εκδηλώνεται συνήθως στην εφηβεία και είναι πιο συχνή στους έφηβους. Παρόλο που μπορεί να επηρεάσει ανθρώπους κάθε ηλικίας, φύλου και κοινωνικοοικονομικής κατάστασης, η νευρική ανορεξία επηρεάζει τις γυναίκες δέκα φορές περισσότερο από τους άντρες.
Ο όρος νευρική (ανορεξία) καθιερώθηκε το 1873 από τον Σερ Γουίλλιαμ Γκαλ (Sir William Gull) , έναν από τους προσωπικούς γιατρούς της Βασίλισσας Βικτωρίας. Ο όρος έχει ελληνική προέλευση από το αν -( πρόθεμα που δηλώνει άρνηση) και το όρεξις (όρεξη), άρα σημαίνει έλλειψη της επιθυμίας του ατόμου να τραφεί.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΝΕΥΡΙΚΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ
Τα γονίδια τα οποία με τη δράση τους προσδίδουν ευαισθησία στον εγκέφαλο αποτελούν μεν την προϋπόθεση για την εκδήλωση της νόσου, αλλά δεν αρκούν. Στην πραγματικότητα αυτό που κάνουν τα γονίδια είναι να δημιουργούν το υπόστρωμα πάνω στο οποίο έρχονται να επιδράσουν οι άλλοι παράγοντες που πυροδοτούν την εκδήλωσή της. Ένας απ’ τους πιο σημαντικούς είναι ο κοινωνικός παράγοντας.
Ζούμε σε μια κοινωνία η οποία προωθεί ενεργά τη λεπτή σιλουέτα ως ιδανικό. Τα παιδιά ακούνε από πολύ μικρά ότι το να είναι κανείς λεπτός είναι καλό και το να παχαίνει είναι κακό.
Στη συνέχεια έρχεται η εφηβεία, η οποία είναι μια περίοδος δραματικών αλλαγών που δεν αφορούν μόνο την εμφάνιση αλλά και την ψυχολογία. Οι αλλαγές στο σώμα είναι ένας παράγοντας άγχους για τους εφήβους. Χρειάζεται χρόνος για να μπορέσουν να προσαρμοστούν. Την ίδια χρονική περίοδο οι ορμονικές αλλαγές επιδρούν στον εγκέφαλο ενεργοποιώντας τα γονίδια της ευαισθησίας στην ανορεξία. Σε αυτό το υπόστρωμα, αρκεί ένα τραυματικό γεγονός για να αρχίσει o φαύλος κύκλος που ενισχύει και συντηρεί τη διαταραχή.
Σε αυτόν τον φαύλο κύκλο το πανταχού παρόν, επίμονο και ισχυρό μήνυμα μιας κοινωνίας που αποθεώνει τη λεπτή σιλουέτα παίζει κεντρικό ρόλο».
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΕΥΡΙΚΗΣ ΑΝΟΡΕΞΙΑΣ
Οποιοδήποτε παιδί που δεν είναι παχύσαρκο ή υπέρβαρο και αρχίζει συστηματική και εξαντλητική δίαιτα χρειάζεται προσοχή. Το μότο «είμαι χοντρή» που επαναλαμβάνεται συνεχώς και δεν περιγράφει την πραγματικότητα πρέπει να μας υποψιάσει.
Ομοίως πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις η εμμονική ενασχόληση με τη γυμναστική.
Στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε αλλαγή δεν συνάδει με την προσωπικότητα του παιδιού χρήζει προσοχής από τους γονείς. Οι αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα των εφήβων είναι πηγή άγχους και συχνά ντροπής, αλλά η εμμονική ανησυχία για το σώμα τους και η συνεχής ενασχόληση με την εικόνα τους είναι ενδείξεις ότι τα όρια έχουν ξεπεραστεί.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΠΙΣΥΡΗ A2
